επιμέλεια – Αναστασία Νικολάου

Τα χρήματα και η δύναμη είναι ελκυστικά αλλά εκατομμύρια φιλόδοξοι άνθρωποι αναζητούν κάτι πέρα από αυτό.

Θέλουν να τραβήξουν πάνω τους τα βλέμματα, να γοητεύσουν, να μπουν σε ένα γεμάτο δωμάτιο και να νιώσουν τη συζήτηση να σταματά. Επιδιώκουν να ικανοποιήσουν μια επιθυμία τόσο προφανή, ωστόσο μη ορατή.

Οι άνθρωποι με την πρωταρχική επιθυμία να γίνουν γνωστοί σε ευρύ κοινό διαφέρουν από εκείνους που επιθυμούν πρωτίστως τον πλούτο και την επιρροή. Η αναζήτηση της φήμης φαίνεται να έχει τις ρίζες της στην επιθυμία για κοινωνική αποδοχή, μια λαχτάρα για υπαρξιακή επιβεβαίωση.

Στον διαδικτυακό κόσμο, ωστόσο, στον οποίο σχεδόν ο καθένας θα μπορούσε να γίνει viral, η φήμη γίνεται λιγότερο ουσιαστική και πιο φευγαλέα. Ο τεράστιος αριθμός των ανθρώπων που εκτίθενται καθημερινά μειώνει την αξία της φήμης την ίδια στιγμή που οι άνθρωποι τη λαχταρούν περισσότερο από ποτέ.

• Στο κυνήγι της φήμης οι υποψηφιότητες

Παιδικές εμπειρίες
Θεραπευτές και ερευνητές έχουν εντοπίσει τη λαχτάρα για φήμη σε παρατεταμένα συναισθήματα απόρριψης ή παραμέλησης. Φαίνεται το τέλειο βάλσαμο απέναντι στον κοινωνικό αποκλεισμό ή την παραμέληση από συναισθηματικά ή σωματικά απόντες γονείς.  Θα μπορούσε ακόμα να είναι ότι οι γονείς επαινούν υπερβολικά ένα παιδί και ακουμπούν πάνω του τα όνειρα τους. Ο ανταγωνισμός μεταξύ αδερφών στην οικογένεια για την προσοχή και την αγάπη των γονέων, ο σχολικός εκφοβισμός και η απόρριψη από τους συνομηλίκους είναι λόγοι που συχνά αναφέρονται στις βιογραφίες των διασημοτήτων ως κίνητρα για την επιδίωξη της φήμης.

Παιδική μοναξιά
Σε έναν αυξανόμενο αριθμό παιδιών που μεγαλώνουν σε μονογονεϊκά σπίτια ή σπίτια με δύο εργαζόμενους γονείς, η ανάγκη για προσοχή φαίνεται να είναι έντονη και συχνά τα οδηγεί στο να αναζητήσουν την αναγνώριση και το χειροκρότημα αργότερα στη ζωή.

Ευκαιρία
Όσοι επιδιώκουν τη φήμη μπορούν να το κάνουν εν μέρει επειδή πιστεύουν ότι με τη φήμη θα έχουν περισσότερες ευκαιρίες να ζήσουν τη ζωή που ονειρεύονταν.

Ταλέντο και σκληρή δουλειά
Πολλοί άνθρωποι γίνονται διάσημοι επειδή είναι πραγματικά ταλαντούχοι και εργάζονται σκληρά. Πολλές φορές απλώς ακολουθούν το επόμενο βήμα για τα ταλέντα και τις δεξιότητές τους και γίνονται διάσημοι στην πορεία.

Σωστός χρόνος, σωστό μέρος
Μερικοί άνθρωποι γίνονται διάσημοι απλώς και μόνο επειδή τυχαίνει να βρίσκονται στο σωστό μέρος τη σωστή στιγμή.

Η φήμη της φαντασίας
Για μερικούς ανθρώπους αρκεί και μόνο να φαντάζονται πώς θα ήταν να τους ανακαλύπτουν για να συνεχίσουν να εργάζονται δημιουργικά, ακόμη και όταν δεν καταφέρνουν ή δεν θα αποκτήσουν ποτέ φήμη.

Υστεροφημία
Ένας άλλος παράγοντας που μπορεί επίσης να ωθεί πολλούς ανθρώπους προς τη διασημότητα συνδέεται σε ένα ασυνείδητο επίπεδο με τη θνητότητα. Σε πρόσφατα πειράματα, οι ψυχολόγοι έχουν δείξει ότι, όταν τους υπενθυμίζεται ότι μια μέρα θα πεθάνουν, οι άνθρωποι προσκολλώνται σε πράγματα που θεωρούν βασικά για την αυτοεκτίμησή τους.
Για να λειτουργήσουμε με ασφάλεια, πρέπει να νιώθουμε με κάποιο τρόπο προστατευμένοι από αυτήν την υπαρξιακή δυσπραγία, να νιώθουμε ότι είμαστε κάτι περισσότερο από φθαρτή ύλη που προορίζεται μόνο να εξαλειφθεί. Αυτό το πετυχαίνουμε προσπαθώντας να θεωρήσουμε τους εαυτούς μας ως πολύτιμους συντελεστές σε έναν νοηματοδοτημένο κόσμο. Και όσο περισσότερο οι άλλοι επικυρώνουν την αξία μας, τόσο πιο ξεχωριστοί και επομένως πιο ασφαλείς μπορούμε να νιώθουμε. Οι πιθανότητες όμως να κατορθώσουμε κάτι τόσο μεγάλο που να αξιώνει τη φήμη δεν είναι με το μέρος μας και τούτο μπορεί να εξελιχθεί σε ένα μάταιο αγώνα.

Η δημόσια αναγνώριση μπορεί να φέρει αυξημένη εστίαση στον εαυτό.

Η αυξημένη αυτοσυνείδηση μπορεί να βυθίσει σχεδόν οποιονδήποτε σε μηρυκασμό σχετικά με κλονισμένες σχέσεις ή χαμένες ευκαιρίες, διαπιστώνουν οι ψυχολόγοι. Και ιδιαίτερα οι διάσημοι άνθρωποι αναγκάζονται να κρίνουν τον εαυτό τους συχνά αυστηρά απέναντι στις προσδοκίες του κοινού. Είναι σχεδόν αδύνατο να τις ικανοποιήσει κανείς και δεν μπορεί να ξεφύγει από αυτή την επίγνωση.

•Η φήμη είναι ασταθής, μερικές φορές τυχαία, και η επίδρασή της σε οποιοδήποτε άτομο δεν είναι προβλέψιμη. Ίσως εκεί να οφείλεται και η γοητεία της: αποκαλύπτεται μόνο σε εκείνους που τελικά τη γεύονται.