5 in / 5 out – Οι λίστες είναι old school χούι (εντάξει, δεν πάμε και στην εποχή της περισπωμένης), είναι ένα σκάλωμα του μυαλού, είναι μια συνήθεια.
Στην -κάθε- πόλη τρέχουν πράγματα που μας φτιάχνουν τη διάθεση, τρέχουν και εκείνα που τη χαλούν.
Εννοείται υπάρχουν και εκείνα που τρέχουν και κοιτώντας τα απορούμε αν είναι δυνατόν να έχουν συμβεί πραγματικά.
Είναι γνωστό πως ζούμε στην εποχή του συλλογικού ναρκισσισμού, των απανωτών άνγκρι φέις, των δημιουργών περιεχομένου (έτσι γενικώς). Αυτά είναι τα δέκα πράγματα που μας έφτιαξαν χαλώντας μας και μας χάλασαν φτιάχνοντάς μας.
5 in
1 – Η ανακοίνωση του προγράμματος του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου. Όχι λόγω θετικής αξιολόγησής του (σήμερα 2/4 την 11η πρωινή το αναμένουμε) αλλά γιατί πρόβαλε και φέτος η προσμονή της εβδομαδιαίας απόδρασης και καταφυγής στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου.
2 – Οι ανθισμένες νεραντζιές της Αθήνας που μοσχοβολούν Άνοιξη, την ίδια ώρα που ο Απρίλης έφερε το καλοκαίρι νωρίς-νωρίς
3 – Τα ισόβια του Μίχου απέναντι στην εγκληματική συγκαλυπτική πρόταση της εισαγγελέως. Ίσως, ίσως, να υπάρχει και ελπίδα…
4 – “Θέλεις κάπου να διασκεδάσεις και να πιεις ποτό; – Το Scorpios είναι για σένα! Μπαμ!”. Βλέπουμε το cult (το ελληνικό) ως μια αγκαλιά που δεν θα κλείσει ποτέ. Πατούλης, Άδωνης, Πορτοσάλτε, Νίκος Κοκλώνης. Έχουμε καλούς πρωταγωνιστές, ριζωμένους στη λοκάλ μενταλιτέ. Πάμε όμως λίγο πιο κάτω. Εννοείται λατρεύουμε τα μοναδικά reels του καταπληκτικού Pimenidis Filipos, που πουλά σακάκια και κοστούμια, ποζάροντας σαν κουλ λόρδος ακούγοντας σκυλάδικα, καπνίζοντας πούρα μπουρί size. Και παίζουμε στο repeat τα σουρεάλ reels του μιούζικ μπαρ Scorpios στην Καλλιθέα. Ειδικά εκείνο που έχει μαζεμένα (σ’ ένα κλιπ) όλα τα αυτοσχέδια βίντεο του μαγαζιού είναι ο ορισμός του δικού μας μεγαλείου. (Τα ποτά στο κλαμπ είναι αγορασμένα από τον Σκλαβενίτη).
5 – Το μπαρ Κόμης στα Πατήσια. Ο Δευκαλίωνας είναι μια περσόνα που δεν χάνει το χαμόγελο του ποτέ. Την πρώτη φορά που πήγα εκεί ήταν το καλοκαίρι του 1987. Η τελευταία φορά ήταν πριν μια εβδομάδα. Το μαγαζί παραμένει κόκκινο. Τι 1987; Τι 2024; Το 1987 στο μπαρ άκουγα φρέσκους Stranglers, το 2024 στο μπαρ άκουσα Leonard Cohen. Ο καλύτερος άφτερ θεσμός της Αθήνας είναι στα Πατήσια.
5 out
1 – Η χυδαιότητα της εκποίησης του Γιώργου Μαρίνου. Η οποία έχει ηθικούς και φυσικούς αυτουργούς με ονοματεπώνυμο, πολλά λεφτά, πολλές διασυνδέσεις και πολλή, μα πάρα πολλή, ματαιοδοξία, φτήνια και κακογουστιά. Και πολύ μεγάλο αίσθημα ατιμωρησίας.
2 – Η μήνυση και αγωγή της Μαρέβας Γκραμπόφσκι στην Έλενα Ακρίτα. Η δεύτερη δέχτηκε την πρόκληση με χαρά. Έτσι έγραψε στο Facebook. Η αγωγή ποιο νόημα έχει; Αν οι ζωές των Rich and Famous της Ελλάδας γίνονταν σίριαλ, το “Οι Αχόρταγοι” θα ήταν το καταλληλότερο όνομα.
3 – Ο ποδοσφαιρικός Παναθηναϊκός. Το δεύτερο γκολ που έβαλε ο ΠΑΟΚ στον αγώνα με την ομάδα της Αθήνας παίζει να ήταν το ευκολότερο του πρωταθλήματος.
4 – Νέα Δημοκρατία, ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. διαφέρουν; Ρωτήστε τους Θοδωρή Ζαγοράκη, Πύρρο Δήμα και Αλέξη Γεωργούλη. Αυτοί ξέρουν…
5 – Η οδός Θεμιστοκλέους στα Εξάρχεια. Κάποτε εκεί που γίνονταν καταλήψεις σήμερα ανοίγουν λουκουματζίδικα και παγωτατζίδικα. Ποια Εξάρχεια προτιμάς;
Γιάννης – Κώστας
