του Μάρκου Ψυχάρη //
Τα καυτά τιμόνια της ασφάλτου στην Εθνική Οδό. Έρχεται το Πάσχα. Φεύγουμε από την Αθηνά οδικός! Wow!
Και βγαίνουμε στην Αττική Οδό. Λίγη κίνηση. Μπορούμε να πάμε πιο γρήγορα. Ο κύριος, όμως, που προπορεύεται δεν έχει κάνει χάρες. Οδηγεί ως ιδιοκτήτης της μεσαίας λωρίδας και μια κίνηση προς τη δεξιά (λωρίδα) θα την θεωρήσει προσωπικό του Βατερλό. Είναι αποφασισμένος να κρατήσει τη θέση του. Στην Ελλάδα η προσπέραση δεν είναι κυκλοφοριακή συνήθεια. Για εκείνον που τον προσπερνούν είναι υπαρξιακή ήττα.
Για ένα γινάτι ζούμε ρεεεε. Απλά τα πράγματα. Τα νούμερα δείχνουν ότι οι Έλληνες είμαστε πρωταθλητές ανασφαλούς οδήγησης και καθόλου ανεκτικοί στη μοιρασιά της ασφάλτου. Η στατιστική μπορεί να περιμένει για λίγο, για όσο διαρκεί ένα ταξίδι μας. Και ο ήχος του ασθενοφόρου που ακούγεται ή μπορεί ν’ ακουστεί είναι απλά το σάουντρακ του.
Ασφαλής οδήγηση. Τα νούμερα δεν είναι για ακόμα μια φορά με το μέρος των Ελλήνων. Και σε ό,τι αφορά την οδική ασφάλεια δεν λειτουργούν ούτε παρηγορητικά, ούτε εκπαιδευτικά. Μια παλιότερη δήλωση του Αναστάσιου Μαρκουίζου, γνωστού στους περισσότερους ως Ιαβέρη, είναι ενδεικτική: «τα τροχαία ατυχήματα κοστίζουν 12 δισ. ευρώ κάθε χρόνο. Και μετά λέμε πώς να εξοικονομήσουμε λεφτά και βάζουμε ισοδύναμα. Το 40% του κόστους στην υγεία είναι από τροχαία. Ποσό πολύ μεγάλο, που κανείς δεν κάνει κάτι για να αλλάξει την κατάσταση. Ειδικά τώρα την περίοδο της κρίσης. Μιλάμε για μια γενοκτονία. Και κανείς δεν κάνει κάτι”.
•Σύμφωνα με τα στοιχεία της αστυνομίας, το πρώτο πεντάμηνο του 2022 καταγράφηκαν στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, περίπου 14.700 επικίνδυνες παραβάσεις, ενώ το αντίστοιχο χρονικό διάστημα καταγράφηκαν στην Περιφέρεια Πελοποννήσου περισσότερες από 13.000 επικίνδυνες παραβάσεις.
•Όσον αφορά στις κυριότερες αιτίες πρόκλησης των τροχαίων, όπως προέκυψε από τις έρευνες της αστυνομίας, αυτές ήταν, η υπερβολική ταχύτητα, η κίνηση στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας, το αντικανονικό προσπέρασμα, η παραβίαση της προτεραιότητας, η οδήγηση υπό την επήρεια μέθης, κ.α.
Καλή ανάσταση είπαμε;