Δεν μπορεί, μάλλον το Χόλιγουντ έχει πάθει βέρτιγκο και στην παραζάλη του όλα τα είδη κινηματογράφου ανακατεύονται και περιστρέφονται σ’ ένα μίξερ που στο φινάλε του ο χυμός τους είναι στην καλύτερη περίπτωση άνοστος και σε άλλες δεν πίνεται, όπως με την υπερφίαλη και κενόδοξη «Βαβυλώνα». Κρίμα γιατί η ταινία είναι γραμμένη και σκηνοθετημένη από τον σκηνοθέτη του έξοχου La La Land Ντάμιεν Σαζέλ.
Ακολουθώντας τον τίτλο της ταινίας όλο το σενάριο και η θυελλώδης εναλλαγή πλάνων χωρίς ουσιαστικό σενάριο και στόχο, το μόνο που κάνουν είναι να δημιουργούν μια Βαβυλωνία πλάνων τα οποία ζαλίζουν τον θεατή που από κάποια στιγμή δεν ξέρει ποιος είναι και τι κάνει ο κάθε ήρωας. Ώσπου βαριέται και …πιάνει κουβέντα με τον διπλανό του η σηκώνεται και φεύγει.
Μέχρι και η παρουσία σούπερ σταρ σαν τον Μπραντ Πιτ αποδεικνύεται μια τρύπα στο νερό καθώς ο ηθοποιός δεν έχει να ερμηνεύσει κάποιον ρόλο και περιφέρεται από πάρτι σε πάρτι λέγοντας βλακείες και ανούσιες «βαθυστόχαστες» αμπελοφιλοσοφίες της πιάτσας.
Όλο το φιλμ θέλει να είναι ένα πάρτι και η δράση τοποθετείται στο Λος Άντζελες του 1920, με πρωταγωνιστές τους Μπραντ Πιτ, Μάργκοτ Ρόμπι και Ντιέγκο Κάλβα, και συμπρωταγωνιστές τους Τζιν Σμαρτ, Γιόναν Αντέπο και Λιν Τζουν Λι, μεταξύ άλλων. Μια ιστορία υπέρμετρης φιλοδοξίας και εξωφρενικής ακρότητας, που ακολουθεί την άνοδο και την πτώση πολλών χαρακτήρων σε μια εποχή αχαλίνωτης παρακμής και διαφθοράς στα πρώτα χρόνια του Χόλιγουντ.
Για τον σεναριογράφο και σκηνοθέτη Σαζέλ, η ταινία είναι το αποτέλεσμα έρευνας 15 χρόνων: η δημιουργία του κόσμου αυτού ήταν στο μυαλό του πολύ πριν αρχίσει να γράφει το προσχέδιο του σεναρίου. «Ήθελα να βάλω κάτω από το μικροσκόπιο τα πρώτα χρόνια μιας μορφής τέχνης και μιας βιομηχανίας, την εποχή που έψαχναν τα πατήματά τους» λέει ο Σαζέλ, «και μου άρεσε η ιδέα της παρατήρησης μιας κοινωνίας που αλλάζει. Το Χόλιγουντ πέρασε μια σειρά γρήγορων και κατακλυσμιαίων αλλαγών στη δεκαετία του ’20, και κάποιοι επιβίωσαν, πολλοί όμως όχι. Υπάρχει και μια πιο σκοτεινή πλευρά στην ιστορία αυτής της μετάβασης».
Από το φθινόπωρο του 2018, ο Σαζέλ και ο παραγωγός Πλουφ οργάνωναν ιδιωτικές προβολές σε άδειους κινηματογράφους, ταινιών που ο σκηνοθέτης τους προσπαθούσε συνειδητά να σπάσει τα παλιά όρια, όπως ο Γατόπαρδος του Βισκόντι, ο Ελαφοκυνηγός του Τσιμίνο, La Dolce Vita του Φελίνι, ο Πολίτης Κέιν του Γουέλς, Αποκάλυψη τώρα του Κόπολα, Ξέφρενες Νύχτες του Άντερσον και τα Καλά Παιδιά του Σκορσέζε, μεταξύ άλλων.
Ο Μάνι Τόρες (ο Ντιέγκο Κάλβα στον ρόλο) είναι ένας νεαρός ονειροπόλος που προσπαθεί να μπει στη βιομηχανία του κινηματογράφου. Καταμεσής της ερήμου μπορεί να είναι ένα μέρος παράξενο για να αποκαλυφθεί μια ιστορία για τη λάμψη του Χόλιγουντ, όμως εκεί συναντάμε για πρώτη φορά τον Μάνι, στις πρώτες σκηνές της Βαβυλώνας, να προσπαθεί να μεταφέρει έναν ελέφαντα στο πάρτι που δίνει ο μεγάλος παραγωγός του Χόλιγουντ Ντον Γουάλας (Τζεφ Γκάρλιν) στην έπαυλή του έξω από την πόλη.
«Ο Μπραντ Πιτ είναι ένας από τους λίγους ηθοποιούς σήμερα που έχει την αύρα των κινηματογραφικών αστέρων της παλιάς σχολής», λέει ο Σαζέλ, «γι’ αυτό και ήταν ιδανικός για τον ρόλο». Για την Τζιν Σμαρτ, στον ρόλο της αρθρογράφου Έλινορ Σεντ Τζον, η ανάγνωση του σεναρίου τής έδωσε μια διαφορετική εντύπωση για το Χόλιγουντ του 1920. «Θυμάμαι ότι αναφερόμαστε σ’ αυτή την εποχή ως ‘ταραχώδη’ για κάποιον λόγο» λέει η Σμαρτ. «Βγαίναμε από έναν φρικτό παγκόσμιο πόλεμο και μια πανδημία, ώστε οι άνθρωποι επαναστατούσαν απέναντι σε πολλά και τα έπαιρναν όλα πιο χαλαρά. Νομίζω ότι η Έλινορ ζει μέσα από τους ανθρώπους του Χόλιγουντ» λέει η Σμαρτ, «της αρέσει να διαμορφώνει τις καριέρες των ανθρώπων και να τους χειραγωγεί».
Ένας δεξιοτέχνης τρομπετίστας με το όνομα Σίντνεϊ Πάλμερ (Γιόβαν Αντέπο) είναι μια σταθερή παρουσία σε όλες τις αρχικές σκηνές πάρτι στη Βαβυλώνα, ντύνοντας μουσικά την ταραχή που συμβαίνει γύρω του ενώ ταυτόχρονα μένει εκτός, όταν όμως γίνεται η μετάβαση από τον βωβό στον ομιλούντα κινηματογράφο, ο Σίντνεϊ παίρνει έναν πρωταγωνιστικό ρόλο, καθώς η βιομηχανία ανακαλύπτει τη δύναμη της μουσικής στις ταινίες. «Πολλοί ηθοποιοί του βωβού κινηματογράφου δεν μπόρεσαν να προσαρμοστούν στην προσθήκη του ήχου» λέει ο Αντέπο, «για τον Σίντνεϊ ήταν το σωστό μονοπάτι, γιατί το μόνο που είχε να κάνει ήταν να παίξει μουσική».
Η Lady Φέι Ζου (Λι Τζουν Λι) είναι «μια αναγεννησιακή φιγούρα που ‘φοράει’ πολλά κοστούμια όπως πολλοί πρωτοπόροι στις αρχές της βιομηχανίας του κινηματογράφου» λέει ο Σαζέλ. «Την ημέρα ζει πάνω από ένα πλυντήριο και τη νύχτα μεταμορφώνεται σε μια πολύ σημαντική παρουσία στα πάρτι του Χόλιγουντ». Ο χαρακτήρας της είναι βασισμένος σε γενικές γραμμές στον θρύλο της μεγάλης οθόνης Άννα Μέι Γουόνγκ, που θεωρείται η πρώτη μεγάλη Ασιάτισσα-Αμερικανίδα σταρ του κινηματογράφου.
«Στην πραγματικότητα υπάρχουν έξι πρωταγωνιστές σ’ αυτή την ιστορία, πλαισιωμένοι από μια μεγάλη συλλογή βοηθητικών χαρακτήρων, που κοιτάζει ο καθένας το προσωπικό του συμφέρον» λέει ο Ντάμιεν Σαζέλ για τη συρραφή και αλληλεπίδραση των χαρακτήρων.
Χρόνια πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα της Βαβυλώνας, ο Σαζέλ απευθύνθηκε στον, από πολλά χρόνια συνεργάτη του, Τζάστιν Χόρβιτς, για να γράψει μουσική για τη Βαβυλώνα, ο οποίος έχει γράψει τη μουσική για όλες τις ταινίες του Σαζέλ – Χωρίς Μέτρο, La La Land και Πρώτος Άνθρωπος, κερδίζοντας δύο βραβεία Όσκαρ, τέσσερις Χρυσές Σφαίρες, τρία βραβεία κριτικών, δύο Grammys και ένα BAFTA. «Θέλαμε να φτιάξουμε για τη Βαβυλώνα ένα δικό της μουσικό σύμπαν, με έναν ήχο που δεν θα ήταν τόσο αναχρονιστικός ώστε να μας βγάλει από τη συνθήκη του 1920» λέει ο ίδιος. Οι δυο τους ανακάλυψαν ότι το Λος Άντζελες ήταν γεμάτο με ένα πολύ πιο πλατύ φάσμα ήχων, με επιρροές από Κούβα, Μεξικό Κίνα, Μέση Ανατολή, Ελλάδα και αλλού. Επειδή η Βαβυλώνα είναι μια ταινία με θέμα τις ταινίες, το σενάριο έπρεπε να έχει αρκετές σκηνές με πρεμιέρες ταινιών, κάτι που οδήγησε την ομάδα να επισκεφθεί όλους τους παλιούς κινηματογράφους, που είχαν χτιστεί στο Λος Άντζελες εκείνη την εποχή. Τίποτα όμως δεν απεικονίζει καλύτερα την αχαλίνωτη παρακμή που ήθελε να δείξει ο Σαζέλ, όσο η πρώτη σκηνή του πάρτι.
Ο βραβευμένος με Όσκαρ Ντάμιεν Σαζέλ σκηνοθέτησε πριν τη Βαβυλώνα, την ταινία FIRST MAN. Η καθηλωτική ιστορία της αποστολής της NASA να προσγειώσει έναν άνθρωπο στο φεγγάρι κέρδισε τέσσερις υποψηφιότητες για Όσκαρ, κερδίζοντας το καλύτερο επίτευγμα σε οπτικά εφέ. Έχει γράψει και σκηνοθετήσει το σύγχρονο μιούζικαλ La La LAND, το οποίο κέρδισε 14 υποψηφιότητες για Όσκαρ, κερδίζοντας έξι βραβεία, συμπεριλαμβανομένης της Καλύτερης Σκηνοθεσίας για τον Σαζέλ, ο οποίος είναι ο νεότερος σκηνοθέτης που έλαβε αυτό το βραβείο. Η ταινία επίσης έκανε ρεκόρ κερδίζοντας 7 Χρυσές Σφαίρες, ενώ τιμήθηκε επίσης με πέντε βραβεία BAFTA και 11 υποψηφιότητες. Η ταινία του WHIPLASH του 2014, έλαβε πέντε υποψηφιότητες για Όσκαρ και τρεις νίκες, συμπεριλαμβανομένου του καλύτερου δεύτερου ανδρικού ρόλου για τον Τζ. Κ. Σίμονς. Η ταινία Βαβυλώνα μετράει ήδη 20 νίκες και 125 υποψηφιότητες στα κινηματογραφικά βραβεία.
Σενάριο – Σκηνοθεσία: Ντάμιεν Σαζέλ
Παίζουν : Μπραντ Πιτ, Μάργκοτ Ρόμπι, Ντιέγκο Κάλβα, Τζιν Σμαρτ, Γιόβαν Αντέπο, Λι Τζουν Λι, Λούκας Χάας, Ολίβια Χάμιλτον, Τόμπυ Μαγκουάιρ, Μαξ Μινγκέλα, Ρόρι Σκόβελ, Κάθριν Γουότερστον, Φλι, Τζεφ Γκάρλιν, Πι. Τζέι Μπέρν, Έρικ Ρόμπερτς, Ίθαν Σάπλι, Σαμάρα Γουέιβινγκ, Ολίβια Γουάιλντ
