Το Ρεμπέτικο (1983) του Κώστα Φέρρη ήταν ταινία που γεννήθηκε στο κατάλληλο σημείο την κατάλληλη στιγμή. Τι εννοούμε; Αρχές δεκαετίας του 1980. Η εποχή του Ρεμπέτικου αναβιώνεται σε κουτούκια της χώρας. Νέοι μουσικοί, νέοι τραγουδιστές, νέα σχήματα εμφανίζονται παντού παίζοντας μια ξεχασμένη μουσική του υπόκοσμου.
Το έργο του Φέρρη έχει δυνατό cast, περιγράφει μια κεκτημένη μνήμη, βγάζει νόημα σε μια περίοδο που ο ελληνικός κινηματογράφος παράγει ακατανόητη κουλτούρα και κατανοητή γελοιότητα. Το Ρεμπέτικο προβλήθηκε την Πέμπτη 20 Απριλίου από την ΕΡΤ2. Την ταινία, πια, μπορείτε να τη δείτε μέσα από την πλατφόρμα της ΕΡΤ – Ertflix – ΕΔΩ
Σύνοψη: Η ζωή μιας τραγουδίστριας του ρεμπέτικου από τη γέννησή της στη Σμύρνη, το 1917, μέχρι τον θάνατό της στην Αθήνα του 1956.
Μέσω του Ρεμπέτικου ο Κώστας Φέρρης διασχίζει την προσφυγική Ελλάδα της Μικρασιατικής Καταστροφής και του Μεσοπολέμου, για να φθάσει μέχρι τη ναζιστική Κατοχή, τον Εμφύλιο και την Απελευθέρωση. Έχοντας ως εφόδιο τη μουσική του Σταύρου Ξαρχάκου και την ποίηση του Νίκου Γκάτσου, μέσα από τα βιώματα μιας ομάδας ξεριζωμένων μουσικών, αλλά και τις πολιτικές αναταράξεις που συγκλόνισαν τη νεότερη Ελλάδα, η ταινία πραγματεύεται τη ρεμπέτικη μνήμη ως δομικό στοιχείο της σύγχρονης πολιτιστικής κληρονομιάς.
Σκηνοθετικό σημείωμα: “Το 1922, πολλές εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες από τα παράλια της Μικρά Ασίας, βρέθηκαν με βίαιο τρόπο άστεγοι και πένητες, πρόσφυγες στα νησιά και την ηπειρωτική Ελλάδα, αλλά κυρίως στο λιμάνι του Πειραιά. Σε συνθήκες έσχατης φτώχειας και στην κατώτερη μοίρα της Ελλαδικής αστικής τάξης, συναδελφώθηκαν με τους επίσης πάμπτωχους και χαρακτηρισμένους «περιθωριακούς», μάγκες του Πειραιά. Αυτή η κοινωνική αλληλεγγύη που συνέδεσε τις δύο αυτές κοινωνικές ομάδες, εκφράστηκε με μιαν εντυπωσιακή πολιτιστική ανάπτυξη, και με κορυφαία δημιουργία την κατηγορία των τραγουδιών που ονομάστηκαν Ρεμπέτικα. Το είδος αυτό προέκυψε από τη στενή συνεργασία των Σμυρνιών και σπουδαγμένων δυτικότροπων μουσικών, με τους αυτοσχέδιους περιπλανώμενους μουσικούς της «μαγκιάς», με τις δικές τους και ως επί το πλείστον ανατολίτικες καταβολές.”
Διακρίσεις:
Ψηφίστηκε 1η δημοφιλέστερη Ελληνική ταινία, στο Internet Movie Database, 2000
Διεθνή Βραβεία
Αργυρά Άρκτος Φεστιβάλ Βερολίνου, 1984
Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής, Φεστιβάλ Βαλέντσια, 1984
Grand Prix στο Διεθνές Φεστιβάλ Αλεξανδρείας, 1985
Life-Time Achievement, στο Φεστιβάλ της Σμύρνης, 2009 (Κώστας Φέρρης)
Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 1983
Βραβείο Καλύτερης Ταινίας
Βραβείο Πρώτου Γυναικείου Ρόλου, Σωτηρία Λεονάρδου
Βραβείο Δεύτερου Γυναικείου Ρόλου, Θέμις Μπαζάκα
Ειδικό Βραβείο συνόλου υποκριτικής
Ειδικό Βραβείο Μουσικής (Σταύρος Ξαρχάκος)
Κρατικά Βραβείο Ποιότητας
Καλύτερης Ταινίας
Καλύτερης Σκηνοθεσίας
Καλύτερου Σεναρίου
Καλύτερης Πρωταγωνίστριας
Καλύτερου Μακιγιάζ
Τεχνικού επιτεύγματος
Ηθοποιοί: Σωτηρία Λεονάρδου, Νίκος Καλογερόπουλος, Μιχάλης Μανιάτης, Θέμις Μπαζάκα, Νίκος Δημητράτος, Γιώργος Ζορμπάς, Βίκυ Βανίτα, Κωνσταντίνος Τζούμας Σπύρος Μαβίδης, Λίνα Μπαμπατσιά, Δανάη Φέρρη, Ειρήνη Λυμπεροπούλου, Πόπη Κατσαμπάνη και ο Σταύρος Ξαρχάκος στον ρόλο του πιανίστα
Σκηνοθεσία: Κώστας Φέρρης
Σενάριο: Κώστας Φέρρης, Σωτηρία Λεονάρδου
Φωτογραφία: Τάκης Ζερβουλάκος
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
