10 “ανεξάρτητες” διευθύνσεις για ποτό και φαγητό στην Αθήνα – Νίκαια, Πατήσια, Ομόνοια, Εξάρχεια, Κυψέλη. Αυτές είναι δέκα διευθύνσεις για φαγητό και ποτό στην πρωτεύουσα που δεν θα συναντηθείς με φασαίους, που οι τουρίστες δεν θα βρουν στα “προτεινόμενα” οδηγών της πόλης.
Ναι, στην πόλη γράφεται ανεξάρτητο Ευ Ζην κάτω από τις γραμμές του μέινστριμ hospitality.
1– Το σουβλάκι στον Μπίλη στην πλατεία Αγίου Γεωργίου στη Νίκαια. Ίσως το τελευταίο απόλυτα σμυρνέικο σουβλάκι επί Γης. Με τη σάλτσα του! (Προύσης 22, Νίκαια).
2. Το καφέ Luxus στα Εξάρχεια στην Βαλτετσίου 7. Λίγο πριν ο αναγκαστικός εξευγενισμός επιβληθεί στην (πρώην) ατίθαση γειτονιά πίνουμε καφέ, τσάι, καθαρά ποτά σ’ έναν τέρμα original χώρο που πιάνεις κουβέντα με τους διπλανούς σου και καταλήγετε τύπου να είστε φίλοι από τα παλιά.
3. Οι λουκουμάδες Κτιστάκη στη Σωκράτους 59. Χανιώτικοι, ζουμεροί, μελάτοι μέχρι καρδιάς με μοναδική συνταγή. Εμπειρία αξέχαστη που επαναλαμβάνεται.
4. Το FRAU μετά το Εθνικό Θέατρο, πίσω από το Εθνικό Θέατρο (REX). Στιλάτες mainstream μουσικές και ποτά σε τιμές που αντέχει το μεροκάματο του ηθοποιού. Παλιά υπήρχαν τα καλλιτεχνικά καφενεία, τώρα το στέκι είναι στη Φειδίου 6.
5. Στα Πατήσια (τα Άνω) υπάρχει το Μανταλάκι (πολύ κοντά στον Σταθμό του Αγίου Ελευθερίου- Μπάμπη Άννινου 15). Το συνεργατικό καφενείο -που έχει και μπάρα- όπου σερβίρουν το καλύτερο “μπουγιουρντί” της περιοχής. Με το που σκάει το λιωμένο τυρί στο στόμα ο χρόνος κυλά πιο χαλαρά.
6. Χαρά. Στα Πατήσια έχουμε λόγους να είμαστε περήφανοι για το παγωτό μας. Η Χαρά -το ζαχαροπλαστείο- είναι ναός απενοχοποίησης της ζάχαρης. Γενικά Χαρά δεν μπορεί να υπάρξει πουθενά αλλού πέρα από τα Βόρεια (Άνω) Πατήσια. Γενικά η Χαρά στεγάζεται στο “Πατησίων Μέλαθρον” -Πατησίων 339-, ένα διαμάντι αστικής αρχιτεκτονικής του περασμένου αιώνα (χτίστηκε το 1962).
7. Το ζαχαροπλαστείο Πανόραμα στην Άνω Κυψέλη. Η ανεκτίμητη παλιά κοπή της ζαχαροπλαστικής. Οι καριόκες και οι κορνέδες, τα κεράσματα των οικογενειακών επισκέψεών μας «επί ονομαστικών εορτών» (Βελβενδού 44, Αθήνα).
8. Το μπαρ Κόμης στα Πατήσια. Ο Δευκαλίωνας είναι μια περσόνα που δεν χάνει το χαμόγελό του ποτέ. Την πρώτη φορά που πήγα εκεί ήταν το καλοκαίρι του 1987. Η τελευταία φορά ήταν πριν μια εβδομάδα. Το μαγαζί παραμένει κόκκινο. Τι 1987; Τι 2024; Το 1987 στο μπαρ άκουγα φρέσκους Stranglers, το 2024 στο μπαρ άκουσα Leonard Cohen. Ο καλύτερος άφτερ θεσμός της Αθήνας είναι στα Πατήσια (Λασκαράτου 20)
9 – Λέγεται το «Καφενείο των φίλων». Τέρμα Καυκάσου στα Ναξιώτικα της Κυψέλης. Ταμπέλα δε θα βρεις. Το πρωί, καφενές για τα γερόντια της γειτονιάς. Από το μεσημέρι, η νέα αντι-χίπστερ γενιά της παρέας πίνει τα ούζα και τα τσίπουρά της. Κι αναρωτιέσαι πώς μια κουζινίτσα 2×2, μπορεί να σου σερβίρει από σουπιές σπανάκι μέχρι φρικασέ και κοκκινιστά, από όσπρια και λαδερά μέχρι παστίτσια και μουσακάδες. Και παραδοσιακές ναξιώτικες συνταγές και προϊόντα.
10 – Σπύρος – Αντώνης. Ίσως η πιο αυθεντική ταβέρνα στην αρχοντική Κυπριάδου (Άνω Πατήσια) – . Δεν είναι μόνο τι θα πάρεις, είναι πως από τη στιγμή που κάθεσαι στο τραπέζι που επιλέγεις και ρίξεις ματιές δεξιά-αριστερά στους άλλους, συνδέεσαι με μια Αθήνα που δεν παραδόθηκε (ακόμα;) στην επέλαση των τουριστών, των φασαίων, των ανελέητων facilities και άλλα τέτοια μπιχλιμπίδια (Γαβριηλίδου 24).
