Ο Θανάσης Βέγγος γεννήθηκε στις 29 Μαΐου 1927 και έφυγε από τη ζωή στις 3 Μαΐου 2011
Η παρουσία του στο σινεμά γέμισε ολόκληρες εποχές του Ελληνικού κινηματογράφου. Ήταν ο κωμικός με το θλιμμένο βλέμμα, τη μοναδική σωματική κίνηση, το πηγαίο ταλέντο, την προσιτή συμπεριφορά.
Ίσως εκείνη η ιστορία που περιγράφει τη ζωή του ηθοποιού πίσω από τις κάμερες, πίσω από τις σκηνές των θεάτρων είναι εκείνη που εξομολογήθηκε ο σκηνοθέτης Νίκος Κούνδουρος τα χρόνια της εξορίας τους στη Μακρόνησο.
Νίκος Κούνδουρος: «Ως γόνος μεγάλης οικογένειας που ήμουν, οι βασανιστές θέλησαν να αλαφρύνουν το δικό μου βασανιστήριο στο Μακρονήσι. “Ζήτα μια χάρη και θα σου την κάνουμε” μου είπαν και το μόνο που ζήτησα ήταν, να με αφήσουν να πάω να μείνω στο βουνό χωρίς φαΐ και χωρίς νερό, ενδεχομένως, αρκεί να μην τους βλέπω και να μη με βλέπουν. Το δέχτηκαν! Την πρώτη μέρα τράβηξα για το βουνό, βρήκα ένα μέρος να κάτσω και βάλθηκα να ατενίζω την απέραντη μοναξιά του τοπίου.
Ξάφνου, ένας γρήγορος, αεράτος τύπος εμφανίζεται κρατώντας κάτι πασσάλους στα χέρια του και δυο τρία κομμάτια ύφασμα. Δεν μου μιλάει, δεν του μιλάω και σε ελάχιστα λεπτά με ταχυδακτυλουργικές κινήσεις στήνει ένα αντίσκηνο! Το δικό μου αντίσκηνο! «Τι κάνεις;» τον ρωτάω. «Θα πεθάνεις εδώ πάνω» απάντησε σοβαρός και συνέχισε τη δουλειά. Για όλες τις επόμενες μέρες, για όσο καιρό έζησα σαν αγρίμι, εξόριστος μεσ’ στην εξορία, ο ίδιος τύπος πηγαινοερχόταν κάθε μέρα διανύοντας μια τεράστια απόσταση από το στρατόπεδο ίσαμε το βουνό, μόνο και μόνο για να μου φέρνει φαγητό να τρώω να μην πεθάνω. Ήταν ο Θανάσης Βέγγος, η απαρχή μιας μεγάλης φιλίας πάνω απ’ όλα.»
Τρία υπαίθρια θέατρα χτίστηκαν στη Μακρόνησο από το 1947 μέχρι το 1950. Τα έχτισαν οι ίδιοι οι εξόριστοι για την «ιδεολογική αναμόρφωσή τους» με πέτρες που έσπαγαν μόνοι τους από το βραχώδες έδαφος. Έμεινε μαζί μου όλα τα χρόνια της Μακρονήσου. Είχα χρεωθεί την κατασκευή ενός θεάτρου -ήμουν τριτοετής της αρχιτεκτονικής τότε. Πήγα στη διοίκηση και λέω: «Αυτόν το μισότρελο φαντάρο να μου τον δώσετε». Κι έτσι βρέθηκα να φτιάχνω το θέατρο με το Θανάση βοηθό. Στήσαμε τη σκηνή, ανεβάσαμε το πρώτο έργο, και να ο Βέγγος ηθοποιός και να ο Βέγγος πρωταγωνιστής και να ο Βέγγος αγαπημένος ολόκληρου του τάγματος, και να ο Βέγγος η ανακούφισή μας, η λύτρωση μας και το χαμόγελό μας».
Η “Μαγική Πόλη” και όλο αυτό το φτωχικό νεορεαλιστικό ντεκόρ της πάλι στον Βέγγο οφειλόταν. Θυμάμαι όταν πρωτοπήγα σπίτι του στο Φάληρο… Τέτοια φτώχεια δεν είχα ξανασυναντήσει στη ζωή μου εγώ, ο γόνος μεγαλοαστών που μεγάλωσε στο Κολωνάκι. Γύρισα σπίτι θυμάμαι κι έπιασα τη μάνα μου. Με είχε ταράξει η φτώχεια μαζί με την καλοσύνη του Θανάση. Τότε, είπα: “Εγώ μ’ αυτούς ους ανθρώπους θέλω να καταπιαστώ, τον πόνο και την αξιοπρέπεια αυτών των ανθρώπων θέλω να δείξω…”. Και το έκανα, πιστεύω»!
•Ο Νίκος Κούνδουρος γεννήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 1926 και έφυγε από τη ζωή, το Φλεβάρη του 2017. Ο Θανάσης Βέγγος έφυγε από τη ζωή το Μάη του 2011
5 σταθμοί στην καριέρα του Θανάση Βέγγου
1. Πρώτη εμφάνιση στον κινηματογράφο (1954)
Ο Βέγγος έκανε το κινηματογραφικό του ντεμπούτο στην ταινία «Μαγική Πόλη» του Νίκου Κούνδουρου, τον οποίο γνώρισε κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας στη Μακρόνησο.
2. Καθιέρωση ως κωμικός ηθοποιός (1960-1970)
Κατά τη δεκαετία του 1960, ο Βέγγος καθιερώθηκε ως ένας από τους κορυφαίους κωμικούς του ελληνικού κινηματογράφου, συμμετέχοντας σε πλήθος ταινιών που τον ανέδειξαν στο ευρύ κοινό. Η χαρακτηριστική του φράση «Καλέ μου άνθρωπε» έγινε σήμα κατατεθέν της καριέρας του.
3. Σκηνοθετικό ντεμπούτο και δημιουργία της εταιρείας ΘΒ Ταινίες Γέλιου
Ο Βέγγος δεν περιορίστηκε μόνο στην υποκριτική αλλά επεκτάθηκε και στη σκηνοθεσία, ιδρύοντας την εταιρεία παραγωγής «ΘΒ Ταινίες Γέλιου». Μέσω αυτής, ανέλαβε την παραγωγή και σκηνοθεσία αρκετών ταινιών. Η επιχειρηματική κίνηση του σπουδαίου ηθοποιού ήταν οικονομική αποτυχία
4. Μετάβαση σε δραματικούς ρόλους – «Τι έκανες στον πόλεμο, Θανάση;» (1971)
Η ταινία αυτή αποτέλεσε σημείο καμπής στην καριέρα του, καθώς ο Βέγγος απομακρύνθηκε από την καθαρή κωμωδία και απέδειξε την ικανότητά του σε πιο δραματικούς ρόλους, κερδίζοντας την αναγνώριση του κοινού και των κριτικών.
5. Αναγνώριση και βραβεύσεις
Καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του, ο Βέγγος τιμήθηκε με πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων και το Βραβείο Α’ Ανδρικού Ρόλου στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Το 1993, το Φεστιβάλ τον τίμησε με ειδικό βραβείο για το σύνολο της προσφοράς του στον ελληνικό κινηματογράφο.
