γράφει η Αγγελική Κώττη //
Τα πολλά λόγια είναι φτώχια. Όσο δεν κατανοούμε και δεν φωνάζουμε να το ακούσουν όλοι πως το να διαθέτεις το κορμί σου όπως θέλεις και να αρνείσαι όταν δεν θες, είναι δικαίωμα που ανήκει στα Ανθρώπινα Δικαιώματα, μια τρύπα στο νερό μεγαλώνει και μεγαλώνει και μεγαλώνει.
Οι δικαστές της Ιρλανδίας αθώωσαν βιαστή 17χρονης επειδή φορούσε (από μέσα) στρινγκ. Τα ήθελε εν ολίγοις, τον προκάλεσε, είπανε. Οι άθλιοι.
Αλλά αυτό λένε παντού. Και πάντοτε. Και όταν δεν μπορούνε να το πούνε, θα σε κρεμάσουν και πάλι στα μανταλάκια, όπως την Ελένη, γιατί πρέπει να κοσκινίσουν τη ζωή και τις σχέσεις σου ως την τελευταία λεπτομέρεια, να ταΐσουν το αδηφάγο πλήθος.
Κι εκεί θα βγουν παρεμπιπτόντως οι ψυχίατροι να πούνε μερικά σωστά λόγια, που θα τα πάρει ο άνεμος μέσα στις κατάρες, τα κουτσομπολιά, τις ζωντανές αναμεταδόσεις θρήνων- καμία σοβαρότητα μπροστά στο πένθος του άλλου. Οι τηλεθεάσεις βλέπετε.
Ποια γυναίκα δεν έχει φάει χαστούκι και δεν έχει κάνει πλαστική; Ρώτησε το βούρλο. Διότι στο πλαστικό μυαλό της το χαστούκι στον έντονο καυγά είναι αγάπη, δεν είναι προσβολή και αδίκημα καθοσιώσεως. Στην πλειονότητα των κακοποιημένων γυναικών, το ξέρουμε, έτσι ξεκινά η κακοποίηση. Ξέρουμε και πώς συνεχίζεται, και πού φτάνει: από τον ξυλοδαρμό και τον βιασμό μέχρι τη δολοφονία. Μία γυναίκα στις τέσσερις κακοποιείται. Είμαι σίγουρη πως αν προσθέσουμε και τη λεκτική κακοποίηση, θα πάει μία στις τρεις. Τουλάχιστον. Κι επίσης, να σας πω ότι 4.500 βιασμοί γίνονται κάθε χρόνο στην Ελλάδα. Ετσι μεγαλώνουμε όλοι. Αγόρια και κορίτσια. Αναλόγως του φύλου ο καθένας.
•Ε, λοιπόν, όχι. Δεν πρέπει να θεωρούμε καμία κακοποίηση φυσιολογική. Ούτε σε άνδρα ούτε σε γυναίκα. Ούτε, πολύ περισσότερο, σε παιδί. Ούτε σε γκέι, ούτε σε τρανς- εκεί που βγάζουν την αντρίλα τους οι μάτσο. Σε κανέναν άνθρωπο ή ζώο. Είναι κακούργημα και έτσι πρέπει να την αντιμετωπίζουμε έως ότου καταλάβει κάτι και η κοινωνία, δηλαδή οι γύρω μας.
Αν όντως συμπονούμε την Ελένη και τα 21 χρόνια της που ματώθηκαν, ας προσέξουμε πώς μεγαλώνουμε τη νέα γενιά. Με ποιο σεβασμό απέναντι στους άλλους και στον εαυτό της. Τα πολλά λόγια είναι φτώχια. Πράξεις χρειάζονται, επειγόντως.
