Παύλος Θ. Κάγιος
Ίσως ο πιο νεανικός, ερωτικός – και… σεξουαλικός! – Ίνγκμαρ Μπέργκμαν σε μια από τις πρώτες του ταινίες του – παραγωγής 1952 – που «άναψε» τα φώτα στη γαλλική νουβέλ βαγκ.
Ηρωίδα της η Μόνικα, μια νεαρή κοπέλα γνωρίζεται με τον Χάρι σε ένα καφέ και ερωτεύονται. Εκείνη ονειρεύεται να αποδράσει από τη μιζέρια του σπιτιού της και τον μόνιμα μεθυσμένο πατέρα της. Εκείνος ζει με τον άρρωστο πατέρα του. Τα δύο νεαρά παιδιά αποφασίζουν να αφήσουν πίσω τους τις μίζερες ζωές τους και τα σπίτια τους και παίρνουν μια βάρκα για να περάσουν κάποιες ρομαντικές βραδιές κάτω από τα αστέρια. Τελικά οι δύο νέοι, ο Χάρι και η Μόνικα, θα παντρευτούν. Καρπός του έρωτά τους θα είναι ένα παιδί, αλλά η Μόνικα δε θα αντέξει τη συμβατική οικογενειακή ζωή, η ευδαιμονία του ζευγαριού χάνεται και μοιραία η Μόνικα θα εγκαταλείψει τον Χάρι!
•Ο μαέστρος Μπέργκμαν αποτυπώνει μοναδικά την μεγάλη χαρά του έρωτα και την ευτυχία της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας που υποκύπτει στην πίεση των υποχρεώσεων, οικογενειακών, γονεϊκών, συζυγικών και βιοποριστικών.
δείτε την ταινία εδώ: Ertflix
«Ο καθένας πρέπει να δει το “Καλοκαίρι με τη Μόνικα” και μόνο για τη στιγμή όπου η Χάριετ Άντερσον, πριν κάνει έρωτα με τον άντρα που είχε διώξει, κοιτάζει σταθερά μέσα στην κάμερα. Τα γελαστά μάτια της συννεφιάζουν και μας καλούν να γίνουμε μάρτυρες της αποδοκιμασίας της, που αναγκάστηκε να διαλέξει χωρίς τη θέλησή της την κόλαση αντί για τον παράδεισο. Είναι η πιο θλιμμένη σκηνή στην ιστορία του σινεμά» Ζαν – Λυκ Γκοντάρ
Ο ίδιος ο Μπέργκμαν για τη «Μόνικα»: «Υπάρχει πάντα μία διαρκής πάλη μέσα μου, ανάμεσα στην ανάγκη μου να καταστρέψω και στη θέλησή μου να ζήσω. Κι αυτό δημιουργεί μία εσωτερική ένταση που κυριαρχεί και στον τρόπο που δημιουργώ και στην υλική μου ύπαρξη. Κάθε πρωί ξυπνώ με μια καινούρια οργή, μια καινούρια καχυποψία, μια καινούρια λαχτάρα για τη ζωή».
Σκηνοθεσία: Ίνγκμαρ Μπέργκμαν
Παίζουν: Χάριετ Άντερσον, Λαρς Έκμποργκ, Ντάγκμαρ Έμπσεν
