Από την bitchάρα //
Εν αρχή ην ο νόμος. Dura (σκληρός) όπως τον ήθελαν οι Ρωμαίοι, συντηρητικός, γάιδαρος, άθλιος, και ό,τι άλλο θέλετε. Αλλά, νόμος. Με βάση αυτόν ήταν υποχρεωμένο να λάβει την απόφασή του το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο για το αν θα εγκρίνει ή όχι το αίτημα του οίκου Gucci να οργανώσει επίδειξη μόδας στην Ακρόπολη, μπροστά από το Ερέχθειο ή τον Παρθενώνα.
–Ο νόμος λέει πως η Ακρόπολη των Αθηνών ΔΕΝ ανήκει στα μνημεία που παραχωρούνται. Τελεία και παύλα. End of story για να το πούμε στην καθομιλουμένη. Period.
-Σε μια δημοκρατική κοινωνία ο νόμος δεν είναι σεβαστός όποτε μάς καπνίσει. Πρέπει να είναι πάντοτε. Αν δεν μας αρέσει αυτό που ορίζει, κάνουμε αγώνα για να αλλάξει. Αλλά ΔΕΝ λοιδορούμε το ΚΑΣ γιατί τον ακολούθησε.
-Δεν το λοιδορούμε επίσης επειδή το σκεπτικό του στηρίζεται στην αξία του μνημείου και στη θέση του στην παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά. Οσοι δεν κατέβηκαν τώρα από τα πολιτιστικά χωριά τους, γνωρίζουν, όπως οφείλουν, πως οι γνωμοδοτήσεις του ΚΑΣ δεν είναι εκθέσεις ιδεών και πως οι υπουργικές αποφάσεις που προκύπτουν από αυτές, προσβάλλονται στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Ένα ποιηματάκι στο ΣτΕ θα κατέπιπτε αμέσως. Και δεν είναι υποχρεωτικό να αρέσουν για την καλλιλογία τους οι γνωμοδοτήσεις, είναι όμως υποχρεωτικό να στέκουν νομικώς. Άντε που σας έπιασε η πρωτοποριακή διάθεση τώρα…
-Από τη στιγμή που η Ακρόπολη δεν παραχωρείται, το αίτημα παρέλκει. Θα κάνω όμως μια παρέκβαση και θα θέσω την ερώτηση του έθεσε ο Μανόλης Κορρές: ας πούμε ότι δίνουμε τον Παρθενώνα, σε ποιον θα τον δώσουμε; Και σε πόσους; Και ποιος θα αποφανθεί ποιοι φορείς, οργανισμοί, ιδρύματα ή δεν ξέρω τι άλλο παγκοσμίως είναι οι πρώτοι των πρώτων και τους αξίζει να πάρουν το μέγιστο αυτό μνημείο;
Καλά, η Φιλοσοφία δεν πείθει αυτούς που επιμένουν «θέλω να δοθεί ο Παρθενώνας»- κατά το Θέλω να δω τον Πάπα- και που θεωρούν την απόφαση συντηρητικούρα και τη μόδα από χαριτωμένη έως τέχνη (υπερβολή, αλλά δεν είναι της παρούσης). Μα δεν τους πείθουν ούτε οι ειδικοί. Όχι οι αρχαιολόγοι. Οι άνθρωποι της μόδας.
-Είδα Λάκη Γαβαλά στην tv και κόντεψα να κάνω τον σταυρό μου η άθεη. Το αυτονόητο είπε ο άνθρωπος. Ωραία και καλά είστε υπέρ των ντεφιλέ στην Ακρόπολη, ξέρετε όμως τι σημαίνει ένα ντεφιλέ; Τι μηχανήματα, τι drones για τις κάμερες, τι φωτιστικά; Ξέρετε τι σημαίνει στήνω πασαρέλα και 300 καθίσματα; Σκέφτεστε καθόλου πόσο τεράστια και προσβλητική παρέμβαση είναι αυτή σε μνημεία που πρέπει να τα σέβεται ο καθένας; Που θα τα κάνουν σκηνικό για να δείξουν την καινούργια τους κολεξιόν;
-Ελα μου ντε; Να βγαίνει σώφρων ο Λάκης και ανόητο το σινάφι μου, αυτό δεν μπορούσα να το φανταστώ ποτέ.
Και κατόπιν έρχεται ο Γιάννης Τσεκλένης στο Facebook και γράφει- έτσι, με κεφαλαία:
«-ΓΙΑ GUCCI ΚΑΙ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ :
-ΔΕΝ ΣΥΓΚΡΙΝΕΤΑΙ Ο ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ ΜΕ Τ Ι Π Ο Τ Α ΑΛΛΟ ΟΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΙΚΕΣ Η ΕΣΤΩ ΑΛΛΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ….ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΝΑ ΚΡΙΝΕΙ ΚΑΙ ΜΟΝΟ….ΚΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΕΙ Η ΛΙΓΟΥΡΑ ΤΟΥΣ ΝΑ ΕΙΣΠΡΑΞΟΥΝ ΝΑ ΠΑΡΑΣΥΡΕΙ…ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ!!!
-ΤΑ ΤΟΣΑ ΥΠΕΡΟΧΑ ΘΕΑΤΡΑ ΚΑΙ ΜΝΗΜΕΙΑ….ΩΔΕΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΑΣ ΣΥΖΗΤΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΜΕ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΑΜΟΙΒΕΣ…….Ο ΠΑΝΩ ΒΡΑΧΟΣ ΤΗΣ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ…ΟΟΟΟΟΧΧΧΧΧΙΙΙΙ !!
ΑΣ ΜΕΙΝΕΙ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΧΥΔΑΙΑ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ
ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΜΑΡΕΣ ΚΟΥΚΟΥΝΑΡΕΣ…. ΤΡΙΑ ΦΟΝΤΑ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗΣ ΠΡΟΒΟΛΗΣ, Η ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ, Η ΒΟΥΛΗ ΠΟΥ ΔΕΣΠΟΖΕΙ ΣΕ Ο ΤΙ ΘΕΤΙΚΟ ΚΙ ΑΡΝΗΤΙΚΟ ΜΑΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΙ Η ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ ΠΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΠΑΝΤΑ ΤΟ 80% ΤΗΣ ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΤΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ
ΣΥΓΧΩΡΕΣΤΕ ΜΟΥ ΤΙΣ ΛΙΓΟ ΑΠΟΛΥΤΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΑΛΛΑ ΕΧΩ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙ 66 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΑ 80 ΜΟΥ ΣΤΟ …MARKETING THΣ ΠΙΑΤΣΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ!!!!!»
-Α, και πού είστε; Άντε μέχρι την Ακρόπολη να δείτε για τι πράγμα συζητάμε!
–Οι στατιστικές λένε ότι ένας στους τέσσερις έχει ανέβει στον Ιερό Βράχο. Διορθώστε τα νούμερα κάθε λογής και πάμε από την αρχή, με μεγαλύτερη σύνεση και μεγαλύτερο σεβασμό. Δεν είναι όλα για πούλημα. Ακούστε και τον Μακρυγιάννη:
«Είχα δυο αγάλματα περίφημα, μια γυναίκα κι ένα βασιλόπουλο, ατόφια – φαίνονταν οι φλέβες, τόσην εντέλειαν είχαν. Όταν χάλασαν τον Πόρο, τα ‘χαν πάρει κάτι στρατιώτες, και στ’ Άργος θα τα πουλούσαν κάτι Ευρωπαίων· χίλια τάλαρα γύρευαν. […] Πήρα τους στρατιώτες, τους μίλησα: «Αυτά και δέκα χιλιάδες τάλαρα να σας δώσουνε, να μη καταδεχτείτε να βγουν από την πατρίδα μας. Γι’ αυτά πολεμήσαμε».
