Κώστας Β. Ζήσης
Το «Solaris» του Στάνισλαβ Λεμ γράφτηκε το 1961 και κέρδισε αμέσως το αναγνωστικό κοινό χαρίζοντας στον Εβραιοπολωνό συγγγραφέα την παγκόσμια αναγνώριση. Έγινε δύο φορές ταινία, το 1972 από τον Αντρέι Ταρκόφσκι και το 2002 από τον Στήβεν Σόντεμπεργκ με πρωταγωνιστή τον Τζορτζ Κλούνεϊ. Ένας διαστημικός σταθμός που παρακολουθεί και ερευνά έναν «παράξενο» πλανήτη όπου εικάζεται ότι έχει τη δύναμη να «ανασταίνει» τις αναμνήσεις και η εμπειρία ενός καθηγητή που μετέχει στο ερευνητικό αυτό πρόγραμμα όπου συναντιέται εκ νέου με την αυτόχειρα σύζυγο του, δημιουργούν ένα μοναδικό κράμα ερωτικής ιστορίας , μυθιστορήματος επιστημονικής φαντασίας, καφκικού εφιάλτη, ειρωνικής παραβολής, ένα έργο το οποίο βρίθει από βαθιές φιλοσοφικές και υπαρξιακές αναζητήσεις, πίσω από τα πρώτα επίπεδα της υπόθεσής του.
Ο Θοδωρής Αμπαζής διασκευάζει και σκηνοθετεί το αλλόκοτο αυτό έργο εμπνεόμενος από το Άσυλο Ανιάτων – Ίδρυμα Περιθάλψεως Χρονίως Πασχόντων και φτιάχνει σε συνεργασία με την εικαστικό Ναταλία Μαντά, μια site-specific παράσταση ειδικά σχεδιασμένη για το ιστορικό αυτό ίδρυμα της Αθήνας στη νέα Γιαγλοπούλειο Πτέρυγα του. Έτσι, η Ομάδα Θεάτρου OPERA , με την οποία δραστηριοποιείται από το 2000, βρίσκει στην παράσταση μια ακόμη αφορμή να επικεντρώσει την έρευνά της στην αναζήτηση πρωτόγνωρων εφαρμογών της θεατρικής πράξης.
«Το θέμα της εξιλέωσης» θα μας πει στην ειδική συνέντευξη τύπου που δόθηκε χτες στο ίδρυμα, «το θέμα της αποδοχής και του επαναπροσδιορισμού της ύπαρξης του ανθρώπου, έρχεται και δένει σε πλήρη αρμονία και ταύτιση με τον χώρο, τους σκοπούς και τους ίδιους τους ανθρώπους του ιδρύματος» και συνεχίζει «Θα ήταν εξαιρετικά αφελές και μάλλον γραφικό, να προσπαθήσουμε να αναπαραστήσουμε σκηνικά έναν διαστημικό σταθμό και ήταν μεγάλη η έκπληξη μας, όταν αντιληφθήκαμε ότι ο συγκεκριμένος χώρος αποτελούσε ένα ιδανικό –σχεδόν φυσικό σκηνικό».
Η παράσταση
Πρόκειται για μια παράσταση σκηνικής εγκατάστασης σε πραγματικά μη θεατρικές συνθήκες και με την σύμπραξη εικαστικής αισθητικής και σύγχρονων πολυμέσων. Ο φωτισμός για παράδειγμα δεν είναι θεατρικός, αλλά με απλά μέσα, υπακούει σε έναν εμπνευσμένο σκηνοθετικό συλλογισμό όπου θέλει τον φουτουρισμό της σύγχρονης εποχής μας να εκφράζεται από το ανοίκειο και το παράδοξο της ξεπερασμένης τεχνολογίας. «Τι είναι άγνωστο στις μέρες μας;» αναρωτιέται ο Θοδωρής Αμπαζής, «άγνωστο είναι οι αναλογικές συσκευές, το στρογγυλό καντράν ενός τηλεφώνου, το κασετόφωνο και η κασέτα, το VHS, το πικάπ, το φωτιστικό αμπαζούρ» θα δώσει την απάντηση. Έτσι η παράσταση, βασίζεται ακριβώς σε αυτήν την «ακατανόητη» πλέον τεχνολογία, δημιουργώντας ένα μοναδικό σύμπαν συνδυάζοντας και «δένοντας» την αφήγηση και την υποκριτική με στοιχεία περιπατητικής δράσης, με χρήση βίντεο και με ηχητικά και μουσικά δρώμενα, παιγμένα ζωντανά με την επιμέλεια του Γιάννη Αναστασάκη, έναν ταλαντούχο εκπρόσωπο της ηλεκτρονικής μουσικής, που συνεργάζεται εκ νέου με τον Θοδωρή Αμπαζή μετά τον «Άνθρωπο που γελά» του Βίκτωρος Ουγκό στο Εθνικό Θέατρο. Η μετάφραση είναι του Γιώργου Τσακνιά, τα φώτα υπογράφει ο Τάσος Παλαιορούτας, ενώ τα βίντεο επιμελούνται οι Στάθης Αθανασίου και Νέστωρ Κοψιδάς, Βοηθός του Θοδωρή Αμπατζή. είναι η Αντιγόνη Φρυδά. Τέσσερις ηθοποιοί θα ερμηνεύσουν τους ρόλους οι Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, Τζωρτζίνα Δαλιάνη, Νέστωρ Κοψιδάς, Δανάη Σαριδάκη οι οποίοι με τη βοήθεια της Δέσποινας Παυλίδη, του Γιάννη Σύριου και του Σπύρου Σουρβίνου θα οδηγούν 25 θεατές σε κάθε παράσταση στα άδυτα του παράξενου αυτού σύμπαντος του «Solaris» και θα τον ξεναγούν στα 5 ειδικά διαμορφωμένα δωμάτια (πέραν του κεντρικού χώρου).
Το Άσυλο Ανιάτων – Ίδρυμα Περιθάλψεως Χρονίως Πασχόντων
Το Άσυλο Ανιάτων-Ίδρυμα Περίθαλψης Χρονίως Πασχόντων λειτουργεί αδιάλειπτα εδώ και 128 χρόνια στην ιστορική έπαυλη Μάλκολμ. Αποστολή του είναι η περίθαλψη πασχόντων από χρόνια και ανίατα νευρολογικά νοσήματα. Διοικείται από 11μελές Διοικητικό Συμβούλιο στο οποίο καταστατικά προεδρεύουν μόνο γυναίκες ενώ εποπτεύεται από Κυβερνητικό Επίτροπο του Δήμου Αθηναίων. Δεν λαμβάνει καμία κρατική επιχορήγηση λειτουργώντας αποκλειστικά από ιδιωτικές δωρεές. Σήμερα, περιθάλπει 137 ασθενείς τους οποίους φροντίζουν 115 εργαζόμενοι ενώ απασχολούνται 8 γιατροί σε 24ωρη βάση. Πρόεδρός του είναι η Ιωάννα Ηλιάδη η οποία μας μίλησε για τη συνεργασία με την Ομάδα Θεάτρου ΟΠΕRA αναφέροντας: «Αποτελεί μεγάλη τιμή για εμάς η απόφαση του σκηνοθέτη Θοδωρή Αμπαζή να επιλέξει το Άσυλο Ανιάτων ως χώρο διεξαγωγής της παράστασης Solaris και το πιο σημαντικό, ως αποδέκτη δωρεάς μέρους των εσόδων της παράστασης. Ο Θοδωρής Αμπαζής και η ομάδα του έχουν προσεγγίσει με μεγάλο σεβασμό το Άσυλο Ανιάτων, τόσο τον χώρο μας όσο και την ιστορία των 130 περίπου χρόνων του. Τον ευχαριστούμε θερμά για την επιλογή του, την προσφορά του και την εμπιστοσύνη που δείχνει στο έργο μας».
Stanislaw Lem SOLARIS
Μετάφραση: Γιώργος Τσακνιάς
Διασκευή-Σκηνοθεσία: Θοδωρής Αμπαζής
Σκηνικός Χώρος-εγκατάσταση-κοστούμια: Ναταλία Μαντά
Μουσική: Γιάννης Αναστασάκης
Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας
Βίντεο: Στάθης Αθανασίου, Νέστωρ Κοψιδάς
Βοηθός Σκηνοθέτη: Αντιγόνη Φρυδά
Ερμηνεύουν
Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης
Τζωρτζίνα Δαλιάνη
Νέστωρ Κοψιδάς
Δανάη Σαριδάκη
Άσυλο Ανιάτων – Ίδρυμα Περιθάλψεως Χρονίως Πασχόντων (Αγίας Ζώνης 39, Αθήνα 112 56)
28, 29, 30 Σεπτεμβρίου και 1, 2, 5, 6, 7, 8, 9, 17, 18, 24, 25 Οκτωβρίου, στις 21:00
Χωρητικότητα: 25 θεατές
Διάρκεια: 80 λεπτά
Προπώληση: viva.gr
Λόγω της μικρής χωρητικότητας θεατών ενδέχεται να προστεθούν περισσότερες παραστάσεις.
