Είναι ταινίες που «τρέχουν» στην πλατφόρμα Ertflix (δλδ τις βλέπουμε ελεύθερα). Από Το Βαρύ Πεπόνι (1977) την ταινία του Παύλου Τάσιου με τους Μίμη Χρυσομάλλη και Κατερίνα Γώγου μέχρι το Δεν Ήσουν Ποτέ Εδώ που πρωταγωνιστεί ο υπέροχος Χοακίν Φίνιξ διαλέξαμε τρία κινηματογραφικά έργα που αξίζουν το χρόνο μας μπροστά στην οθόνη.

«Το Βαρύ Πεπόνι» (1977)

Η ταινία προβάλλει την Ελλάδα του ’70 και την διάθεση της περιφεριακής Ελλάδας να έρθει την Αθήνα ουσιαστικά αδειάζοντας την επαρχεία και αναζητώντας μια θέση, με κάθε κόστος, στον ήλιο της μεγάλης πόλης.

Ο Μίμης, ένας νεαρός επαρχιώτης καφετζής, φεύγει από το χωριό του και κατεβαίνει στην Αθήνα, όταν μια μεγάλη τουριστική εταιρεία απαλλοτριώνει όλη την περιοχή του, προκειμένου να χτίσει ξενοδοχεία. Μη θέλοντας να γίνει γκαρσόνι στον τόπο του, παίρνει τα λίγα χρήματα της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης και τώρα πρέπει να δουλέψει για να βγάλει το ψωμί του.

Ένας φίλος, του Μίμη, από το στρατό, ο Αριστείδης, που ζει με τη γυναίκα του, το παιδί του, την πεθερά του και την αδελφή της γυναίκας του, την Τούλα, δουλεύοντας με μια μοτοσικλέτα στις μεταφορές, τον στηρίζει στα πρώτα του βήματα στην Αθήνα. Ο Μίμης νοικιάζει ένα υπόγειο, προσπαθεί να ανοίξει ένα μαγαζάκι κι ερωτεύεται την Τούλα. Σύντομα παντρεύονται και τα λεφτά της μελλοντικής επιχείρησης εξανεμίζονται στο στήσιμο του νοικοκυριού.

Ο Μίμης αρνείται και πάλι να συμβιβαστεί και να δουλέψει μεροκάματο γιατί δεν ανέχεται να τον διατάζουν οι άλλοι. Ύστερα από πολλές συγκρούσεις και κλωθογυρίσματα, ο Μίμης υποτάσσεται τελικά στην καινούργια πραγματικότητα. Γίνεται γκαρσόνι στην Αθήνα, κάτι που δεν ήθελε να κάνει στο χωριό, προκειμένου να ζήσουν αυτός και η γυναίκα του.

Μπορείτε να δείτε Το βαρύ πεπόνι – ΕΔΩ

Η ταινία κέρδισε 6 βραβεία στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 1977: καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, σεναρίου, γυναικείας ερμηνείας (Κατερίνα Γώγου), ανδρικής ερμηνείας (Μίμης Χρυσομάλλης, Αντώνης Αντωνίου) και το Βραβείο Κριτικών Κινηματογράφου.

Σκηνοθεσία-σενάριο: Παύλος Τάσιος.
Παίζουν: Μίμης Χρυσομάλλης, Κατερίνα Γώγου, Αντώνης Αντωνίου, Λήδα Πρωτοψάλτη, Κώστας Μεσσάρης, Γιώργος Ματθαίος, Γιώργος Κυρίτσης, Μενέλαος Ντάφλος, Μερόπη Ιωαννίδου, Νίκος Κατωμέρης, Φοίβος Κωνσταντινίδης, Κώστας Σταυρινουδάκης, Χάρης Καστανιάς, Βασίλης Μίλερ.

«Δεν ήσουν ποτέ εδώ» (2017)

Το Δεν ήσουν ποτέ εδώ είναι ένα σκοτεινό γκανγκστερικό φιλμ με τόσο ελλειπτικό σενάριο που αφήνει το θεατή ελεύθερο να ερμηνεύσει όπως θέλει το στόρι ή τον αφήνει να … φαντάζεται όποια εκδοχή θέλει.

Το σενάριο, διαβάζουμε, είναι βασισμένο σε μυθιστόρημα του Τζόναθαν Έιμς και μοιράστηκε το βραβείο καλύτερου σεναρίου με το «δικό» μας «Θάνατο του Ιερού Ελαφιού» του Λάνθιμου στο Φεστιβάλ Βενετίας. Κέρδισε και το βραβείο καλύτερου αντρικού ρόλου για τον Χοακίν Φίνιξ που όντως είναι επιβλητικός.

Η σκηνοθεσία ανήκει στη Λιν Ράμσεϊ («Πρέπει να μιλήσουμε για τον Κέβιν») και το ελλειπτικό στόρι της αναφέρεται σ’ ένα κορίτσι που αγνοείται κι έναν μοναχικό και σιωπηλό τιμωρό που αναλαμβάνει την αποστολή διάσωσής της. Κι όλο το φιλμ εξελίσσεται μέσα σε ατμόσφαιρα διαφθοράς κι εκδίκησης με αμφιλεγόμενη λύτρωση στο φινάλε.

Μπορείτε να δείτε το Δεν ήσουν ποτέ εδώ – ΕΔΩ

Σκηνοθεσία: Λιν Ράμσεϊ
Παίζουν: Χοακίν Φίνιξ, Εκατερίνα Σάμσονοφ

«Ένα αξέχαστο καλοκαίρι» (2017)

 Το μέγα ατού αυτής της γλυκιάς ισπανικής ταινίας είναι η πιτσιρίκα πρωταγωνίστριά της, ένα χάρμα κοριτσάκι με «ασήκωτης» βαρύτητας βλέμμα.

Κάποιο παιδικό καλοκαίρι έχει μείνει αξέχαστο στις καρδιές όλων μας κι εδώ η ισπανίδα Κάρλα Σιμόν στο σκηνοθετικό της ντεμπούτο μάς παρουσιάζει το δικό της… Η ταινία της έκανε πρεμιέρα το 2017 στο Φεστιβάλ Βερολίνου και απέσπασε δύο βραβεία – Βραβείο Καλύτερης Πρώτης Ταινίας και το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Generation Kplus. Ήταν δε και επίσημη πρόταση Ισπανίας για το Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας. Επιπλέον, κέρδισε και 3 Βραβεία Goya από την Ισπανική Ακαδημία Κινηματογράφου, τα Βραβεία Καλύτερης Σκηνοθεσίας, Καλύτερης Πρωτοεμφανιζόμενης Γυναικείας Ερμηνείας και Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας Β’ Ρόλου για τον γοητευτικό Νταβίντ Βερνταγκουέρ (10.000 Χιλιόμετρα).

Ηρωίδα της ταινίας είναι η εξάχρονη Φρίντα η οποία κοιτάζει σιωπηλά τα τελευταία αντικείμενα που μπαίνουν σε κουτιά στο διαμέρισμα της μητέρας της που έχει πεθάνει. Αποχαιρετώντας την, οι φίλοι της ακολουθούν το αυτοκίνητο κουνώντας τα χέρια τους. Αν και η οικογένεια του αγαπημένου θείου της την υποδέχεται με ανοιχτή αγκαλιά, η Φρίντα χρειάζεται πολύ καιρό να συνηθίσει το νέο της σπίτι στην εξοχή, μακριά από τη Βαρκελώνη. Οι στιγμές παιδικού ενθουσιασμού και ξεγνοιασιάς, εναλλάσσονται με μοναχικές σκέψεις. Το βράδυ, η Φρίντα προσεύχεται για τη μητέρα της, που της λείπει τόσο πολύ, ενώ την ημέρα προσπαθεί να βρει τη θέση της σε αυτή τη νέα ζωή.

Μπορείτε να δείτε το «Ένα αξέχαστο καλοκαίρι» – ΕΔΩ

Η σκηνοθέτις Κάρλα Σιμόν αφηγείται σχεδόν αυτοβιογραφικά την προσωπική της ιστορία αφιερώνοντας την ταινία στη μητέρα της. Ο συνδυασμός των καλοκαιρινών χρωμάτων και του γνώριμου μεσογειακού τοπίου με τους σοβαρούς τόνους αυτού του δράματος ενηλικίωσης και της ανάγκης δημιουργίας μιας νέας οικογένειας, αποδεικνύεται ξεχωριστά συγκινητικός και ακαταμάχητα γοητευτικός χάρις στις εκπληκτικές αβίαστες ερμηνείες τόσο των μικρών όσο και των ενήλικων πρωταγωνιστών που καλούνται και αυτοί να αντιμετωπίσουν νέες ευθύνες και προκλήσεις. Το καλοκαιρινό φως διαλύει σχεδόν μαγικά τις σκιές του παρελθόντος σε μια μαγική πορεία προς μια νέα ζωή γεμάτη δυνατότητες.

Σκηνοθεσία: Κάρλα Σιμόν
Παίζουν: Λάια Αρτίγκας, Πάουλα Ρόμπλες