Γιάννης Παναγόπουλος
Διάγγελμα. Ο πρωθυπουργός και ο θίασος της λαλίστατης αριστείας δεν θα κάνουν τσεκ ιν στην τοποθεσία «ατομική ευθύνη πολιτών». Την παραβλέπουν με το άγχος του ενόχου που θέλει να κρύψει ίχνη εγκλήματος. Τα τελευταία νέα από το μέτωπο της ζωής δεν είναι καλά. Ο προτελευταίος πνεύμονας της Αθήνας είναι νεκρός, περιουσίες έγιναν παρανάλωμα του πυρός, η πόλη εκπέμπει sos ατμοσφαιρικής μόλυνσης, το ταξίμετρο των γυναικοκτονιών δουλεύει διπλή ταρίφα. Ο κυβερνήτης που λίγα χρόνια πριν, λίγο μετά τη νίκη του, είπε: “Από αύριο ο ουρανός θα είναι πιο γαλανός” σήμερα, αν κοιτάξει ψηλά, θα δει να αιωρούνται μόνο μικροσωματίδια καμένων δέντρων. Η τοποθεσία Κυβερνητική Ευθύνη δεν υπάρχει στον χάρτη.
Η κυβέρνηση προσέλαβε αρκετούς νέους αστυνομικούς, έφτιαξε νέα αστυνομικά σώματα και τάισε εκατομμύρια σε Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Μπορείς να το δεις και έτσι. Η μεγαλύτερή της επένδυση ήταν η κρατικοποίηση των ΜΜΕ. Το μπάτζετ της καταστολής ήταν τόσο μεγάλο που δεν χώρεσαν περισσότεροι υγειονομικοί, περισσότεροι πυροσβέστες, περισσότερα μέσα δασοπυρόσβεσης.
Από άλλοθι δεν ξεμείναμε ποτέ. Το τελευταίο είναι ήδη κατασκευασμένο. Δάση κάηκαν, άνθρωποι κινδύνευσαν, η Αττική χάνει το DNA της, αλλά ας μην είμαστε μίζεροι, το 112 λειτούργησε και κανένας δεν άφησε την τελευταία του ανάσα σε πυρκαγιά. Βρε κουτά, ο κυβερνήτης δεν χάνει ποτέ την αυτοπεποίθησή του. Είναι ο γκρουπιέρης της ευθύνης. Αν δεν σου αρέσει ο τρόπος που τη μοιράζει άλλαξτε τραπέζι.
Αυτή τη φορά θα παίξουμε κρυφτό. Σύντομα ο πρωθυπουργός θα ποζάρει με τα χείλη σφιγμένα και τα μάτια θλιμμένα πάνω στα καμένα. Και όταν τα μικρόφωνα ανοίξουν θα στείλει ένα πελώριο «ευχαριστώ» στην ευθύνη που επέδειξε το μοναχικό πυροσβεστικό σώμα και, αν ο σκηνοθέτης το επιστρέψει, θα πλησιάσει πολίτη που, δακρυσμένος φορώντας λεκιασμένο από κάρβουνο φανελάκι, ίσως πει “Σε ευχαριστώ που είσαι κοντά μας. Κάνε κάτι και για μας”.
