Ένα κινηματογραφικό θαύμα. Το Κάποτε στην Αμερική (1984) του Σέρτζιο Λεόνε είναι μια ατόφια περιγραφή του κόσμου των γκάνγκστερ. Δε μιλάμε απλά για έργο που περνάς καλά μαζί του αλλά για κάτι πολύ, πολύ μεγαλύτερο. Εδώ έχουμε μια εξιδανικευμένη και παράλληλα τίμια αναπαράσταση του σύμπαντος του υποκόσμου. Και δεν είναι μόνο πως πρωταγωνιστεί μια ομάδα επίλεκτων ηθοποιών, προεξάρχοντος του Ρόμπερτ Ντε Νίρο. Το soundtrack έχει γράψει ο αξέχαστος, μοναδικός Ένιο Μορικόνε.
Η ταινία που προβάλλει απόψε -Πέμπτη 9 Μαρτίου- το Open στις 23:00 προσφέρεται και ως αριστούργημα της 7ης τέχνης.
Κάποτε στην Αμερική – Η πλοκή
Όταν τα γυρίσματα της ταινίας ολοκληρώθηκαν ο Σέρτζιο Λεόνε είχε κοντά στις 10 ώρες υλικού. Η πρώτη εκδοχή της μονταρισμένης ταινίας του ήταν διάρκειας έξι ωρών. Η ιδέα του ήταν το Κάποτε στην Αμερική να βγει στις αίθουσες σε δύο μέρη. Η ομάδα της παραγωγής διαφώνησε με αυτή την άποψη. Μια νέα μονταρισμένη έκδοση της ταινίας, φιλική στον χρόνο, έπρεπε να παρουσιαστεί. Η τρίτη εκδοχή ήταν κατά μισή ώρα μεγαλύτερη του τετράωρου. Όταν η ταινία προβλήθηκε στις Κάννες τον Μάιο του 1984, το κοινό ξέχασε να σταματήσει το χειροκρότημά του. Η ταινία το ενθουσίασε. Και μπορεί τα σημάδια να ήταν μόνο θετικά σε ό,τι αφορά την ευρωπαϊκή υποδοχή του έργου, στην Αμερική όμως το πράγμα θα πήγαινε αλλιώς.
Για τις ΗΠΑ μια ταινία παραπάνω των τεσσάρων ωρών απλά δεν μπορούσε να βγει στα σινεμά. Η μονταζιέρα έπρεπε να ξαναπιάσει δουλειά, ουσιαστικά, πετσοκόβοντας το έργο. Οι κριτικοί βύθισαν το έργο που έφτασε στα μάτια τους. Πολλοί από εκείνους δήλωσαν πως η ευρωπαϊκή εκδοχή της ίδιας ταινίας, σε σχέση με την αμερικανική, ήταν δύο διαφορετικά έργα.
