γράφει η Αγγελική Κώττη //
Δεν υπάρχουν ανθρώπινα δικαιώματα a la carte. Κάτι ή είναι ανθρώπινο δικαίωμα, θεσμοθετημένο από το Σύνταγμα ή από τους νόμους, ή δεν είναι. Ανάμεσα σε όσα η ελληνική πολιτεία δέχεται ως ανθρώπινο δικαίωμα, με τον νόμο του 1986 που θεωρεί νόμιμες τις αμβλώσεις, είναι και το δικαίωμα των γυναικών στην διάθεση του σώματός τους όπως εκείνες νομίζουν. Επομένως, η αφίσα που χθες κατέβηκε από τους 17 σταθμούς του μετρό στην Αθήνα, με εντολή του υπουργείου μεταφορών, ορθώς κατέβηκε, διότι αντέβαινε σε κάποιο ανθρώπινο δικαίωμα.
Ακούστηκαν πάρα πολλά για αυτή την κατά των αμβλώσεων αφίσα και για το δικαίωμα (;) κάποιων να εκφέρουν την αντίθεσή τους. Συνδυάστηκε με την υπογεννητικότητα, με την απουσία σεξουαλικής αγωγής στα σχολεία που οδηγεί σε ελλειπή χρήση αντισύλληψης και φτάνει μέχρι στο αν μια δημοκρατική κυβέρνηση μπορεί να ανεχτεί μια διαφορετική άποψη ή όχι. Κανείς από όσους δεν συμφώνησαν με την καθήλωση των αφισών δεν έλαβε υπόψι του (αν το σκέφτηκε καν) πως πρόκειται για ένα απαραβίαστο ανθρώπινο δικαίωμα. Επομένως, οι αντιδράσεις της κοινωνίας, που εκφράστηκαν αμέσως, έπρεπε να εισακουστούν.
Αλλωστε, το κάθε μήνυμα πρέπει να έχει υπευθυνότητα και, στην περίπτωσή μας, επιστημονικά στοιχεία. Δεν είμαι γιατρός, όμως δεν είμαι και τόσο βέβαια ότι από τη 18η ημέρα της κύησης αρχίζει να χτυπά η καρδιά του εμβρύου και όχι αργότερα, ούτε ότι στην 8η εβδομάδα έχουν αναπτυχθεί όλα τα όργανά του. Προφανώς αυτοί οι ισχυρισμοί, που απέχουν από την αλήθεια, γίνονται για να πεισθούμε ότι ένα έμβρυο είναι ένα μωρό- κάτι που ούτε νομικά, ούτε ηθικά ισχύει. ‘Η με το να υποστηρίζουν πως από την 42η μέρα ο εγκέφαλος ανιχνεύονται εγκεφαλικά κύτταρα, θέλουν πιθανώς να μας υποδείξουν ότι το έμβρυο συνειδητοποιεί(;) τον θάνατό του. Λαϊκισμός, και χωρίς επιστημονική βάση. Οι ενοχικές αφίσες, στόχευαν στο θυμικό του κόσμου. Εκεί όπου χτυπάει ο λαϊκισμός…
Προφανώς και είναι άσχετο το θέμα του πόσες εκτρώσεις γίνονται κάθε χρονιά με το θέμα της υπογεννητικότητας. Αν κάποιες μέλλουσες μητέρες αισθάνονταν ότι θα μπορούσαν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους σε περιβάλλον που οι ίδιες επιθυμούν, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να μη διέκοπταν την κύηση
Για όσους δεν έχουν καταλάβει, η άμβλωση αποτελεί δοκιμασία για το σώμα και την ψυχή της γυναίκας, δεν είναι κάτι που επιλέγει ελαφρά τη καρδία. Επομένως, ας ψάξουμε αλλού τις αιτίες της υπογεννητικότητας. Καμία σχέση δεν υπάρχει με το δικαίωμα στην άμβλωση. Το οποίο είναι σεβαστό σε κάθε περίπτωση, και (ή ιδίως) στην περίπτωση που μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη προέρχεται από βιασμό. Κάτι που πολλοί σύλλογοι προστασίας του εμβρύου δεν αναγνωρίζουν. Γιατί κατά την άποψή τους, δεν φτάνει στη γυναίκα ο ένας Γολγοθάς, πρέπει να αποκτήσει και δεύτερο.
Αυτό που δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ως κοινωνία είναι πως όσο λιγότερο θα κάνουμε μαθήματα σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στο σχολείο τόσο περισσότερες ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες θα έχουμε. Τόσες περισσότερες παρενοχλήσεις. Τόσο περισσότερα θλιβερά και βάρβαρα φαινόμενα κατά γυναικών, κατά ομοφυλοφίλων, κατά όποιας συμπεριφοράς είναι μακριά από αυτή του “μάτσο” άνδρα που πρεσβεύει ο μέσος Ελληνας
Συχνά κι εμείς ως οικογένειες, συμβουλεύουμε τα θηλυκά μέλη “να προσέχουν” όχι όμως και τα αγόρια να ΤΙΣ προσέχουν, να μην κάνουν δηλαδή στις γυναίκες τίποτα με το οποίο δεν συναινεί. Επομένως, είμαστε ακόμα μακριά από μια σοβαρή κοινωνική παρέμβαση. Ας ξεκινήσουμε τουλάχιστον από το περιβάλλον μας.
Το υπουργείο Μεταφορών χειρίστηκε το θέμα και στην ανακοίνωσή του αναφέρει:
“Η καμπάνια που ξεκίνησε σήμερα εναντίον των αμβλώσεων για την οποία το αρμόδιο υπουργείο και η κυβέρνηση δεν είχαν την παραμικρή ενημέρωση, ανεξάρτητα από την προσωπική άποψη που δικαιούται ο καθένας να έχει, στρέφεται εναντίον ενός απολύτως κατοχυρωμένου και αναμφισβήτητου δικαιώματος των γυναικών».
Εν κατακλείδι: ένα ανθρώπινο δικαίωμα δεν φαλκιδεύεται με την ανοχή του κράτους. Σε όποιον αρέσει η αφίσα, να την πάρει σπίτι του.
