5 in / 5 out – Οι λίστες είναι old school χούι (εντάξει, δεν πάμε και στην εποχή της περισπωμένης), είναι ένα σκάλωμα του μυαλού, είναι μια συνήθεια.
Στην -κάθε- πόλη τρέχουν πράγματα που μας φτιάχνουν τη διάθεση, τρέχουν και εκείνα που τη χαλούν.
Εννοείται υπάρχουν και εκείνα που τρέχουν και κοιτώντας τα απορούμε αν είναι δυνατόν να έχουν συμβεί πραγματικά.
Είναι γνωστό πως ζούμε στην εποχή του συλλογικού ναρκισσισμού, των απανωτών άνγκρι φέις, των δημιουργών περιεχομένου (έτσι γενικώς). Αυτά είναι τα δέκα πράγματα που μας έφτιαξαν χαλώντας μας και μας χάλασαν φτιάχνοντάς μας.
5 in
1 – Ο Φοίβος. Αν υπάρχει ένα πρόσωπο που το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου έχει ταυτιστεί όλα αυτά τα χρόνια, δεν είναι κανενός διευθυντή, κανενός προέδρου, κανενός διοικητικού μεγαλοστελέχους. Είναι αυτό το πρόσωπο αυτού του αγοριού. Δέκα χρόνια στο Φεστιβάλ, έξι από αυτά στην Πειραιώς 260. Έξι καλοκαίρια, πάνω-κάτω, με αφοσίωση να μας ενημερώνει ευγενικά σε μας το κοινό, ότι οι «πόρτες έχουν ανοίξει»….
2 – Με τον Καραγάτση. Και με τον Μποστ. Και με τον Όμηρο. Γιατί οι δρόμοι ενός νέο-φασισμού που ανοίγει (συστηματικά) η τρέντι LIFO με τη «δολοφονία» συγγραφέων και βιβλίων (η αρχή είχε γίνει με τον Μποστ) και μάλιστα με εντελώς αντιεπιστημονικό τρόπο (δεν μπορείς να κρίνεις μια γενιά και μια κοινωνία με σύγχρονους όρους, ούτε να εξισώνεις ένα συγγραφέα με τους ήρωές του), είναι άκρως επικίνδυνοι στην εποχή μας. Πάμε για επιτροπές λογοκρισίας, λίστες με απαγορευμένα έργα, και καύσεις βιβλίων; Αυτό προωθείται;
3 – Το live των The Smile στο Release Athens. Oι Thom Yorke και Jonny Greenwood έστησαν ένα μουσικό σενάριο που ναι, ίσως δεν χωρά σε καλοκαιρινό φεστιβαλικό χώρο αλλά η ατμόσφαιρά του είναι μοναδική. Εσείς, το κοινό που πήγατε για να χειροκροτήσετε τους Pulp και γιουχάρατε τους The Smile έχετε σκεφτεί τι θα κάνατε αν οι Radiohead έρχονταν στην Ελλάδα;
4 – Την καλύτερη μπάλα στο Euro2024 την έχει παίξει -μακράν- η Πορτογαλία.
5 – «Ο Τζούλιαν Ασάνζ είναι ελεύθερος». Αναχώρησε τη Δευτέρα από το Λονδίνο, όπου ήταν έγκλειστος επί πέντε χρόνια, ανέφερε το WikiLeaks. Πριν από αυτό υπήρξε συμφωνία περί ομολογίας ενοχής του 52χρονου. Σύμφωνα με το WikiLeaks, ο 52χρονος Αυστραλός αναχώρησε από τη φυλακή του Μπέλμαρς το πρωί της Δευτέρας και το απόγευμα αφέθηκε ελεύθερος στο αεροδρόμιο Στάνστεντ, όπου επιβιβάστηκε σε αεροσκάφος και εγκατέλειψε το Ηνωμένο Βασίλειο.
5 out
1 – Λευτέρης Αυγενάκης. Υπουργός Νέας Δημοκρατίας, με τα πιο ΠΑΣΟΚ απωθημένα. Αφού επιβάρυνε τον δημόσιο προϋπολογισμό για τη διακόσμηση του γραφείου του στο Υπουργείο Γεωργικής Ανάπτυξηε κατά 105.000 ευρώ (με απευθείας αναθέσεις βεβαίως), και ενώ μόνο τα φυτά κόστισαν 6.000 ευρώ, παρέδωσε στον επερχόμενο υπουργό ένα γραφείο-έκθεση επίπλων: ΑΔΕΙΟ!. Έχει πολύ δουλειά στην κηπουρική στη βίλα τους η κ. Αυγενάκη….
2 – Ο Μακρόν… που ονομάζει «Άκρα Αριστερά» το σοσιαλδημοκρατικό συνονθύλευμα «Λαϊκό Μέτωπο», σε ένα παραλήρημα που μόνο γέλιο προκαλεί, προσπαθώντας να αξιοποιήσει τη θεωρία των δύο άκρων. Για να μην αναρωτιόμαστε γιατί η ακροδεξιά παρελαύνει στην Γαλλία…
3 – Ο Γιάννης Βαμβακούσης ως υπόδειγμα δημόσιου λειτουργού στην Ελλάδα. Πρώην λιμενάρχης Σύρου με την ευθύνη του ελέγχου για τη νόμιμη λειτουργία των εκεί Ναυπηγίων, συνταξιοδοτείται πρόωρα για να αναλάβει υψηλόβαθμη θέση στην εταιρεία των ναυπηγίων, την οποία όφειλε να ελέγχει, Οι εταιρείες ξέρουν και επιβραβεύουν τους ευεργέτες υπηρέτες τους…
3 – “Καλημέρα κορίτσια, πού πάτε;” Το ρεπορτάζ των τηλεοπτικών εκπομπών από το λιμάνι του Πειραιά ξεκινά πάντα με την ίδια ερώτηση… Μάχιμη δημοσιογραφία, όχι κουραφέξαλα.
5 – Γενικά η φάση με τα ακαθάριστα οικόπεδα είναι άλλη μια καλή ευκαιρία να ξανακαταλάβουμε πόσο σύντομα μπορεί να φτιαχτούν σχήματα μαφίας στη χώρα με τις ευλογίες της κεντρικής διοίκησης και της τοπικής αυτοδιοίκησης. Δεν είναι μόνο πως όταν βρίσκεις κουρέα οικοπέδου τον παρακαλάς να ρίξει μια ματιά και στο δικό σου. Είναι πως αυτή την περίοδο στην Ελλάδα όλοι ξεχορταριάζουν σε τιμές που διαμορφώνονται σε στυλ μαύρης αγοράς και – εννοείται – χωρίς κανένας να κόβει απόδειξη.
Γιάννης – Κώστας
