5 in / 5 out – Οι λίστες είναι old school χούι (εντάξει, δεν πάμε και στην εποχή της περισπωμένης), είναι ένα σκάλωμα του μυαλού, είναι μια συνήθεια.
Στην -κάθε- πόλη τρέχουν πράγματα που μας φτιάχνουν τη διάθεση, τρέχουν και εκείνα που τη χαλούν.
Εννοείται υπάρχουν και εκείνα που τρέχουν και κοιτώντας τα απορούμε αν είναι δυνατόν να έχουν συμβεί πραγματικά.
Είναι γνωστό πως ζούμε στην εποχή του συλλογικού ναρκισσισμού, των απανωτών άνγκρι φέις, των δημιουργών περιεχομένου (έτσι γενικώς). Αυτά είναι τα δέκα πράγματα που μας έφτιαξαν χαλώντας μας και μας χάλασαν φτιάχνοντάς μας.
5 in
1 – Χρυσός και πάλι ο Τεντόγλου στο Πανευρωπαϊκό Στίβου. Το ανεκτίμητο και η αξία του είναι, όμως, πρωτίστως, αλλού: «Δεν θεωρώ ότι αυτό που κάνω είναι πιο δύσκολο συγκριτικά με κάποιον που δουλεύει οκτάωρο στην οικοδομή. Αυτό που κάνει ένας οικοδόμος ίσως είναι πιο δύσκολο από αυτό που κάνω εγώ, άρα γιατί να το παίξω κάποιος; Ο κολλητός μου δουλεύει σε φούρνο, στα Γρεβενά. Ξέρω ότι είναι δύσκολη δουλειά, όλες οι δουλειές είναι δύσκολες. Σέβομαι όποιον προσπαθεί και δεν θέλω να το παίξω ιστορία».
2 – Η συνέντευξη του – πλέον Ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ – Νίκου Παππά. Εξηγώντας τους λόγους που δεν συμμετείχε σε κανένα προεκλογικό πάνελ είπε για την Τατιάνα Στεφανίδου (και την αισθητική που πρεσβεύει) όσα κανένα άλλο “δημόσιο” πρόσωπο δεν τόλμησε να πει (δείτε το βίντεο). Το κωμικοτραγικό της υπόθεσης είναι πως η συνέντευξη προβλήθηκε στην εκπομπή του Λιάγκα. Ως κορύφωση του τραγέλαφου διαλέγουμε τη στιγμή που πανελίστρια του παρουσιαστή ένιωσε θιγμένη από τα λεγόμενα του πρώην καλαθοσφαιριστή δηλώνοντας “Ας μην απαξιώνουμε τις διαδρομές των ανθρώπων”….
3 – Το ποστ του δημοσιογράφου – συγγραφέα – συλλέκτη άλμπουμ μουσικής στο Facebook Γιάννη Αλεξίου που αναλύει τους λόγους που δεν θα καλύψει το φετινό καλοκαίρι κανένα μουσικό γεγονός. Ας μη σταθούμε στο τι θα κάνει (η όχι) ο ίδιος, ας διαβάσουμε όσα έγραψε. Περιγράφουν μια πραγματικότητα που ουσιαστικά χειραγωγεί τη δημοσιογραφική άποψη.
“Οι διοργανωτές συναυλιών αφού στράφηκαν ο ένας εναντίον του άλλου και λειτουργούν ανταγωνιστικά έως εχθρικά μεταξύ τους….. σταδιακά στράφηκαν εναντίον των δημοσιογράφων απαξιώνοντας το λειτούργημά μας και χειραγωγώντας με τον τρόπο τους τις κριτικές συναυλιών. Τα τελευταία χρόνια δεν εμφανίζονται πουθενά, ούτε στα τηλέφωνα, ούτε απαντούν στα mail, είναι άφαντοι εμποδίζοντας την κάλυψη συναυλιών και μεγάλων φεστιβάλ. Πολλοί νέοι δημοσιογράφοι δουλεύουν αμισθί μόνο και μόνο για να δουν τις συναυλίες των καλλιτεχνών που τους ενδιαφέρει και όσοι έχουν την οικονομική άνεση πληρώνουν εισιτήριο. Οι διοργανωτές των φεστιβάλ ζητούν γη και ύδωρ για να δώσουν ένα πάσο σε δημοσιογράφο.”
4 – Το καλοκουρδισμένο σόου των Coldplay. Δεν μας αρέσει η μπάντα αλλά τα πάντα λειτούργησαν σε στυλ Λας Βεγκακικής παραγωγής.
5 – Η Αίγινα. Καλοκαιρινή όσο πρέπει, ξέγνοιαστη όσο πρέπει, ξεκούραστη όσο πρέπει, χαλαρωτική όσο πρέπει. Μισή ώρα από τον Πειραιά, συναντάς το καλοκαίρι χωρίς την επέλεση των «mousaka» και «tzatziki» lovers της υφηλίου.
5 Out
1 – Ο ένας ψήφισε στην Κηφισιά, ο άλλος στην Εκάλη. Και οι δύο σιγοτραγουδώντας «Φτωχολογιά, για σένα κάθε μου, τραγούδι» – να φανταστούμε…
2 – Να το πούμε ξανά. Ζούμε στη χώρα που βγήκε πρώτος σε σταυρούς στις τελευταίες ευρωεκλογές ο Γιώργης ο Αυτιάς. Ρε συ, τελικά οι “Μένουμε Ευρώπη” που καβάτζωναν κάποτε το Σύνταγμα ήταν τελικά κάτι πεταμένες λαϊκάντζες που παρουσιάστηκαν ως ντόπια εστεταρία;
3 – «Δεν φύσηξε όσο περιμέναμε» ο Κυριάκος για τις μετεκλογικές αυξήσεις του ρεύματος, «Τα προϊόντα στα ράφια των Γερμανών είναι υποδέεστερα ποιοτικά από τα ίδια προϊόντα στα ράφια των Ελλήνων», ο Σκέρτσος για την ακρίβεια… Μόνο οι εφοπλιστές δεν εξήγησαν τις αυξήσεις κατά 70% στα ακτοπλοϊκά εισιτήρια όπου μόνο για να πάει μια τετραμελής οικογένεια στη Χίο θα πληρώσει 500+ ευρώ.
4 – Μιλτιάδης Παχαλίδης, κάτι σαν τον Πέτρο Γαϊτάνο του guest. Και το φετινό καλοκαίρι είναι σαν να μην υπάρχει μουσικό αφιέρωμα που να μην παίρνει και εκείνος μέρος!
5 – Ευρώπη, Ιούνιος 2024… όπως Ευρώπη Ιούνιος 1936… Με φασίστες του Μουσολίνι και ναζί του Χίτλερ, και με 17 φανερές ακροδεξιές κυβερνήσεις στα 27 κράτη-μέλη. Αυτό είναι το «σπίτι» που ξεσκονίζουν τα πρωτοπαλίκαρά μας Μητσοτάκηδες, Κασσελάκηδες, Ανδρουλάκηδες.