Από την Ντέμη Αυλωνίτη //
Η Ίνγκριντ Μπέργκμαν θεωρήθηκε ότι «έπαιρνε τις ταινίες της πιο σοβαρά από τη ζωή». Ήταν ένα ντροπαλό αγρίμι που αποφάσιζε μονάχα εκείνο πώς θα ζήσει.
Έχοντας χάσει από την ηλικία των δύο ετών τη μητέρα της και δώδεκα χρόνια αργότερα (1929) τον πολυαγαπημένο πατέρα της, ασυναίσθητα μπήκε στο φανταστικό κόσμο της υποκριτικής για να ξεφύγει από τη δική της πραγματικότητα.
Η Μπέργκμαν γεννήθηκε στις 29 Αυγούστου του 1915 και πέθανε την ίδια ημερομηνία το 1982.
Και όπως μαθαίνουμε στο ντοκιμαντέρ «Ingrid Bergman In Her Own Words» (2015) της άρεσε πάντα να τραβάει βίντεο και φωτογραφίες, να γράφει ημερολόγια και να κρατά φυλαγμένες αναμνήσεις τις οποίες κουβάλαγε στα συνεχή ταξίδια της μαζί μέχρι το τέλος.
Προς έκπληξη των τεσσάρων παραμελημένων παιδιών της, τα οποία θα ήθελαν να έχουν μοιραστεί περισσότερες στιγμές μαζί, τα συγκεκριμένα αντικείμενά της, αντί να αποκαλύπτουν περαιτέρω στοιχεία για τις ταινίες της, «μιλούσαν» κατά κύριο λόγο για εκείνα. Όλα αυτά, με τις κουβέντες των παιδιών της (Pia Lindstrom, Roberto Rossellini, Ingrid Rossellini, Isabella Rossellini), αλλά και της ίδιας, πλαισιωμένα με στιγμιότυπα από διάσημες στιγμές έργων και την εκπληκτική μουσική του Michael Nyman, συνθέτουν το υλικό της προαναφερθείσας ενδιαφέρουσας ταινίας του σκηνοθέτη Stig Björkman.
Η Σουηδία, η χώρα στην οποία είχε γεννηθεί η Μπέργκμαν, ήταν μικρή για εκείνη και ήθελε να ανοίξει τα φτερά της. Η υποκριτική ήταν στο αίμα της και δήλωνε πως αν της την έπαιρναν θα έπαυε να αναπνέει. Γι’ αυτό και η ζωή της, οι έρωτες και οι δουλειές της, μοιράζονταν από Ευρώπη σε Αμερική και πάλι πίσω.
Η ιστορία της Ίνγκριντ εκτυλίσσεται κυρίως μέσα από τις ταινίες που γύριζε η ίδια και τα γράμματα που έστελνε στις κολλητές της φίλες Ruth, Irene και Mollie. Το συμπέρασμα γύρω από εκείνη ήταν ένα. Ήθελε να είναι ελεύθερη, να ζει τη ζωή που ονειρευόταν ολοκληρωτικά. Και τη μεγαλύτερη ελευθερία την ένιωθε μπροστά στην κάμερα.
Ίνγκριντ Μπέργκμαν – Όσον αφορά στους έρωτές της και τα σκάνδαλα για την τότε εποχή, έλεγε ότι ο κόσμος πλήρωνε για να τη δει ως ηθοποιό και αυτό θα έπρεπε να τον αφορά και όχι το τι κάνει στην προσωπική της ζωή.
Όταν πρωτοξεκίνησε το ταξίδι της για το Χόλιγουντ ένας άντρας στο πλοίο της είχε πει ότι δεν θα κατάφερνε ποτέ να γίνει ηθοποιός επειδή ήταν πολύ ψηλή. Πόσα λίγα γνώριζε για εκείνη!
Η Μπέργκμαν απόκτησε παγκόσμια φήμη, συνεργάστηκε με κορυφαίους σκηνοθέτες (Άλφρεντ Χίτσκοκ, Ζαν Ρενουάρ κ. ά) και κατέκτησε τρία βραβεία Όσκαρ («Εφιάλτης», «Αναστασία», «Έγκλημα στο Όριεντ Εξπρές») . Όποτε είχε να γυρίσει κάποια ταινία, έκανε τη ζωή στρατιώτη στο στούντιο. Όχι μόνο δεν έβγαινε για εβδομάδες από κει, αλλά πηγαινοερχόταν ελάχιστα για να δει τον εκάστοτε σύζυγο ή τα παιδιά της.
Ο πρώτος της μεγάλος έρωτας και σύζυγός της Ίνγκριντ Μπέργκμαν ήταν ο γιατρός Πέτερ Άαρον Λίντστρομ.
Μαζί απόκτησαν (1939) μία κόρη, την Πία. Στο ντοκιμαντέρ βλέπουμε πολλές κοινές στιγμές τους. Την αγάπη για την κάμερα η Ίνγκριντ την είχε αποκτήσει από τον πατέρα της (φωτογράφος).
Η σχέση του ζευγαριού άρχισε να έχει δυσκολίες να κρατηθεί, κυρίως όταν ο παραγωγός του «Όσα Παίρνει ο Άνεμος» David Selznick αφότου είδε και απόλαυσε την ηθοποιό στη Σουηδική ταινία “Intermezzo”, την προσέλαβε για να πρωταγωνιστήσει στο αμερικανικό ριμέικ του φιλμ.
Τότε το ζευγάρι βλεπόταν ουσιαστικά μόνο τα καλοκαίρια. Κι αργότερα, σε ένα από τα ταξίδια της (περιοδεία) από τη Γαλλία στο Βερολίνο, η ηθοποιός γνωρίζει και ερωτεύεται έναν διάσημο φωτογράφο πολέμου τον Ρόμπερτ Κάπα. Ο χωρισμός τους όμως θα έρθει για ένα άλλο πρόσωπο.
Όταν η Μπέργκμαν είδε τις ταινίες του Ρομπέρτο Ροσελίνι «Open City» και «Paisan» της άρεσαν τόσο που του έστίλε ένα γράμμα εκφράζοντας το θαυμασμό της, αλλά και την επιθυμία της να δουλέψει μαζί του.
Το 1949 γύρισαν μαζί την ταινία στο ηφαίστειο Στρόμπολι (“Stromboli”) και τότε ξεσπά το μεγάλο σκάνδαλο και τα αρνητικά δημοσιεύματα. Η Ίνγκριντ αποφάσισε να εγκαταλείψει σύζυγο και παιδί, για να ζήσει το νέο έρωτά της, με τον άντρα με τον οποίο αργότερα αποκτά τρία παιδιά. Ωστόσο, κάποια χρόνια αργότερα ο Ροσελίνι γνωρίσε άλλη γυναίκα στα γυρίσματα μιας ταινίας του στην Ινδία και έφυγε για να ζήσει μαζί της.
Το διάσημο ζευγάρι πήρε διαζύγιο το 1957, ενώ έναν χρόνο μετά η Ίνγκριντ παντρεύτηκε τον θεατρικό ιμπρεσάριο Λαρς Σμιτ, ο οποίος έχει και δικό του νησί στη Σουηδία.
Μείναν μαζί μέχρι και το 1975. Η Ίνγκριντ μπορεί να ήταν ένα κορίτσι που είχε χάσει τους δικούς της από νωρίς, αλλά δεν έπαψε ποτέ να έχει στόχους και όνειρα. Γι’ αυτό και τα ακολούθησε πιστά. «Δεν απαιτώ πολλά, απλά τα θέλω όλα» συνήθιζε να λέει.
Το 1973 διαγνώστηκε με καρκίνο του μαστού, γεγονός στο οποίο δεν επέτρεψε να επηρεάσει τη δουλειά της.
Το 1982 έκανε την τελευταία της ταινία όπου πρωταγωνιστούσε ως Golda Meir («A Woman Called Golda») και πέθανε λίγους μήνες αργότερα στην ηλικία των 67 ετών.
