«Όλη η τέχνη του παρελθόντος μεγαλώνει μπροστά μου, η τέχνη όλων των ηλικιών και όλων των πολιτισμών, όλα γίνονται ταυτόχρονα, λες και τον χρόνο αντικαθιστά ο χώρος. Μνήμες έργων τέχνης συνδυάζονται με συναισθηματικές μνήμες, μέσα από το έργο μου, με όλη μου τη ζωή.» Αλμπέρτο Τζακομέττι
Η αξιοσημείωτη σταδιοδρομία του ζωγράφου – αλλά κυρίως γλύπτη – Αλμπέρτο Τζακομέττι εντοπίζει τα μεταβαλλόμενα ρεύματα της ευρωπαϊκής τέχνης πριν και -κυρίως- μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Το έργο του αντικατοπτρίζει την ανάγκη μιας ολόκληρης γενιάς ανθρώπων να επουλώσει το τραύμα της εμπόλεμης αγριότητας βρίσκοντας θαλπωρή στην τέχνη.
Ως σουρεαλιστής της δεκαετίας του 1930 επινόησε καινοτόμες γλυπτικές φόρμες που μερικές φορές θυμίζουν παιχνίδια. Και ως υπαρξιακός καλλιτέχνης μετά τον πόλεμο, πρωτοστάτησε στον τρόπο δημιουργίας ενός στυλ που συνόψισε και αποκάλυψε τον παράγοντα της φιλοσοφίας στην αντίληψη, την αλλοτρίωση και το άγχος.
Παρά το γεγονός ότι η παραγωγή του εκτείνεται περισσότερο στη ζωγραφική, ο γεννημένος Ελβετός αλλά “καλλιτεχνικά” πολιτογραφημένος παριζιάνος Τζακομέττι είναι περισσότερο γνωστός για τη γλυπτική του. Τον θυμόμαστε για το εικονιστικό του έργο, το οποίο βοήθησε το μοτίβο της ανθρώπινης φιγούρας να γίνει δημοφιλές σύμβολο του μεταπολεμικού τραύματος.
•Ο Τζακομέτι γεννήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 1901 και πέθανε στις 11 Ιανουαρίου 1966 στην Ελβετία
•Το έργο του Αλμπέρτο Τζακομέττι της δεκαετίας του 1930 αντιπροσωπεύει ίσως τη σημαντικότερη συμβολή στο σουρεαλιστικό γλυπτό. Σε μια προσπάθεια να εξερευνήσει θέματα που προέρχονται από τη φροϋδική ψυχανάλυση, όπως η σεξουαλικότητα, η εμμονή και το τραύμα, ανέπτυξε μια ποικιλία διαφορετικών γλυπτικών αντικειμένων.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1930 εγκατέλειψε την αφαίρεση και τον σουρεαλισμό. Ενδιαφέρθηκε περισσότερο να αντιπροσωπεύσει την ανθρώπινη μορφή σε μια πειστική ψευδαίσθηση του πραγματικού χώρου. Ήθελε να απεικονίσει στοιχεία με τέτοιο τρόπο ώστε να καταγράφει μια αισθητή αίσθηση χωρικής απόστασης, έτσι ώστε εμείς, ως θεατές, να μοιραζόμαστε την αίσθηση της απόστασης του καλλιτέχνη με το μοντέλο του.
Το μεταπολεμικό επίτευγμα του Τζακομέττι – η εύρεση μιας γλώσσας μέσω της οποίας θα εκπροσωπήσει την εικόνα στον πραγματικό χώρο – εντυπωσίασε τους πολλούς συγγραφείς της εποχής που ενδιαφέρθηκαν για τη Φαινομενολογία. Η τέχνη του Τζακομέττι σκεπτόταν να συλλάβει δυνατά τον τόνο της μελαγχολίας, της αλλοτρίωσης και της μοναξιάς που πρότειναν αυτές οι ιδέες.
•Αν στον κόσμο της τέχνης τη δεκαετία του 1950, τόσο της Ευρώπης όσο και των Ηνωμένων Πολιτειών, κυριαρχούσε η αφηρημένη ζωγραφική, τα εικονιστικά γλυπτά του Τζακομέττι ήρθαν για να τονίσουν την ιδέα πώς η ανθρώπινη φιγούρα μπορεί να επιστρέψει στην τέχνη και να παραμένει οδηγός της
Ο Αλμπέρτο Τζακομέττι γεννήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 1901 και έφυγε από τη ζωή στις 11 Ιανουαρίου 1966. Έζησε και εργάστηκε κυρίως στο Παρίσι, αλλά επισκεπτόταν τακτικά την πατρίδα του Borgonovo – Ελβετία – για να δει την οικογένειά του και να δουλέψει για την τέχνη του.
