Ήταν μια εποχή που ο Ρουίτσι Σακαμότο μελοποιούσε όλο τον κόσμο. Μουσικές στιγμές του που άλλες φορές έγιναν μουσικά θέματα για ταινίες, άλλες απλά τις ερμήνευσε με ένα πιάνο, έγιναν ο ορισμός της ατμοσφαιρικής μουσικής.
Ο Ιάπωνας συνθέτης έφυγε από τη ζωή στις 28 Μαρτίου 2023 από λόγο που είχε ο ίδιος ανακοινώσει στον κόσμο της μουσικής. Οι ανάσες του ήταν μετρημένες. Ο καρκίνος που εμφανίστηκε στο λαιμό του ήταν πολύ προχωρημένος. Είχε εξαπλωθεί και σε άλλα ζωτικά σημεία του οργανισμού του. Ο Σακαμότο ήταν 71 ετών και δημόσια παραδέχτηκε, το 2020, πως τα τελευταία χρόνια της ζωής του έπασχε από καρκίνο. Την ανακοίνωση του θανάτου του ανακοίνωσαν συνεργάτες του.
Ο Σακαμότο, ο συνθέτης με το ήρεμο βλέμμα, τον περασμένο Δεκέμβρη είχε δηλώσει πως το σώμα του, οι αντοχές του ήταν περιορισμένες και πως οι τελευταίες παραστάσεις που θα έδινε στη ζωή του θα ήταν μέσα από το site του.
«Οι δυνάμεις μου έχουν πέσει πραγματικά, οπότε μια κανονική συναυλία διάρκειας περίπου μιας ώρας έως ενενήντα λεπτών θα ήταν πολύ δύσκολη», είπε. «Ως αποτέλεσμα, ηχογράφησα τραγούδι προς τραγούδι και τα επεξεργάστηκα μαζί, ώστε να μπορούν να παρουσιαστούν ως κανονική συναυλία – η οποία πιστεύω ότι μπορεί να είναι απολαυστική με τον συνήθη τρόπο. Απολαύστε τη».
• Το stream του Σακαμότο παρακολούθησαν άνθρωποι από περίπου 30 διαφορετικές χώρες και περιοχές από την Ιαπωνία έως την Ευρώπη και περιελάμβανε 13 συνθέσεις, μεταξύ των οποίων τα Merry Christmas, Mr. Lawrence, Tong Poo και The Wuthering Heights.
Ο Ρουίτσι Σακαμότο είναι ένας άνθρωπος που στη διάρκεια της καριέρας του είχε πάντα ανοιχτούς ορίζοντες. Συνεργάστηκε με την αφρόκρεμα της εμπορικής (Madonna) και ατμοσφαιρικής μουσικής (David Sylvian). Η συνθετική του παρακαταθήκη ανοίγεται στον σύμπαν του παγκόσμιου ήχου.
Ο Ριουίτσι Σακαμότο, ο Ιάπωνας συνθέτης είχε κερδίσει βραβείο Οσκαρ και ήταν γνωστός για τη μουσική που συνέθεσε για τις ταινίες «Ο τελευταίος αυτοκράτορας», «Καλά Χριστούγεννα, κύριε Λόρενς» και άλλες ταινίες.
Άλλες ταινίες για τις οποίες ο Σακαμότο συνέθεσε μουσική περιλαμβάνουν τα Ψηλά τακούνια του Πέδρο Αλμοδόβαρ (1991), Ο μικρός Βούδας του Μπερνάντο Μπερτολούτσι (1993); Wild Palms του Όλιβερ Στόουν (1993); Αγάπη είναι ο Διάβολος του Τζον Μέιμπουρι (1998); Το βλέμμα του φιδιού (1998) και Femme Fatale (2002) του Μπράιαν Ντε Πάλμα και το Ταμπού του Ναγκίσα Όσιμα (1999).
εικόνα ανοίγματος: Jiro Konami