Ιζαμπέλ Ιπέρ – Ένας χαμαιλέοντας της υποκριτικής τέχνης. Η Γαλλίδα ηθοποιός έκλεισε στις 16 Μαρτίου τα 71 της χρόνια.

Η Ιπέρ μετρά καριέρα 55 ετών, έχει παίξει σε περισσότερες από 100 ταινίες. Η γοητεία που εκπέμπει στο κοινό φαντάζει διαχρονική. Είναι μια γυναίκα που  εξακολουθεί και παραμένει στη πρώτη γραμμή των Ευρωπαίων σταρ που ασκούν γοητεία στο κοινό του σινεμά και του θεάτρου.

Κι όμως, η Ιζαμπέλ Ιπερ είναι 71 χρονών! Η μεζούρα του χρόνου μπορεί να είναι αδυσώπητη όμως η Ιζαμπέλ Άν Μαντλέν Ιπέρ -ολόκληρο το όνομά της- διαθέτει μοναδική πίστη στη ζωή. Η τελευταία στη θέα της έχει σταθεί με πρωτόγνωρη γενναιοδωρία.

Η Γαλλίδα ηθοποιός γεννήθηκε στο Παρίσι στις 16 Μαρτίου 1953. Κόρη δασκάλας αγγλικών και κατασκευαστή χρηματοκιβωτίων, σπούδασε υποκριτική στην Εθνική Δραματική Σχολή της Γαλλίας και πριν τα 20 της βρέθηκε για πρώτη φορά μπροστά στον φακό.

Στο σινεμά έκανε την πρώτη της εμφάνιση το 1971. Έχει παίξει σε περισσότερες από 100 ταινίες. Φοίτησε στο Ωδείο των Βερσαλλιών καθώς επίσης και στο Εθνικό Ωδείο Δραματικής Τέχνης του Παρισιού (CNSAD). Σπούδασε Σλαβικές και Ανατολικές γλώσσες στη σχολή του Κλισί, από όπου πήρε πτυχίο στη Ρώσικη γλώσσα.

«Loulou» (2980) – Ζεράρ Ντεπαρντιέ και Ιζαμπέλ Ιπέρ

Το 1972 την είδαμε στην ταινία «Οι πειρασμοί μιας δεκαεξάχρονης». Για την ερμηνεία της στην ταινία Για μια Νύχτα Αγάπης (La Dentellière) του Κλοντ Γκορετά (1977) κέρδισε το Βραβείο BAFTA, ως πρωτοεμφανιζόμενη πρωταγωνίστρια.

Στο πέρασμα της καριέρας της η Ιπέρ συνεργάστηκε με μερικούς από τους σπουδαιότερους Γάλλους σκηνοθέτες όπως οι Ζαν Λυκ Γκοντάρ, Αντρέ Τεσινέ, Μπερτράν Μπλιέ,  Μπερτράν Ταβερνιέ και ο Κλοντ Σαμπρόλ. Με τον Σαμπρόλ μάλιστα συνεργάστηκε τακτικά και στα 35 χρόνια γνωριμίας τους πρωταγωνίστησε σε 7 ταινίες του.

«Σεζάρ και Ροζαλί» του Κλοντ Σοτέ. Η Ιζαμπέλ Ιπέρ σε μια από τις πρώτες της εμφανίσεις στο σινεμά το 1972

Η Ιπέρ συνηθίζει να ενσαρκώνει αινιγματικούς και συναισθηματικά απόμακρους χαρακτήρες. Έχει υπηρετήσει όλα τα είδη της Έβδομης Τέχνης, από την κωμωδία, στο κοινωνικό δράμα και από τη λογοτεχνική μεταφορά στο φιλμ νουάρ.

Διακρίνεται για τον επαγγελματισμό της και τις τολμηρές και αντισυμβατικές επιλογές της όσον αφορά ασυνήθιστες συνεργασίες με ανεξάρτητους σκηνοθέτες και δύσκολους ρόλους.

Ο Τύπος την έχει συχνά χαρακτηρίσει εγκεφαλική ηθοποιό και διανοούμενη αλλά η ίδια αρνείται αυτούς τους χαρακτηρισμούς. Δεν είναι λίγες και οι συνεργασίες της σε διεθνείς παραγωγές με καταξιωμένους σκηνοθέτες, όπως ο Μάουρο Μπολονίνι, οι αδελφοί Ταβιάνι, ο Αντρέι Βάιντα, ο Μίχαελ Χάνεκε κ.ά.

Η Ιπερ στο αριστούργημα του Tennessee Williams, «Γυάλινος Κόσμος», σε σκηνοθεσία Ίβο βαν Χόβε, που ανέβηκε στη Στέγη

Σημαντική είναι και η ενασχόλησή της με το θέατρο. Έχει προταθεί 5 φορές για τα θεατρικά βραβεία «Μολιέρος» για την ερμηνεία της σε κλασσικά έργα όπως η “Μήδεια” (2001), η “Έντα Γκάμπλερ” (2005) του Ίψεν κ.α. Το 2013 συμπρωταγωνίστησε με την Κέιτ Μπλάνσετ στο έργο του Ζαν Ζενέ «Οι δούλες»,  σε μια παραγωγή του Θεατρικού Θιάσου του Σίδνεϊ.

Η Ιπέρ έχει ανέβει το θεατρικό σανίδι και στην Αθήνα, αρχικά το 2008 με το «Κουαρτέτο» του Χάινερ Μίλερ, στη συνέχεια το 2010 με το «Ένα λεωφορείο, διασκευή του Λεωφορείου ο Πόθος του Ουίλιαμς», το 2014 με τις «Ψευδοεξομολογήσεις» του Μαριβώ και το Νοέμβρη του 2021 στη Στέγη πρωταγωνιστώντας στο αριστούργημα του Tennessee Williams, «Γυάλινος Κόσμος» σε σκηνοθεσία Ίβο βαν Χόβε.

Το 1999 χρίστηκε Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής.

-Το 2017 βραβεύτηκε με τη Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ηθοποιού σε δραματική ταινία και με το Βραβείο Σεζάρ Α’ Γυναικείου ρόλου για το Εκείνη, ενώ έλαβε υποψηφιότητα για το Όσκαρ Α΄ Γυναικείου Ρόλου.