Κώστας Β. Ζήσης
Μια μητέρα που έχασε ένα γιο σε μια μαζική δολοφονική επίθεση σε ένα gay club και ένας νεαρός άντρας που έχασε έναν σύντροφο, ψηλαφούν αίτια, αφορμές, την ίδια τους τη ζωή και τις αντιλήψεις τους για αυτήν, μέσα από το προσωπικό βίωμα της απώλειας και της θλίψης. Μια συνάντηση διαφορετικών ανθρώπων, που αν και δε ορίζεται αρχικά, εύκολα κατανοεί κανείς ότι τους συνδέει η κοινή απώλεια, που μετατρέπεται σε μια συνάντηση διαφορετικών κόσμων, και που η σύζευξη τους επέρχεται από την αποδοχή του κοινού πόνου.
«Κακιά στιγμή» ή προδιαγεγραμμένο έγκλημα; Το θέμα από μόνο του, αποτελεί πηγή συναισθηματικών εξάρσεων και συγκινησιακής φόρτισης, μόνο που ο καταλανός συγγραφέας Γκιλιέμ Κλούα φροντίζει να μη σταθεί αποκλειστικά σε αυτήν την εύκολη προοπτική του έργου, αλλά να μιλήσει (με πολιτική θέση) για τα ανθρώπινα δικαιώματα, για τον κοινωνικό αποκλεισμό των ομοφυλοφίλων, για το δικαίωμα στην ευτυχία και την αγάπη, και να προχωρήσει και ακόμα πιο πέρα, σχολιάζοντας την ωμή τρομοκρατία, τον παραλογισμό των στερεοτύπων και να φτάσει μέχρι την κριτική στην υποκριτική θρησκεία και τις κοινωνικές σχέσεις και θεσμούς. Εμμονές, αραχνιασμένες πατριαρχικές αντιλήψεις, προκαταλήψεις έρχονται στο φως μέσα από γοητευτικούς διαλόγους που αναδεικνύουν την πολυπλοκότητα των χαρακτήρων: μια στοργική μητέρα που αρνείται να αντιμετωπίσει και να αποδεχτεί ευθύβολα την ταυτότητα του παιδιού της, και ένας επίσης στοργικός σύντροφος που αδυνατεί να κατανοήσει ότι για πολύ κόσμο η πορεία προς την αποδοχή είναι δύσκολη, αργή και με άλλους ρυθμούς.
Ο Αντώνης Γαλέος, έχει βρει τους σφυγμούς του έργου, δημιουργώντας επί σκηνής μια συμφωνία ρυθμού και έντασης, αποφεύγοντας την έκπτωση της παράστασης σε φτηνό μελοδραματισμό δίνοντας σε στιγμές ανακουφιστικές χαλαρωτικές ανάσες. Βεβαίως, η ρέουσα και άμεση μετάφραση της Μαρίας Χατζηεμμανουηλ είναι το εφαλτήριο του. Ωστόσο, είναι ολοφάνερο ότι η σκηνογραφία της Ματίνας Μέγκλα (η ίδια έχει επιμεληθεί και τα κοστούμια), δε βοήθησε καθόλου τους ηθοποιούς να απλώσουν την ερμηνεία τους, και βεβαίως καθόλου την ίδια την παράσταση να «αναπνεύσει» εν συνόλω. Ο εικαστικός Γεώργιος Ζογγολόπουλος είχε διατυπώσει κάποτε την άποψη ότι «κάθε έργο τέχνης θέλει τον ζωτικό του χώρο για να λάμψει», και ασφαλώς αυτή η ρήση έχει την εφαρμογή της και στο θέατρο. Και δεν είναι μόνο ο ακατανόητα ασφυκτικά χωροταξικός περιορισμός της μεγάλης σκηνής του θεάτρου Μουσούρη, αλλά και η μεγάλη διάσταση και αντίθεση της φθαρμένης ένδειας του σκηνικού περιβάλλοντος (που είναι το σπίτι της μητέρας) και της αστικής κομψότητας της ηρωίδας. Μια αντίθεση, που φανερώνει μάλλον σκηνογραφική αμηχανία για την ποιότητα του ρόλου.
Βεβαίως, είναι η δυναμική του έργου που συνεπαίρνει, με την Κατερίνα Διδασκάλου, να προτάσσει την εμπειρία της στις συναισθηματικές μεταλλάξεις της ηρωίδας, και να στέκεται στο ύψος του βουβού πόνου μιας φροντισμένης μητέρας που όμως διψάει να βρει διεξόδους να ομολογηθεί και να λυτρωθεί. Από την άλλη ο Δημήτρης Τσίκλης, βρίσκεται με αναγνωρίσιμο πάθος δίπλα της, σε έναν επίσης δύσκολο ρόλο, με καίριες διακυμάνσεις . Ερμηνευτικό πάθος, που σε στιγμές «εξοκείλει» της ισορροπίας, αλλά τελικά βρίσκει το δρόμο του να αποδώσει τον γεμάτο ορμή και αγάπη για τη ζωή χαρακτήρα του. Οι φωτισμοί της Σεμίνας Παπαλεξανδροπούλου, σε υφολογική ταύτιση με την παράσταση, ενώ η μουσική του Alex Sid και το πρωτότυπο τραγούδι σε στίχους της Ουρανίας Πατέλλη με την ερμηνεία της Δήμητρας Γαλάνη αποτελούν πολύ δυνατά στοιχεία της.
Με την αίσθηση της απώλειας που όσο χωρίζει ανθρώπους άλλο τόσο τους ενώνει και που λειτουργεί σαν τα φαινόμενο της άμπωτης και της παλίρροιας (αδειάζοντας και ταυτόχρονα πλημμυρίζοντας ψυχές με συναισθήματα) και με ένα «φθαρμένο», προσαρμοσμένα μεταλλαγμένο τραγούδι τελειώνει η παράσταση. Με συγκατάβαση, συγχώρεση, αποδοχή και αγάπη.
Συντελεστές
Μετάφραση: Μαρία Χατζηεμμανουήλ
Σκηνοθεσία: Αντώνης Γαλέος
Σκηνικά – Κοστούμια: Ματίνα Μέγκλα
Μουσική: Alex Sid
Στίχοι: Ουρανία Πατέλλη
Φωτισμοί: Σεμίνα Παπαλεξανδροπούλου
Βοηθός σκηνοθέτης: Παναγιώτης Λιαρόπουλος
Φωτογράφος: Διόνυσος Σούλης
Γραφιστική επιμέλεια: Δημήτρης Γκέλμπουρας
Θεατρικές επιχειρήσεις: Κάρολος Παυλάκης
Παίζουν
Κατερίνα Διδασκάλου, Δημήτρης Τσίκλης
ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ:
Τετάρτη – Παρασκευή: 21:00
Σάββατο: 18:00 (λαϊκή), 21:00
Κυριακή:18:00
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:
€22 (πλατεία & γενική είσοδος Σαββάτου και εορτές), €20 (εξώστης), €18 (λαϊκή απογευματινή), €16 (φοιτητικό, νεανικό έως 26 ετών, άνω των 65 ετών, ΑΜΕΑ κάθε Τετάρτη & Πέμπτη),
€13 (ανέργων κάθε Τετάρτη & Πέμπτη)
ΩΡΕΣ ΤΑΜΕΙΟΥ:
10:30-13:30, 17:00-21:30 (Τρίτη έως Κυριακή)
