Νίκος Παπάζογλου – Η παρουσία του στη μουσική σκηνή της Ελλάδας έδειξε πως η ελεύθερη καλλιτεχνική έκφραση μπορεί να φτάσει στο κοινό, να το συγκινήσει, χωρίς να καπελώνεται από δισκογραφικές εταιρείες και μουσικούς παραγωγούς.
Η επιτυχία του έγινε κίνητρο να επανασυστηθούμε με την εξέλιξη του ρεμπέτικου (όχι την αναπαράστασή του). Στην μουσική του ο ροκ ήχος συμβίωνε με την παραδοσιακή μουσική φόρμα αρμονικά.
Ο Νίκος Παπάζογλου γεννήθηκε στις 20 Μαρτίου 1948 και έφυγε από τη ζωή στις 17 Απριλίου 2011.
Με βάση τη Θεσσαλονίκη, έγινε το μέσο, ενσάρκωσε το λόγο, να ανοιχτούμε στη μουσική έχοντας εμπιστοσύνη στη μνήμη, το αισθητικό μας κριτήριο και την ανοιχτότητα της ψυχής μας.
Ο κιθαρίστας Δημήτρης Μυστακίδης “θήτευσε”, για χρόνια, ως κιθαρίστας στη μπάντα του Παπάζογλου. Οι περιγραφές του γύρω από τον τρόπο που αντιλαμβάνονταν τη ζωή του εντός μουσικής περιβάλλει η συγκίνηση.
«Ο Νίκος (σ.σ. Παπάζογλου) ήταν ένας άνθρωπος που ζήσαμε μαζί κοντά στα δεκατέσσερα χρόνια. Θυμάμαι πως έκανε πολλά πράγματα με τα χέρια. Το λέω αυτό γιατί ήταν άνθρωπος που δεν έμενε μόνο στη θεωρία, αλλά μπορούσε και να την πλάσει. Ήταν 1991 και ήμουν πιτσιρικάς όταν χώθηκα σ’ αυτή την ιστορία. Η ανάγκη του Νίκου να δημιουργεί μέσα από την παρέα ήταν διαρκής και έντονη. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν η ενασχόληση με τη δισκογραφική ετικέτα «Στρόγγυλοι Δίσκοι». Τα καλοκαίρια στις περιοδείες, του έδιναν υλικό καλλιτέχνες και σχήματα που θέλανε να το ηχογραφήσουν μαζί του. Το χειμώνα το άκουγε όλο. Μιλάμε για ατέλειωτες ώρες ακρόασης. Το Αγροτικόν, το στούντιο του, ήταν ένας χώρος που έδωσε ευκαιρίες σε παρέες να δημιουργήσουν.
Ο Ορφέας Περίδης, ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, ο Σωκράτης Μάλαμας από εκεί βγήκαν. Ο Νίκος λάτρευε τη μουσική, παράλληλα ενσωμάτωνε ανθρώπους, δημιουργούσε παρέες, επιθυμούσε τον διάλογο, την ομαδική δημιουργία. Και έψαχνε διαρκώς τη μοναδικότητα ακόμα και στον ήχο που θα έβγαζε ο χώρος του. Στουντιακά στο Αγροτικόν έπλασε αυτό που λέμε: “Ήχος της Θεσσαλονίκης”. Ήταν εντελώς διαφορετικός από τον ήχο της Αθήνας.»
Ο πρώην συνεργάτης του Νίκου Παπάζογλου που πια, εδώ και χρόνια συνεχίζει την πορεία του στη μουσική ηχογραφώντας δικά του άλμπουμ θυμάται: «Η γενιά μου μεγάλωνε με disco και rock και εγώ μεγάλωνα με λαϊκή μουσική. Εκείνα τα χρόνια κουβαλούσα, πώς να το πω, το κόμπλεξ της επιλογής μου. Ξέρεις, είμαι από αυτούς που αν κολλήσουν με κάτι θα σταθούν δίπλα του μέχρι τέλους. Όταν άκουσα την Εκδίκηση της Γυφτιάς απενοχοποιήθηκα, απελευθερώθηκα. Ήταν σαν να σπάει η μοναξιά μου. Ο δίσκος είχε τα πάντα. Πάντρευε διαφορετικά ακούσματα. Καπάκι ήρθε και η συνεργασία με τον δημιουργό του, τον Νίκο, που για εμάς στη Θεσσαλονίκη ήταν κάτι σαν φάρος. Το γεγονός με ενθουσίαζε. Με την παρουσία του ήταν σαν να σου έλεγε πως μπορείς να πετύχεις με αυτό που κάνεις. Και το πιο ουσιαστικό από εκείνη την εποχή ήταν τα ταξίδια που κάναμε. Σκέψου, ήμουν μόνο ένα παιδί από τον Εύοσμο της Θεσσαλονίκης που ξαφνικά άρχισα να ταξιδεύω σε όλη την Ευρώπη και όλη την Ελλάδα για συναυλίες.
Ο Νίκος είχε το χάρισμα να μαζεύει δίπλα του ετερόκλητους ανθρώπους. Μπορεί να ήταν ένας ψαράς από την Ικαρία ή ένας βοσκός από την Κρήτη. Αυτοί οι άνθρωποι με μάγευαν. Ζούσαν στη φύση, μιλούσαν και άκουγα τη σοφία της ζωής στα λόγια τους, αντιλαμβανόμουν μια λαϊκότητα θαυμαστή. Αυτό ήταν το μεγαλύτερο κέρδος, αυτή ήταν η μεγάλη προίκα από τα ταξίδια μας με τον Νίκο. Το φευγιό και οι άνθρωποι.»
Ο Νίκος Παπάζογλου γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη στις 20 Μαρτίου 1948.
Ξεκίνησε την καριέρα του τη δεκαετία του 1960 περνώντας από τους Olympians και τους Zealot το 1972 στο Aachen της Δυτικής Γερμανίας. Το 1975 τραγουδούσε στη “Ρέμβη”, μια κοσμική ταβέρνα της Θεσσαλονίκης, όπου είχε σχηματίσει ορχήστρα, κι ο Παπάζογλου τραγουδούσε μέχρι τις 12 τη νύχτα τραγούδια για χορό. Τα πρώτα του τραγούδια, τα Είναι Αργά και Γαλάζια Θάλασσα, τα τραγούδησε ο Πασχάλης. Αργότερα, και για πολλά χρόνια, ο Παπάζογλου συνεργάστηκε με τους Διονύση Σαββόπουλο, Μανώλη Ρασούλη και Νίκο Ξυδάκη. Έγινε ευρέως γνωστός με το δίσκο του Μανώλη Ρασούλη, Η εκδίκηση της γυφτιάς.
Θεωρείται από τους μεγαλύτερους Έλληνες τραγουδιστές και τραγουδοποιούς. Στήριξε αρκετούς καλλιτέχνες και συγκροτήματα στα πρώτα τους βήματα μέσα από το στούντιό του, το Αγροτικόν, στην Κάτω Τούμπα Θεσσαλονίκης όπως ο Σωκράτης Μάλαμας, ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου και οι Τρύπες. Ο Νίκος Παπάζογλου συμμετείχε σε πολλούς δίσκους που δημιουργήθηκαν σε αυτό το στούντιο, ως παραγωγός, ηχολήπτης, μηχανικός ήχου, ενορχηστρωτής και μουσικός.
Ο Νίκος Παπάζογλου πέθανε από καρκίνο στις 17 Απριλίου 2011, λίγο καιρό μετά το θάνατο του συνεργάτη του, Μανώλη Ρασούλη.
