Στις 6 Απριλίου του 1968 οι ταραχές στις ΗΠΑ κλιμακώνονται. Σε δεκάδες πόλεις, εδώ και δύο μέρες, είναι σαν να βιώνεται ένας νέος εμφύλιος πόλεμος.

Η σφοδρότητα της βίας μοιάζει δύσκολο να ελεγχθεί. Το νέο γύρω από τη δολοφονία, πριν δύο μέρες -4 Απριλίου 1968- του ακτιβιστή, μαχητή των δικαιωμάτων υπέρ του «μαύρου» πληθυσμού Μάρτιν Λούθερ Κινγκ έχει σοκάρει ανθρώπους που εμπνέονταν από τον πύρινο δίκαιο λόγο . Το άθροισμα των ταραχών είναι  ο θάνατος δεκαεννέα ανθρώπων από εμπρησμούς, λεηλασίες, πυροβολισμούς. Εκατοντάδες έχουν τραυματιστεί. Κάπου στα 3.000 άτομα έχουν συλληφθεί.

Το  επίκεντρο της αναστάτωσης είναι η Ουάσινγκτον. Η πρωτεύουσα των Η.Π.Α. Σε πολλά σημεία της χώρας έχει απαγορευτεί η κυκλοφορία. Δυνάμεις της Εθνοφρουράς συνδράμουν το έργο της αστυνομίας που σε πολλές περιπτώσεις μοιάζει αδύναμη να καταστείλει το οργισμένο πλήθος.

 

Library of Congress

Κάπου στις 12.000 στρατιώτες έχουν συγκεντρωθεί στην πρωτεύουσα της χώρας. Κλήθηκαν εσπευσμένα για να προστατεύουν το έργο των πυροσβεστών από πυρκαγιές που προκληθήκαν από οργισμένους διαμαρτυρόμενους πολίτες. Μεγάλου μεγέθους πυρκαγιές αναφέρονται και στο Σικάγο. Εκεί που “κοντά” στα 20 κτήρια κυριολεκτικά απανθρακώθηκαν.

 

Είναι μια μέρα που το αστυνομικό δελτίο μοιάζει ατελείωτο. Τριάντα οκτώ εμπρησμοί αναφέρθηκαν στο Ντιτρόιτ. Πυροβολισμοί καταγράφηκαν στο Πίτσμπουργκ. Φήμες μιλούν για τετράωρη μάχη με πραγματικά πυρά στο Πανεπιστήμιο του Τενεσσί.

2
Library of Congress

Ο διάδοχος του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, στην “Διάσκεψη της Νότιας Χριστιανικής Ηγεσίας” Ραλφ Αμπερνάθι, δηλώνει πως πρέπει να επανέλθει η ηρεμία στη χώρα. Πως πρέπει οι εκδηλώσεις διαμαρτυρίας να μην είναι βίαιες. Στην ειρηνική διαμαρτυρία είχε δεσμευτεί και ο πρόσφατα δολοφονημένος ηγέτης του κινήματος.

Την άποψη περί ομαλότητας δεν συμμερίζεται μια άλλη μορφή, περισσότερο ριζοσπαστική, της  μαύρης κοινότητας. Ο Λίνκολν Λιντς, πρόεδρος της οργάνωσης Ενωμένο Μαύρο Μέτωπο, υποστηρίζει πως οι Μαύροι Αμερικανοί πρέπει να αψηφήσουν τη λογική της μη βίας. Να υιοθετήσουν την άποψη πως για κάθε Μάρτιν Λούθερ Κινγκ που δολοφονούνται δέκα ρατσιστές λευκοί πρέπει να χάνουν τη ζωή τους. Δηλώνει «Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Η Αμερική δεν καταλαβαίνει άλλη γλώσσα».

 

Μια ακόμα μέρα μνήμης προστίθεται στο ημερολόγιο των Η.Π.Α. Η 7η Απριλίου. Είναι εκείνη που μνημονεύει  τον δόκτορα Μάρτιν Λούθερ Κινγκ.

4

 

Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ ο νεώτερος (Martin Luther King Jr., 15 Ιανουαρίου 1929 – 4 Απριλίου 1968) ήταν Αμερικανός ιερέας των Βαπτιστών, ειρηνιστής και οπαδός της δράσης μέσω της παθητικής αντίστασης, ηγέτης του Αφροαμερικανικού Κινήματος για τα πολιτικά δικαιώματα των μαύρων. Αφού ολοκλήρωσε μια σειρά θεολογικών σπουδών, έλαβε θέση πάστορα σε εκκλησία των Βαπτιστών και αναμίχθηκε στον αγώνα των μαύρων για την απόκτηση πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Το 1955 ηγήθηκε της νικηφόρας εκστρατείας του μποϋκοτάζ των δημοσίων λεωφορείων της πόλης Μοντγκόμερυ της Αλαμπάμα (εξαιτίας του φυλετικού διαχωρισμού των επιβατών) και το 1957 αναγνωρίζοντας την ανάγκη δημιουργίας ενός πανεθνικού οργάνου που θα συντόνιζε τον αγώνα των μαύρων ίδρυσε μαζί με άλλους, ιερωμένους και μη, τη Διάσκεψη της Νότιας Χριστιανικής Ηγεσίας (Southern Christian Leadership Conference), μία από τις κυριότερες αντιρατσιστικές οργανώσεις των Η.Π.Α., και έγινε ο πρώτος της πρόεδρος. Το 1961 εμψύχωσε την εκστρατεία “Επιβάτες για την Ελευθερία”, την κινητοποίηση που έφερε και το πραγματικό τέλος στους φυλετικούς διαχωρισμούς σε όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς.

Το 1962 ηγήθηκε του αγώνα εναντίον του φυλετικού διαχωρισμού στο Ωλμπανυ της Τζόρτζια (Κίνημα του Ωλμπανυ) και το 1963 βοήθησε στη διοργάνωση ειρηνικών πορειών διαμαρτυρίας στη πόλη Μπέρμιγχαμ (Αλαμπάμα) της Αλαμπάμα. Την ίδια περιοδο ηγήθηκε επίσης της «Πορείας στην Ουάσινγκτον» και εκεί εκφώνησε την ιστορική ομιλία του που ξεκινά με τη φράση «Έχω ένα όνειρο…», στην οποία περιγράφει το όραμα του για ισότητα στην αμερικανική κοινωνία. Στις 14 Οκτωβρίου του 1964 του απονεμήθηκε το Βραβείο Νόμπελ για τους αγώνες του υπέρ των πολιτικών δικαιωμάτων των μαύρων μέσω ειρηνικών διαμαρτυριών. Το 1965 ηγήθηκε της πορείας από τη Σέλμα στο Μοντγκόμερυ, διαμαρτυρία για τη μη εκχώρηση του δικαιώματος ψήφου στους μαύρους.

Στα τελευταία χρόνια της ζωής του μίλησε εναντίον του πολέμου στο Βιετνάμ, κριτικάροντας σφοδρά την αμερικανική κυβέρνηση και το 1967 εκφώνησε τον επίσης περίφημο λόγο του «Πέρα από το Βιετνάμ». Το 1968, και ενώ σχεδίαζε ακόμα μια πορεία προς την Ουάσινγκτον, την «Πορεία των Φτωχών», δολοφονήθηκε στις 4 Απριλίου στο Μέμφις του Τενεσσή. Ο Κινγκ έλαβε μετά θάνατον πολλές διακρίσεις όπως το Προεδρικό Μετάλλειο για την Ελευθερία και το Χρυσό Μετάλλιο του Κογκρέσσου. Το 1986 η 15η Ιανουαρίου (η ημέρα της γέννησής του) ανακηρύχθηκε επίσημη εορτή στις Η.Π.Α.