Τα βραβεία του 27ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης – Τουλάχιστον στη τέχνη, κάποιες φορές, «τίποτα δεν πάει χαμένο»
Και το δίκιο επιβραβεύτηκε στο φετινό φεστιβάλ ντοκιμαντέρ της Θεσσαλονίκης -έληξε την Κυριακή- όπου η ταινία «Συνύπαρξη, λέμε τώρα…», γυρισμένη από μια Ισραηλινή που δίνει το δίκιο στην Παλαιστίνη, κέρδισε τον μεγάλο Χρυσό Αλέξανδρο βάζοντας πλώρη για τα Όσκαρ!
Μέσα σε μια ζεστή και συγκινητική ατμόσφαιρα και με πρωταγωνιστές τα ντοκιμαντέρ, τους σκηνοθέτες και τους ήρωες των ταινιών τους, απονεμήθηκαν το μεσημέρι της Κυριακής 16 Μαρτίου 2025 τα βραβεία του 27ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Τρεις ταινίες βραβεύτηκαν με τους Χρυσούς Αλέξανδρους των διαγωνιστικών τμημάτων. Τον Χρυσό Αλέξανδρο του Διεθνούς Διαγωνιστικού απέσπασε το ντοκιμαντέρ Συνύπαρξη, λέμε τώρα! της Άμπερ Φάρες, το οποίο μπαίνει αυτόματα στη λίστα προεπιλογής για το επόμενο Βραβείο Όσκαρ Καλύτερου Ντοκιμαντέρ.
Τον Χρυσό Αλέξανδρο του διαγωνιστικού τμήματος Newcomers κέρδισε το ντοκιμαντέρ Πώς να χτίσεις μια βιβλιοθήκη των Μάια Λέκοου και Κρίστοφερ Κινγκ, ενώ τον Χρυσό Αλέξανδρο του διαγωνιστικού τμήματος >> Film Forward απέσπασε η ταινία Ατελείωτη Κούκι των Σεθ Σκράιβερ και Πίτερ Σκράιβερ.
27ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης – ΒΡΑΒΕΙΑ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΥ
Το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης παρουσιάζει ένα Διεθνές Διαγωνιστικό πρόγραμμα, όπου δέκα ταινίες άνω των 70 λεπτών διαγωνίζονται για τον Χρυσό Αλέξανδρο που συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 12.000€, ενώ ο Αργυρός Αλέξανδρος συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 5.000€.
Ο Χρυσός Αλέξανδρος του Διεθνούς Διαγωνιστικού απονεμήθηκε στο ντοκιμαντέρ: Συνύπαρξη, λέμε τώρα! της Άμπερ Φάρες
Σκεπτικό: Ένα στιβαρό ντοκιμαντέρ για μία από τις διχαστικές, επώδυνες και μακροχρόνιες συγκρούσεις στον κόσμο σήμερα, την ισραηλινο-παλαιστινιακή κρίση.
Βασική πρωταγωνίστρια του ντοκιμαντέρ είναι η Εβραία κωμικός Νόαμ Σούστερ-Ελιάσι, που μιλά εξίσου άπταιστα αραβικά και εβραϊκά.
Η ανατροφή της στη μοναδική κοινότητα στο σύγχρονο Ισραήλ όπου οι Παλαιστίνιοι και οι Εβραίοι έχουν συνυπάρξει ως γείτονες και φίλοι από το 1970, την επονομαζόμενη «Όαση Ειρήνης», της χαρίζει μια μοναδική προοπτική στην αυθεντική έννοια της συνύπαρξης, σε μια κοινωνία όπου η ειρήνη και η αμοιβαία κατανόηση μοιάζουν με χίμαιρα.
Μέσα από μια καθηλωτικά δομημένη αφήγηση και αμφισβητώντας άφοβα όλα τα ταμπού του συγκεκριμένου τόπου, η αφοπλιστική φωνή και το χιούμορ της Νόαμ μάς παρακινούν να αγγίξουμε ένα βαθύτερο επίπεδο κατανόησης ενόσω γελάμε και κλαίμε μαζί της, αλλά και να αναθεωρήσουμε τις προκαταλήψεις μας με ανοιχτά μυαλά και ανοιχτές καρδιές.
Η σκηνοθέτις Άμπερ Φάρες ανέβηκε αρχικά στη σκηνή για να παραλάβει το βραβείο. Δήλωσε: «Ευχαριστώ πολύ γι αυτό το βραβείο. Είναι μεγάλη τιμή. Ξέρω, όμως, ποια πραγματικά θέλω να ακούσετε και ποια ευθύνεται που αυτή η ταινία βγήκε καταπληκτική» ανέφερε, δίνοντας τη σκυτάλη στην κωμικό και πρωταγωνίστρια της ταινίας Νόαμ Σούστερ-Ελιάσι, η οποία αρχικά ευχαρίστησε τους γονείς της, που ήταν παρόντες στην αίθουσα, για τη στήριξη αλλά και για την καθοδήγηση που της προσέφεραν. «Πριν δύο εβδομάδες ένας Παλαιστίνιος κωμικός, συνάδελφός μου, τόλμησε να αστειευτεί στο Ισραήλ, και η αστυνομία όρμησε σπίτι του και τον συνέλαβε απλώς επειδή έκανε χιούμορ. Μπορώ να βρίσκομαι εδώ σήμερα επειδή υπάρχει ακόμα μια μικρή “σχισμή” στην ελευθερία του λόγου που μπορώ να έχω, χάρη στο προνόμιό μου ως Ισραηλινή Εβραία. Όταν μετακινήθηκα από το πεδίο του πολιτικού ακτιβισμού στην κωμωδία ήταν επειδή έμαθα ότι στην Ουκρανία ένας Εβραίος κωμικός έγραψε ένα sitcom στο οποίο γίνεται πρόεδρος, και έγινε πρόεδρος στην πραγματικότητα! Έτσι, σκέφτηκα ότι εάν θέλω επιτέλους να πάρω την πολιτική μου καριέρα σοβαρά, πρέπει να αρχίσω να γράφω αστεία. Γιατί ξέρω ότι όταν γελάς, σημαίνει ότι ακούς.
Κι έτσι υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι όταν θα έχω τη σκηνή δική μου, όταν περισσότεροι άνθρωποι θα με ακούν, τότε θα μεταφέρω το μήνυμα με δυνατή και καθαρή φωνή. Ο πρώτος πολιτικός μου “δάσκαλος” είναι ο μπαμπάς μου, που είναι κι αυτός εδώ, όπως και η μαμά μου. Η πρώτη ανάμνηση που έχω από εκείνον είναι να μπαινοβγαίνει στις στρατιωτικές ισραηλινές φυλακές επειδή αρνήθηκε να υπηρετήσει στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη. Ο ακτιβισμός μας, καθώς και το πώς διαμαρτυρόμαστε για την ισότητα και την ελευθερία, δεν εκφράζεται μόνο μέσα από μια διαδήλωση, μια δράση, μια ταινία ή ένα αστείο. Εκφράζεται κάθε μέρα μέσα από την εναλλακτική που οραματίζεσαι μέσα από το σώμα και τη γλώσσα σου, μέσα από τις καθημερινές επιλογές σου και το πώς αποφασίζεις να αξιοποιήσεις τα προνόμιά σου, ώστε να εξασφαλίσεις ότι μια μέρα οι Παλαιστίνιοι φίλοι μου θα είναι ελεύθεροι. Αυτή η ταινία δημιουργήθηκε από ένα δυναμικό επιτελείο γυναικών. Η Άμπερ Φάρες, η σκηνοθέτρια του ντοκιμαντέρ, δούλευε, ενώ ο ισραηλινός στρατός βομβάρδιζε το σπίτι και την οικογένειά της. Δεν ξέρω αν υπάρχει καλύτερος τρόπος να τιμήσει κανείς αυτές τις γυναίκες, οι οποίες δεν το έβαλαν κάτω και επέλεξαν να μιλήσουν για όλα αυτά τα δύσκολα ζητήματα, που πρέπει όλοι μας να μιλάμε. Ευελπιστώ αυτή η ταινία να δώσει στους ανθρώπους τις λέξεις που χρειάζονται αλλά και το κουράγιο που έχουν ανάγκη προκειμένου να υψώσουν το ανάστημά τους. Σας ευχαριστώ».
Ο Αργυρός Αλέξανδρος του Διεθνούς Διαγωνιστικού απονεμήθηκε στο ντοκιμαντέρ: Λευτεριά στον Λέοναρντ Πελτιέ των Τζέσι Σορτ Μπουλ και Ντέιβιντ Φρανς
Σκεπτικό: Αυτό το ερευνητικό ντοκιμαντέρ εμβαθύνει στην υπόθεση του αυτόχθονα Αμερικανού ακτιβιστή Λέοναρντ Πελτιέ, τον οποίο συναντάμε στην αρχή της ταινίας ως φυλακισμένο εδώ και σχεδόν 50 χρόνια.
Μέσα από ένα εντυπωσιακό αρχειακό υλικό, δεξιοτεχνικά ενταγμένο σε ένα αποκαλυπτικό πολιτικό θρίλερ, η ταινία εκθέτει πώς η αρχική δικαστική ετυμηγορία βασίστηκε σε ψευδείς μαρτυρίες, παραλείποντας να λάβει υπόψη κρίσιμα αποδεικτικά στοιχεία.
Ωστόσο, και παρά την εμφανή αδικία που υπέστη, η ανελέητη πίεση από το FBI απέκλεισε τον Πελτιέ από τη διαδικασία της χορήγησης χάριτος και της αναστολής της ποινής. Πρόκειται για μια κατεπείγουσα και επίκαιρη ιστορία που αποτυπώνει τις τρέχουσες εξελίξεις, φέρνοντας στο φως το πώς η νεότερη γενιά αυτόχθονων Αμερικανών ηγετών εξακολουθεί να μάχεται για την απελευθέρωση του Πελτιέ.
Η ρωμαλέα αυτή ταινία ξεδιπλώνει την ιστορία της καταδυνάστευσης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των αυτόχθονων Αμερικανών, καθώς και τη διαγενεακή αντίσταση που επιδεικνύουν, φέρνοντας παράλληλα στο προσκήνιο τον συνεχιζόμενο αγώνα τους για απόκτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων στη γη τους και στους φυσικούς της πόρους.
Ανακοινώνοντας το βραβείο του Αργυρού Αλέξανδρου η Λόρεν Γκρίνφιλντ ανέφερε: «Θέλω να ευχαριστήσω το Φεστιβάλ αφενός για την πρόσκληση στη Θεσσαλονίκη, αφετέρου για το αφιέρωμα αλλά και την τιμή να είμαι μέλος αυτής της επιτροπής. Είναι ωραίο να βρίσκεσαι σε ένα μέρος που υπάρχει βαθιά εκτίμηση της τέχνης και σεβασμός στην ελευθερία της έκφρασης και στα ανθρώπινα δικαιώματα. Θέλουμε να απονείμουμε τον Αργυρό Αλέξανδρο στην ταινία Λευτεριά στον Λέοναρντ Πελτιέ. Πρόκειται για ένα τρομερά επίκαιρο ντοκιμαντέρ σε σχέση με την έλλειψη δικαιοσύνης που αντιμετωπίζουν διαχρονικά οι αυτόχθονες της Αμερικής. Υπήρξε διαφωτιστική, μας συγκίνησε και έριξε φως στις δυσκολίες της αντίστασης που υπάρχουν σήμερα».
Ειδική Μνεία απονεμήθηκε στο ντοκιμαντέρ: Παιδί της σκόνης της Βερόνικα Μλιτσέβσκα
Σκεπτικό: Θα θέλαμε επίσης να απονείμουμε Ειδική Μνεία στην ταινία Παιδί της σκόνης. Αυτή η ζεστή και συγκινητική ταινία παρακολουθεί τον Sang, γιο μιας Βιετναμέζας και ενός Αμερικανού στρατιώτη, καθώς αναζητά τον πατέρα του, παλεύοντας για μια προβληματική επανένωση.
Ένα όμορφα κινηματογραφημένο πορτρέτο, με όρους και αισθητική cinéma vérité, που αφηγείται μια οικουμενική ιστορία για τις διαγενεακές συνέπειες του πολέμου και τη λαχτάρα για την πατρική αγάπη.
Η σκηνοθέτρια Βερόνικα Μλιτσέβσκα παρέλαβε το βραβείο, λέγοντας: «Σας ευχαριστώ πολύ για την υπέροχη υποδοχή. Και ευχαριστώ και το κοινό για τις αντιδράσεις και τις ερωτήσεις του κατά την προβολή της ταινίας. Ευχαριστώ τον σύζυγό μου, που είναι επίσης κινηματογραφιστής, για την υποστήριξή του. Ευχαριστώ γι’ αυτό το ταξίδι».
27ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης – ΒΡΑΒΕΙΑ ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΥ NEWCOMERS
Δέκα ταινίες άνω των 50 λεπτών, τις οποίες υπογράφουν νέοι δημιουργοί, διαγωνίζονται για τον Χρυσό Αλέξανδρο «Δημήτρης Εϊπίδης» και τον Αργυρό Αλέξανδρο. Το βραβείο Χρυσός Αλέξανδρος «Δημήτρης Εϊπίδης» συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 10.000€, ενώ ο Αργυρός Αλέξανδρος συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 4.000€.
Ο Χρυσός Αλέξανδρος «Δημήτρης Εϊπίδης» του διαγωνιστικού Newcomers απονεμήθηκε στο ντοκιμαντέρ: Πώς να χτίσεις μια βιβλιοθήκη των Μάια Λέκοου και Κρίστοφερ Κινγκ
Σκεπτικό: Μια ιστορία για το πώς οι προσωπικές πεποιθήσεις μπορούν να υψώσουν ανάχωμα απέναντι στη διαφθορά, στα αναχρονιστικά συστήματα και στην πολιτική αδράνεια, χτίζοντας μια κοινότητα και ανακτώντας έναν χώρο γνώσης.
Οι δημιουργοί εκθέτουν με πάθος το διαχρονικό αποτύπωμα της αποικιοκρατίας, εξυμνώντας τον ακτιβισμό και των αγώνα δύο γυναικών φίλων για αληθινά προσβάσιμους δημόσιους χώρους — μέρη όπου οι άνθρωποι μπορούν να συνδεθούν με τα δικά τους αφηγήματα και τις δικές τους ιστορίες.
Σε μια εποχή όπου οι βιβλιοθήκες σε ολόκληρο τον κόσμο έρχονται αντιμέτωπες με ιδεολογική αντιπαλότητα και περικοπές χρηματοδότησης, η ταινία μάς υπενθυμίζει ότι η γνώση πρέπει να γίνει αντικείμενο υπεράσπισης πάση θυσία.
Οι σκηνοθέτες Μάια Λέκοου και Κρίστοφερ Κινγκ ανέφεραν παραλαμβάνοντας το βραβείο: «Είναι μεγάλη έκπληξη για εμάς. Αυτή η ταινία συμβολίζει την ανθεκτικότητα που δείχνουν οι γυναίκες γενικά και οι γυναίκες της Αφρικής ειδικότερα. Ευχαριστούμε την επιτροπή και το πρόγραμμα, τις δύο υπέροχες πρωταγωνίστριές μας, τους βιβλιοθηκάριους και τους κατοίκους. Αυτή η ταινία είναι η δική μας “συνταγή” για να βοηθήσει την Κένυα και την Αφρική να ευδοκιμήσουν. Είναι προς το συμφέρον όλων μας. Ευχαριστούμε».
Ο Αργυρός Αλέξανδρος του διαγωνιστικού Newcomers απονεμήθηκε στο ντοκιμαντέρ: Εδώ μιλάνε για λατρεία του Βύρωνα Κριτζά
Σκεπτικό: H κριτική επιτροπή συγκινήθηκε από τη θέρμη και το επαναστατικό πνεύμα της ταινίας, η οποία, παρότι επικεντρώνεται σε μια τοπικά προσδιορισμένη ιστορία, υπενθυμίζει στο κοινό τις θεραπευτικές και συνεκτικές ποιότητες που η τέχνη –στη συγκεκριμένη περίπτωση η μουσική– μπορεί να επιφέρει σε ανθρώπους διαφορετικών γενεών και καταγωγής.
Παραλαμβάνοντας το βραβείο, ο Βύρων Κριτζάς τόνισε: «Εισπράξαμε πολλή αγάπη αυτές τις μέρες και ελπίζουμε να σας την επιστρέψουμε στο μέλλον. Ευχαριστούμε».
Ειδική Μνεία απονεμήθηκε στο ντοκιμαντέρ: Φάρμα κατοικιδίων των Φιν Βάλτερ και Μάρτιν Α. Βάλτερ
Σκεπτικό: Μια ταινία για τη μοναξιά και την ανάγκη να ανακαλύψουμε έναν χαμένο εαυτό μέσα από τη σύνδεση με την πιο αρχέγονη μορφή της φύσης. Επιπλέον, μια ταινία που εγείρει ηθικά διλήμματα και μας ωθεί, μέσα από την πανέμορφη φωτογραφία της, να αντικρίσουμε τα προβλήματα του πολιτισμένου και υποτιθέμενα προοδευτικού κόσμου στον οποίο ζούμε.
27ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης – ΒΡΑΒΕΙΑ ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΥ >>FILM FORWARD
To διαγωνιστικό πρόγραμμα Film Forward περιλαμβάνει δέκα ταινίες άνω των 45 λεπτών, οι οποίες πειραματίζονται με τη φόρμα και τη μέθοδο της ταινίας τεκμηρίωσης. Οι ταινίες διαγωνίζονται για τον Χρυσό Αλέξανδρο, που συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 6.000€, και τον Αργυρό Αλέξανδρο, που συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 3.000€.
Ο Χρυσός Αλέξανδρος του διαγωνιστικού τμήματος >>Film Forward απονεμήθηκε στο ντοκιμαντέρ: Ατελείωτη Κούκι των Σεθ Σκράιβερ και Πίτερ Σκράιβερ
Σκεπτικό: Ο Χρυσός Αλέξανδρος απονέμεται σε ένα ντοκιμαντέρ πραγματικό πόνημα αγάπης. Ένας αιχμηρός και αστείος διαλογισμός για ένα «φιλμ μέσα σε ένα φιλμ», που επικεντρώνεται στην οικογένεια, στην κοινότητα και στις κοινές πολιτισμικές ρίζες.
Μια γιορτή του σάουντρακ της καθημερινότητας, που μας μεταφέρει σε έναν κόσμο ο οποίος σπάνια έχει καταγραφεί χωρίς συγκατάβαση.
Μια αληθινά αυθεντική προσέγγιση σε ένα ντοκιμαντέρ που καθοδηγείται από τους χαρακτήρες του. Το βραβείο απονέμεται στην ταινία Ατελείωτη Κούκι των Σεθ Σκράιβερ και Πίτερ Σκράιβερ.
Ο Αργυρός Αλέξανδρος του διαγωνιστικού τμήματος >>Film Forward απονεμήθηκε στο ντοκιμαντέρ: Εντωμεταξύ της Κάθριν Γκαντ
Σκεπτικό: Ο Αργυρός Αλέξανδρος απονέμεται σε μια ταινία που διατρέχει διάφορες συμβάσεις του ντοκιμαντέρ, εύστοχα αναπτύσσοντας μια μορφή «ποιηθικής» χωρις να χάνει την ακρίβεια ή τις ιστορικές και κοινωνικές της συντεταγμένες, μεταδίδοντας παράλληλα μια αίσθηση της συλλογικής καλλιτεχνικής διαδικασίας, η οποία μας μεταφέρει στην καρδιά της βαθιά εδραιωμένης ανθεκτικότητας που χαρακτηρίζει τη μαύρη κουλτούρα.
Ειδική Μνεία απονεμήθηκε στο ντοκιμαντέρ: Μουσείο της νύχτας του Φερμίν Ελόι Ακόστα
Σκεπτικό: Για την εντατική έρευνα σε ένα κατά κύριο λόγο άγνωστο αρχειακό υλικό, όπως και την προσπάθεια να δημιουργήσει μια οπτική γλώσσα που ανταποκρίνεται στη θεματική του.
Ο σκηνοθέτης Φερμίν Ελόι Ακόστα παρέλαβε το βραβείο και δήλωσε τα εξής: «Θα ήθελα να ευχαριστήσω τους φίλους μου που ήρθαν από την Αργεντινή μαζί μου. Επίσης, την επιτροπή, την ομάδα μου και το Κινηματογραφικό Ινστιτούτο της Αργεντινής, το οποίο αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση. Η κυβέρνηση αποσύρει όλες τις χρηματοδοτήσεις, και ο κινηματογράφος βρίσκεται σε κίνδυνο. Ντοκιμαντέρ σαν αυτό δεν θα μπορούν να γίνονται στο μέλλον εξαιτίας αυτής της εξέλιξης, και γι’ αυτό χαίρομαι πολύ που λαμβάνω αυτό το βραβείο» σημείωσε.
Οι εκδόσεις του Φεστιβάλ
ΑΙ, Mια αναπόδραστη νοημοσύνη – Όλα όσα πρέπει να ξέρετε για την Τεχνητή Νοημοσύνη στην ειδική έκδοση του Φεστιβάλ.
– Ο δημοσιογράφος, συγγραφέας και δημιουργός ντοκιμαντέρ Γιώργος Χατζηβασιλείου καταπιάνεται με την ηθική/φιλοσοφία του ΑΙ.
– Ο σκηνοθέτης και καλλιτέχνης Γιώργος Δρίβας αναλύει βήμα προς βήμα πώς γύρισε την πρώτη ελληνική ταινία αποκλειστικά με ΑΙ.
– Οι Ισπανοί σπεσιαλίστες των νέων τεχνολογιών Anna Giralt Gris και Jorge Caballero εμβαθύνουν στη σχέση ντοκιμαντέρ και AI.
– Ο εικαστικός και πανεπιστημιακός Γιώργος Δρόσος αναρωτιέται εάν η Τεχνητή Νοημοσύνη φέρνει ένα… τέλος στο υποτιθέμενο «τέλος της ιστορίας».
– Το James Bridle γκουρού, συγγραφέα και καλλιτέχνη γράφει για τη διασύνδεση τέχνης και τεχνολογίας.
– Η καλλιτέχνις Λόρεν Λι ΜακΚάρθι και η επιμελήτρια της εικαστικής εγκατάστασης Χριστιάννα Καζάκου αναφέρονται στην εικαστική εγκατάσταση LAUREN: Anyone Home?
– Ο συνεργάτης του Διεθνούς Προγράμματος Νεκτάριος Σάκκας κατασκοπεύει τους κατασκόπους της σύγχρονης ψυχροπολεμικής σκακιέρας του ΑΙ
– Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Ορέστης Ανδρεαδάκης γράφει ένα μικρό διήγημα επιστημονικής φαντασίας που διαδραματίζεται στο 2028.
ΕΚΔΟΣΗ | BLUEPRINTS: καταγραφές της φυσικής και της ανθρώπινης γεωγραφίας.
Ο αγαπημένος Α-Κατάλογος του Φεστιβάλ έχει τίτλο Blueprints, μας ταξιδεύει σε όλη την Ελλάδα και παράλληλα παρουσιάζει το έργο σπουδαίων δημιουργών.
• Η Ελένη Ανδρουτσοπούλου, επικεφαλής του ελληνικού προγράμματος του Φεστιβάλ, ο κριτικός κινηματογράφου Μανώλης Κρανάκης, ο συνεργάτης του Διεθνούς Προγράμματος Γιάννης Παλαβός και ο καθηγητής Νεοελληνικών και Βυζαντινών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ, Βρασίδας Καραλής γράφουν για το αφιέρωμα Γεωγραφία του βλέμματος: η εκτός σχεδίου Ελλάδα (1950 – 2000).
• Για το έργο της Λόρεν Γκρίνφιλντ και τον επίκαιρο χαρακτήρα του γράφουν ο επικεφαλής προγράμματος του Φεστιβάλ, Γιώργος Κρασσακόπουλος και η πανεπιστημιακός και διευθύντρια του PHLSPH Lab, Αλεξάνδρα Αθανασιάδου
• Ο επικεφαλής αφιερωμάτων του Φεστιβάλ, Δημήτρης Κερκινός, αναλύει τον κινηματογράφο του Νικολά Φιλιμπέρ.
INFO: Οι εκδόσεις μας είναι διαθέσιμες στα πωλητήρια και στο eshop του Φεστιβάλ: on.tiff.gr/eshop
