Το κείμενο που ακολουθεί είναι ένα μανιφέστο από Ρωσίδες φεμινίστριες που έχουν ενωθεί ενάντια στην κατοχή και τον πόλεμο στην Ουκρανία. Ποια είναι η αξία του; Μπορεί να παρουσιαστεί και ως ρεπορτάζ που καταγράφει το περιβάλλον γύρω από το οποίο Ρωσίδες και Ρώσοι διαφωνούντες με τις κυβερνητικές επιλογές της πατρίδας τους κινούνται, σκέπτονται, απαιτούν. Ο φεμινισμός είναι ένα από τα λίγα κινήματα αντιπολίτευσης στη σύγχρονη Ρωσία που δεν έχει καταστραφεί από τα κύματα διώξεων που εξαπέλυσε η κυβέρνηση του Βλαντιμίρ Πούτιν. Αυτή τη στιγμή, αρκετές δεκάδες φεμινιστικές ομάδες δραστηριοποιούνται σε τουλάχιστον τριάντα ρωσικές πόλεις. Στο κείμενο τους, γυναίκες που συμμετέχουν σε αντιπολεμικές διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα, καλούν τις φεμινίστριες σε όλο τον κόσμο να ενωθούν για να αντιταχθούν στη στρατιωτική επίθεση που εξαπέλυσε η κυβέρνηση Πούτιν.
“Στις 24 Φεβρουαρίου, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν ανακοίνωσε μια «ειδική επιχείρηση» στο έδαφος της Ουκρανίας με σκοπό την «αποστρατιωτικοποίηση» αυτού του κυρίαρχου κράτους. Αυτή η επιχείρηση βρισκόταν στο στάδιο της προετοιμασίας για αρκετούς μήνες. Τη στιγμή που τα ρωσικά στρατεύματα κατευθύνονταν στα σύνορα με την Ουκρανία η ηγεσία της χώρας μας διέψευδε κάθε ενδεχόμενο στρατιωτικής επίθεσης. Τώρα βλέπουμε ότι αυτό ήταν ψέμα.
Η Ρωσία κήρυξε τον πόλεμο στη γείτονά της. Δεν επέτρεψε στην Ουκρανία το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση, ούτε έδωσε ελπίδα για μια ειρηνική ζωή. Δηλώνουμε —και όχι για πρώτη φορά— ότι ο πόλεμος διεξάγεται τα τελευταία οκτώ χρόνια με πρωτοβουλία της ρωσικής κυβέρνησης. Ο πόλεμος στο Ντονμπάς είναι συνέπεια της παράνομης προσάρτησης της Κριμαίας. Πιστεύουμε ότι η Ρωσία και ο πρόεδρός της δεν ανησυχούν και δεν ανησύχησαν ποτέ για τη μοίρα των ανθρώπων στο Λουχάνσκ και στο Ντόνετσκ. Η αναγνώριση των δημοκρατιών μετά από οκτώ χρόνια ήταν απλώς μια πρόφαση για την εισβολή στην Ουκρανία υπό το πρόσχημα της απελευθέρωσης.
•Ως Ρώσοι πολίτες και φεμινίστριες, καταδικάζουμε αυτόν τον πόλεμο. Ο φεμινισμός ως πολιτική δύναμη δεν μπορεί να είναι στο πλευρό ενός επιθετικού πολέμου και στρατιωτικής κατοχής. Το φεμινιστικό κίνημα στη Ρωσία αγωνίζεται για τις ευάλωτες ομάδες και την ανάπτυξη μιας δίκαιης κοινωνίας με ίσες ευκαιρίες και προοπτικές, στην οποία δεν μπορεί να υπάρχει χώρος για βία και στρατιωτικές συγκρούσεις.
Πόλεμος σημαίνει βία, φτώχεια, αναγκαστικός εκτοπισμός, διαλυμένες ζωές, ανασφάλεια και έλλειψη μέλλοντος. Είναι ασυμβίβαστο με τις ουσιαστικές αξίες και τους στόχους μας. Ο πόλεμος επιδεινώνει την ανισότητα των φύλων και καθυστερεί τα κέρδη για τα ανθρώπινα δικαιώματα για πολλά χρόνια. Ο πόλεμος φέρνει μαζί του όχι μόνο τη βία από βόμβες και σφαίρες, αλλά και τη σεξουαλική βία: όπως δείχνει η ιστορία, κατά τη διάρκεια του πολέμου, ο κίνδυνος βιασμού αυξάνεται αρκετές φορές για κάθε γυναίκα. Για αυτούς και πολλούς άλλους λόγους, οι Ρωσίδες φεμινίστριες και κάθε γυναίκα που σέβεται τις φεμινιστικές αξίες πρέπει να πάρουν σθεναρή θέση ενάντια σε αυτόν τον πόλεμο που εξαπέλυσε η ηγεσία της χώρας μας.Ο τρέχων πόλεμος, όπως δείχνουν οι ομιλίες του Πούτιν, διεξάγεται επίσης στη σκιά του λάβαρου των «παραδοσιακών αξιών» που διακηρύσσονται από κυβερνητικούς ιδεολόγους – αξίες που η Ρωσία φέρεται να αποφάσισε να προωθήσει σε όλο τον κόσμο ως ιεραπόστολος, χρησιμοποιώντας βία εναντίον εκείνων που αρνούνται να τις αποδεχθούν ή έχουν διαφορετικές απόψεις. Όποιος είναι ικανός για κριτική σκέψη καταλαβαίνει καλά ότι αυτές οι «παραδοσιακές αξίες» περιλαμβάνουν την ανισότητα των φύλων, την εκμετάλλευση των γυναικών και την κρατική καταστολή εναντίον εκείνων των οποίων ο τρόπος ζωής, ο αυτοπροσδιορισμός και οι πράξεις δεν συνάδουν με τα στενά πατριαρχικά πρότυπα. Η αιτιολόγηση της κατοχής ενός γειτονικού κράτους από την επιθυμία να προωθήσει τέτοιες παραμορφωμένες νόρμες και να επιδιώξει μια δημαγωγική «απελευθέρωση» είναι ένας άλλος λόγος για τον οποίο οι φεμινίστριες σε όλη τη Ρωσία πρέπει να αντιταχθούν σε αυτόν τον πόλεμο με όλη τους την ενέργεια.
Σήμερα οι φεμινίστριες είναι μια από τις λίγες ενεργές πολιτικές δυνάμεις στη Ρωσία. Για μεγάλο χρονικό διάστημα, οι ρωσικές αρχές δεν μας αντιλαμβάνονταν ως επικίνδυνο πολιτικό κίνημα, και ως εκ τούτου ήμασταν προσωρινά λιγότερο επηρεασμένοι από την κρατική καταστολή από άλλες πολιτικές ομάδες. Επί του παρόντος, περισσότερες από σαράντα πέντε διαφορετικές φεμινιστικές οργανώσεις λειτουργούν σε όλη τη χώρα, από το Καλίνινγκραντ έως το Βλαδιβοστόκ, από το Ροστόφ-ον-Ντον μέχρι το Ουλάν-Ούντε και το Μούρμανσκ.Καλούμε τις ρωσικές φεμινιστικές ομάδες και μεμονωμένες φεμινίστριες να ενταχθούν στη Φεμινιστική Αντιπολεμική Αντίσταση και να ενώσουν τις δυνάμεις τους για να αντιταχθούν ενεργά στον πόλεμο και στην κυβέρνηση που τον ξεκίνησε. Καλούμε επίσης τις φεμινίστριες σε όλο τον κόσμο να συμμετάσχουν στην αντίστασή μας. Είμαστε πολλοί και μαζί μπορούμε να κάνουμε πολλά: Τα τελευταία δέκα χρόνια, το φεμινιστικό κίνημα έχει αποκτήσει τεράστια μέσα ενημέρωσης και πολιτιστική δύναμη. Είναι καιρός να το μετατρέψουμε σε πολιτική εξουσία. Είμαστε η αντίθεση στον πόλεμο, την πατριαρχία, τον αυταρχισμό και τον μιλιταρισμό. Είμαστε το μέλλον που θα επικρατήσει.
Καλούμε τις φεμινίστριες σε όλο τον κόσμο:
Λάβετε μέρος σε ειρηνικές διαδηλώσεις και ξεκινήστε εκστρατείες εκτός σύνδεσης και διαδικτυακά ενάντια στον πόλεμο στην Ουκρανία και τη δικτατορία του Πούτιν, οργανώνοντας τις δικές σας δράσεις.
Μη διστάσετε να χρησιμοποιήσετε το σύμβολο του κινήματος της Φεμινιστικής Αντιπολεμικής Αντίστασης στα υλικά και τις δημοσιεύσεις σας, καθώς και τα hashtags #FeministAntiWarResistance και #FeministsAgainstWar.
Διανείμετε τις πληροφορίες σχετικά με τον πόλεμο στην Ουκρανία και την επιθετικότητα του Πούτιν.
Χρειαζόμαστε όλο τον κόσμο να στηρίξει την Ουκρανία αυτή τη στιγμή και να αρνηθεί να βοηθήσει το καθεστώς του Πούτιν με οποιονδήποτε τρόπο.
Μοιραστείτε αυτό το μανιφέστο με άλλους. Είναι απαραίτητο να δείξουμε ότι οι φεμινίστριες είναι κατά αυτού του πολέμου – και κάθε είδους πολέμου. Είναι επίσης σημαντικό να δείξουμε ότι υπάρχουν ακόμα Ρώσοι ακτιβιστές που είναι έτοιμοι να ενωθούν ενάντια στο καθεστώς του Πούτιν. Όλοι κινδυνεύουμε από διώξεις από το κράτος τώρα και χρειαζόμαστε τη στήριξή σας.”
πηγή: jacobin
