Ρόλινγκ Στόουνς, η λογιστική περιγράφει τον θρίαμβό τους. Ηχογράφησαν 30 άλμπουμ. Οι πωλήσεις τους ξεπερνούν τα 200 εκατομμύρια. Καθόλου άσχημα για ροκ εν ρολ μπάντα. Το συγκρότημα θρύλος “τρέχει” την περιοδεία με τίτλο Sixty. Είναι φανερό οι Ρόλινγκ Στόουνς να γιορτάσουν τα 60στά τους γενέθλια όσο πιο δυνατά γίνεται. Τι άλλο; Στις 10 Ιουλίου 1965 το συγκρότημα έφτασε για πρώτη φορά στο Νο1 του αμερικάνικου πίνακα επιτυχιών με το τραγούδι (I Can’t Get No) Satisfaction.
Οι πρώτες μέρες
Ήταν τέλη της δεκαετίας του ’50 όταν ο Μίκ Τζάγκερ ξεκίνησε να παρακολουθεί τάξεις του London School of Economics και ο Κιθ Ρίτσαρντς να σπουδάζει καλές τέχνες στο κολέγιο Sidcup, όταν ανακάλυψαν το κοινό τους πάθος για το μπλουζ αλλά και – μέσω αγγελίας μουσικού περιοδικού – τον Μπράιαν Τζόουνς. Έναν ευαίσθητο τύπο που από τα εφηβικά του χρόνια είχε αποφασίσει ότι η μουσική ήταν σκοπός της ζωής του. Οι πρώτες πρόβες του συγκροτήματος, που αργότερα έκανε καριέρα ως Ρόλινγκ Στόουνς, έγινε σε δωμάτιο που βρήκε ο πιανίστας Ίαν Στιούαρτ. Η παρέα πριν διαλέξει όνομα – υποθέτουμε πως ακόμα ο Τζόουνς δεν είχε πιάσει εκείνο το άλμπουμ του Μάντι Γουότερς που είχε το τραγούδι Ρόλινγκ Στόουν – δοκίμασε μια σειρά από μουσικούς που θα μπορούσαν να συνεργαστούν μαζί της. Μετά από το απαραίτητο έλα εσύ – φύγε εσύ και μια αποτυχημένη προσπάθεια να κερδίσουν συμβόλαιο με τη δισκογραφική εταιρεία E.M.I., στις 12 Ιουλίου 1962 οι Ρόλινγκ Στόουνς έδωσαν το πρώτο τους λάιβ. Η τότε σύνθεσή τους περιλάμβανε στην κιθάρα τον Μπράιαν Τζόουνς, στα φωνητικά τον Μικ Τζάγκερ, στη δεύτερη κιθάρα τον Κιθ Ρίτσαρντς, στο μπάσο τον Μπίλ Γουάιμαν, στα ντράμς τον Τσάρλι Γουάτς και στο πιάνο τον Ίαν Στιούαρτ. Ο τελευταίος έφυγε από το συγκρότημα έναν χρόνο από την ίδρυσή του. Συνέχισε, όμως, να ζει μαζί του ως μάνατζερ περιοδειών και ως πιανίστας σε ηχογραφήσεις του.
Το 1963 οι Στόουνς έκαναν μια καλή επαγγελματική συμφωνία. Για οκτώ μήνες θα εμφανίζονταν στο «Crawdaddy Club» του Λονδίνου. Οι παραστάσεις μεγάλωσαν τη βάση των οπαδών τους και προσέλκυσαν το ενδιαφέρον του Andrew Loog Oldham. Μάνατζερ που δε γνώριζε πολλά από ηλεκτρικό μπλουζ αλλά μίλαγε άπταιστα τη «γλώσσα» κατασκευής νεολαιίστικων ειδώλων. Ο Oldham, που είχε θητεύσει κοντά στον Brian Epstain (μάνατζερ των Μπιτλς), σκέφτηκε πως οι Στόουνς θα μπορούσαν να κερδίσουν δόξα -εκτός της μουσικής τους- και ως απάντηση στους πελάτες του πρώην αφεντικού του. Για να τα καταφέρει επιστράτευσε το συστατικό που έλειπε από τους αντισηπτικούς Μπιτλς. Την αλητεία. Οι Μπιτλς εμφανίζονταν με σιδερωμένα κοστούμια, ξυρισμένοι, φρεσκολουσμένοι. Οι πελάτες του κυκλοφορούσαν άπλυτοι, άυπνοι, αξύριστοι, τσαλακωμενοι, καπνίζοντας ασταμάτητα. Στις εμφανίσεις τους φορούσαν τζιν. Ήταν απόφαση του Oldham να καθαιρέσει από το συγκρότημα τον πιανίστα των Στόουνς. Ο Στιούαρτ είχε εμφάνιση καλοαναθρεμμένου τινέιτζερ. Ήταν ακατάλληλος για το θρασύ ροκ εν ρολ θίασο που ήθελε να στήσει. Με τη βοήθεια του μάνατζέρ τους οι Ρόλινγκ Στόουνς υπέγραψαν δισκογραφικό συμβόλαιο με την εταιρεία Decca τον Ιούνιο του 1963. Και κυκλοφόρησαν το πρώτο τους δίσκο (σίνγκλ) «Come On», διασκευή του Τσακ Μπέρι, λίγες μέρες αργότερα. Δεύτερη κυκλοφορία τους ήταν το κομμάτι που έγραψαν οι Λένον-ΜακΚάρτνει «I Wanna be Your Man» που μπήκε στο βρετανικό τοπ – 20. Οι Στόουνς κατάφεραν με το τρίτο τους σινγκλ – διασκευή και αυτό – «Not Fade Away», σύνθεση του Μπάντι Χόλι, να κάνουν την πρώτη τοπ – 5 επιτυχία τους. Έφτασαν ως την τρίτη θέση των βρετανικών τσαρτ. Το τραγούδι έγινε η αφορμή να κάνουν μια σχετική επιτυχία στο τοπ – 50 των Η.Π.Α.Ήταν το πρώτο δείγμα γραφής. Τα κακά παιδιά της Βρετανίας θα μπορούσαν να εξάγουν ροκ και αλητεία όχι μόνο «σπίτι» τους αλλά και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Η πρώτη φορά στις Η.Π.Α.
«Στη Νέα Υόρκη και το Λος Άντζελες περάσαμε χαρούμενα. Όταν πρωτοπήγαμε στις Η.Π.Α. οι Αμερικανοί μού φάνηκαν καταπιεσμένοι και στενόμυαλοι. Η συμπεριφορά τους ήταν εξαιρετικά παλιομοδίτικη. Δεν το περίμενα αυτό» δήλωσε ο Μικ Τζάγκερ σε συνεντεύξεις του μετά την πρώτη εμπειρία των Στόουνς στις Η.Π.Α. Στις 25 Οκτωβρίου του 1964 η μπάντα προσκλήθηκε στο διάσημο τηλεοπτικό σόου του Εντ Σάλιβαν. Ήταν μια αξέχαστη βραδιά βουτηγμένη στην εκκεντρικότητα. Οι κοπέλες που ήταν στο κοινό ούρλιαζαν ασταμάτητα. Και ο Τζάγκερ έκανε τα πάντα να συντηρήσει το πανδαιμόνιο. Όταν οι Στόουνς τελειώσαν την ερμηνεία του «Around & Around» – μιας διασκευής του Τσακ Μπέρι – οι φωνές του κοινού ξεπερνούσαν την ένταση της μικροφωνικής εγκατάστασης του στούντιο. Ο Σάλιβαν προσπάθησε να σώσει την κατάσταση φωνάζοντας: «Ησυχία! Ησυχία!» ενώ την ίδια στιγμή ο Τζάγκερ φλέρταρε με τις κοπέλες που σπρωχνόντουσαν για να βρεθούν κοντά του. Ο επίλογος του κομματιού έγινε με την πτώση της αυλαίας. Την επόμενη χρόνια, όταν οι Ρόλινγκ Στόουνς περιόδευσαν για δεύτερη φορά στις Η.Π.Α., είχαν κέρδη που ξεπέρασαν το ένα εκατομμύριο δολάρια.
Μια προδοσία και η πρώτη συναυλία στην Ελλάδα
Το 1967 οι Ρόλινγκ Στόουνς εμφανίστηκαν στην Ελλάδα. Λίγους μήνες πριν, στη διάρκεια διακοπών τους στο Μαρόκο, ο Ρίτσαρντς είχε «κλέψει» από την αγκαλιά του έτερου κιθαρίστα της μπάντας, Μπράιαν Τζόουνς, την Ιταλίδα ηθοποιό και μοντέλο Ανίτα Πάλενμπεργκ. Ο Ρίτσαρντς χρόνια αργότερα παραδέχτηκε πως το να κάνει την Πάλενμπεργκ δική του ήταν η ταφόπλακα στη σχέση των δύο φίλων και συνεργατών. Tο γεγονός έριξε τον Τζόουνς σε βαθιά θλίψη. Ανεξάρτητα με όσα συνέβαιναν στο παρασκήνιο η μπάντα συνέχιζε την ξέφρενη πορεία της στην επιτυχία.
Η πρώτη συναυλία των Στόουνς στην Ελλάδα έγινε στις 17 Απριλίου (τέσσερις μέρες πριν τη χούντα των συνταγματαρχών) 1967 στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Οι τιμές των εισιτηρίων ξεκινούσαν από τις 60 και έφταναν τις 120 δραχμές. Υπήρχε και ένας μικρός αριθμός θέσεων κόστους 500 δρχ. Οι τιμές, για την εποχή, ήταν ακριβές. Αυτό δεν εμπόδισε γύρω στους 18.000 θεατές να την παρακολουθήσουν. Η τότε εμφάνιση των Στόουνς στην Ελλάδα ολοκληρώθηκε νωρίς. Στο έκτο τραγούδι. Όταν ο Τζάγκερ αποφάσισε να πετάξει κόκκινα γαρίφαλα στο κοινό. Το γεγονός εξόργισε την αστυνομία. Ενθουσίασε τους θεατές. Τα επεισόδια ήταν αναπόφευκτα. Ο Τζάγκερ έχει δηλώσει για την πρώτη επίσκεψη των Ρόλινγκ Στόουνς στη χώρα μας: Ήμασταν στη σκηνή, που βρισκόταν στη μέση του γηπέδου, και ξαφνικά παρατήρησα ότι δεν άφηναν τον κόσμο να πατήσει το γρασίδι και να μας πλησιάσει. Είχαμε ήδη αρχίσει να παίζουμε, όταν έξω άρχισε κάτι σαν επανάσταση. Τότε εγώ πλησίασα τις εξέδρες και άρχισα να πετάω λουλούδια (γαρίφαλα – που για τις αρχές της εποχής ήταν σύμβολο των αναρχοκομουνιστών), πράγμα που δεν άρεσε καθόλου στους αστυνομικούς.Κάπου εκεί σταμάτησε η συναυλία. Νομίζω πως ύστερα από λίγο ήρθαν οι συνταγματάρχες και η χούντα…».
Η ζωή στη δεκαετία του ’70
Τον Ιούνη του 1969 οι Στόουνς ζήτησαν από τον Μπράιαν Τζόουνς ν’ αποχωρίσει από το συγκρότημα. Πλέον το ντουέτο Τζάγκερ – Ρίτσαρντς αισθανόταν αρκετά δυνατό να γράφει επιτυχίες. Δεν τον είχε ανάγκη. Το γεγονός βύθισε τον Τζόουνς στην απόλυτη μελαγχολία. Αντικαταστάτης του ήταν ο Μικ Τέιλορ. Ο Τζόουνς έφυγε από τη ζωή στις 3 Ιουλίου 1969. Ήταν μόλις 27 ετών. Τον Μάρτη του 1971 οι Ρόλινγκ Στόουνς κυκλοφόρησαν το άλμπουμ «Sticky Fingers» που έγινε νούμερο ένα επιτυχία σε Βρετανία και Η.Π.Α. Το αυθεντικό εξώφυλλο του άλμπουμ σχεδίασε ο πάπας της ποπ – αρτ Άντι Γουόρχολ. Η μπάντα το καλοκαίρι του 1971 μετακόμισε στη νότια Γαλλία. Μαζί πήρε και το κινητό της στούντιο. Τη μετακόμιση από τη Βρετανία στη Γαλλία επέλεξαν οι λογιστές του συγκροτήματος. Εκείνη τη χρονιά οι βρετανικές αρχές απαίτησαν από την μπάντα την καταβολή φόρων που ξεπερνούσαν την περιουσία της. Οι Στόουνς στη Γαλλία έμειναν στη βίλα Nellcôte. Κτήριο του 19ουαιώνα που διαθέτει 16 δωμάτια. Το οίκημα νοικιάστηκε στο όνομα του Ρίτσαρντς. Εκεί οι Στόουνς ηχογράφησαν ένα από τα καλύτερα άλμπουμ της καριέρας τους, το «Exile On Main Street», που κυκλοφόρησε τον Μάιο του 1972.
Το 1974 οι Στόουνς αναγκάστηκαν να ψάξουν για νέο κιθαρίστα. Στον Μικ Τέιλορ δεν άρεσε η ζωή στους Ρόλινγκ Στόουνς. Δήλωνε δεξιά και αριστερά πως το άγχος του στις ζωντανές εμφανίσεις χτύπαγε κόκκινο και πως θα προτιμούσε να ζει το μπλουζ μακριά από το κοινό των σταδίων. Το 1975 τη θέση του πήρε ο πρώην κιθαρίστας των Φέισες και αργότερα του Ροντ Στιούαρτ, Ρόνι Γουντ. Στις 24 Φεβρουαρίου 1977, για τις ανάγκες ηχογραφήσεων του άλμπουμ «Love You Live», ο Κιθ Ρίτσαρντς ταξίδεψε οικογενειακώς από το Λονδίνο στο Τορόντο. Στον τυπικό έλεγχο του αεροδρομίου οι αρχές ανακάλυψαν πάνω του ποσότητες χασίς και ένα στραβωμένο κουταλάκι. Συνελήφθη. Τρεις μέρες αργότερα η αστυνομία του Καναδά συνέλαβε τη γυναίκα του (Ανίτα Πάλεμπεργκ). Στην κατοχή της βρέθηκαν 22 γραμμάρια κοκαΐνης. Παρ’ όλα αυτά η μπάντα δεν άλλαξε το πρόγραμμά της. Έπαιξε στα σόου που είχε προγραμματίσει. Την ίδια περίοδο τα μέσα επικοινωνίας του Καναδά αναρωτιόντουσαν αν οι αρχές της χώρας θα συμπεριφέρονταν με τους ίδιους όρους ανεκτικότητας σε ανώνυμους ναρκομανείς που θα δοκίμαζαν να εισέλθουν στη χώρα τόσο ξεδιάντροπα. Η επικαιρότητα γύρω από το γεγονός έγινε πρωτοσέλιδο θέμα όταν βγήκαν στη δημοσιότητα φωτογραφίες των Στόουνς την ώρα που διασκέδαζαν μέχρις εσχάτων σε κλαμπ του Τορόντο. Η σκανδαλοθηρία έπιασε κορυφή όταν φωτογραφίες παπαράτσι αποκάλυπταν πως μαζί τους ήταν και η Μάργκαρετ Τριντό. Η σύζυγος τού τότε πρωθυπουργού του Καναδά Πιέρ Τριντό.
Οι δεκαετίες 1980-1990
Ο Τζάγκερ, φορώντας σακάκι με τεράστιες βάτες, λέει: «Όταν ο κόσμος ρωτά: «Πότε θα επιστρέψετε στη σκηνή;», αισθάνομαι αμήχανα. Από την πρώτη μέρα που ανέβηκα εκεί δεν κατέβηκα ποτέ». Τριάντα και βάλε χρόνια από την πρώτη τους εμφάνιση οι Στόουνς δεν είναι πλέον επανάσταση. Πλέον μακιγιάρουν τις ρυτίδες τους. Έχουν χορηγούς πασίγνωστες εταιρείες παραγωγής αναψυκτικών «κόλα». Εμφανίζονται σε στάδια άνω των 50.000 θέσεων. Είναι εντελώς ακίνδυνοι. Είναι εκατομμυριούχοι. Η απαξίωση της αυθεντικότητας των Στόουνς που κρατά από την έκρηξη του πανκ – ροκ (στα τέλη της δεκαετίας του ’70) τους ακολουθεί και στη δεκαετία του ’80. Το συγκρότημα κυκλοφορεί μέτρια άλμπουμ. Πλέον έχουν περισσότερο ενδιαφέρον οι τσαμπουκάδες ανάμεσα στον Τζάγκερ και τον Ρίτσαρντς από το αν θα γράψουν καλά τραγούδια. Οι κριτικοί τούς θάβουν. Η μπάντα ζει την παρακμή της. Ο ντράμερ Τσάρλι Γουάτς ηχογραφεί άλμπουμ τζαζ και όταν μιλά στον τύπο θέτει ως προϋπόθεση να μην τον ρωτήσουν για τους Ρόλινγκ Στόουνς. Ο μπασίστας Μπιλ Γουάιμαν, ο τύπος που λέει πως έχει κοιμηθεί με περισσότερες από 1000 γυναίκες στη ζωή του, στο τέλος της δεκαετίας ανακοινώνει την αποχώρησή του από το συγκρότημα αλλά και την απόφασή του να παντρευτεί. Το κάνει στις 2 Ιουνίου 1989. Τότε είναι 55 ετών. Η γυναίκα του – μοντέλο και τραγουδίστρια – Μάντι Σμιθ, μόλις 18. Λέει πως έχουν σχέσεις από τότε που ήταν δεκατριών. Τη θέση του Γουάιμαν στους Στόουνς κάλυψε ο μπασίστας Ντάριλ Τζόουνς. Ένας μουσικός με τζαζ καταβολές που η μπάντα προσέλαβε μετά από παραινέσεις του ντράμερ Τσάρλι Γουάτς. Οι Ρόλινγκ Στόουνς εμφανίστηκαν – αυτή τη φόρα ολοκληρώνοντας το πρόγραμμά τους – στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας στις 16 Σεπτεμβρίου 1998.
Από το 1999 στο σήμερα
Στις 26 Ιουλίου 2005 οι Ρόλινγκ Στόουνς κυκλοφορούν το 22ο άλμπουμ τους «A Bigger Bang». Φτάνει στο τοπ–5 Αγγλίας και Αμερικής. Λίγο αργότερα ανακοινώνουν την ομώνυμη (με τη νέα της δισκογραφική δουλειά) παγκόσμια περιοδεία τους που ξεκινά τον Αύγουστο του 2005. Στις 18 Φεβρουαρίου στην παραλία της Κοπακαμπάνα στη Βραζιλία, η μπάντα εμφανίζεται δωρεάν μπροστά σε 1,5 εκατομμύριο κόσμο. Κατά τη διάρκεια εκείνης της τουρνέ ανακοινώνεται πως ένας από τους προορισμούς της θα είναι και η Αθήνα. Η συναυλία ακυρώνεται γιατί ο Ρίτσαρντς τραυματίζεται στο κεφάλι. Τον Απρίλιο του 2006, παίζοντας, έπεσε από δέντρο όταν δοκίμαζε να το ανέβει. Το δέντρο βρισκόταν στη Νέα Ζηλανδία. Ο κιθαρίστας υποβάλλεται σε εγχείρηση. Η ζημία δεν είναι μεγάλη. Τον Ιούνη της ίδιας χρονιάς ο έτερος κιθαρίστας, Ρόνι Γουντ, εισάγεται σε κλινική απεξάρτησης από το αλκοόλ. Το Νοέμβρη του 2006 ο σκηνοθέτης Μάρτιν Σκορτσέζε φιλμογραφεί τις εμφανίσεις της μπάντας στο θέατρο «Μπέικον» της Νέας Υόρκης. Η δουλειά του κυκλοφορεί το 2008. Έχει τον τίτλο «Shine A Light». Το 2012, το συγκρότημα γιόρτασε την πεντηκοστή επέτειό του με την κυκλοφορία του βιβλίου “50”. Ακολούθησε η συλλογή “GRRR!” που έγινε πλατινένια στη Βρετανία. Κατά τους εορτασμούς των πενήντα χρόνων του το συγκρότημα έδωσε δύο συναυλίες στο “Hyde Park” του Λονδίνου.
Τον Μάιο του 2017, ανακοινώθηκε η περιοδεία No Filter Tour, με δεκατέσσερις παραστάσεις σε δώδεκα διαφορετικούς χώρους σε όλη την Ευρώπη τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο του ίδιου έτους. Αργότερα οι παραστάσεις πήραν παράταση για όλο τον Ιούλιο του 2018, προσθέτοντας δεκατέσσερις νέες ημερομηνίες στο Ηνωμένο Βασίλειο και την Ευρώπη. Ήταν η πρώτη περιοδεία του συγκροτήματος στο Ηνωμένο Βασίλειο από το 2006. Τον Μάρτιο του 2020, η περιοδεία αναβλήθηκε ξανά λόγω της πανδημίας της COVID-19. Στις 23 Απριλίου, ο Τζάγκερ ανακοίνωσε μέσω της σελίδας του στο Facebook την κυκλοφορία του νέου υλικού που ηχογραφούσε το συγκρότημα στο στούντιο πριν από το λοκντάουν, ένα τραγούδι που το συγκρότημα «νόμιζε ότι θα είχε απήχηση στους καιρούς που ζούμε» και το πρώτο τους σινγκλ από το 2012. Το τραγούδι έφτασε στο νούμερο ένα στο γερμανικό τσαρτ για σινγκλς και οι Stones έφτασαν στην κορυφή μετά από 52 χρόνια. Το γεγονός αυτό τους έκανε τους γηραιότερους καλλιτέχνες που πέτυχαν κάτι τέτοιο. Τον Αύγουστο του 2021, ανακοινώθηκε ότι ο Τσάρλι Γουότς, ο στωικός ντράμερ του συγκροτήματος, θα υποβάλλονταν σε ιατρική επέμβαση. Ο Γουότς, τελικά, πέθανε στις 24 Αυγούστου 2021, σε ηλικία 80 ετών, σε νοσοκομείο του Λονδίνου με την οικογένειά του γύρω του. Για 10 ημέρες, το περιεχόμενο της επίσημης ιστοσελίδας των Ρόλινγκ Στόουνς αντικαταστάθηκε με μια φωτογραφία του Γουότς στη μνήμη του.
Οι Ρολινγκ Στόουνς παραμένουν συγκρότημα ροκ μουσικής
