Ο φωτογράφος Λάρι Φινκ  (1941 – 2023) είχε πει: “Την εποχή που φωτογράφισα τον Άντι Γουόρχολ η Νέα Υόρκη ήταν πολύ διαφορετική. Περισσότερο φτωχή. Περισσότερο προσιτή σε ονειροπόλους σαν και μένα. Έμενα σε φτηνό διαμέρισμα, ήμουν ένας αριστερός φωτογράφος, ολοκληρωτικά συνεπαρμένος από τις κοινωνικές αλλαγές της εποχής. Δεν αγάπησα ποτέ τον Γουόρχολ. Τον φωτογράφισα την εποχή που δοκίμαζε να φέρει πιο κοντά τη διαφήμιση στην τέχνη, για δικό του όφελος φυσικά.”

Ο Φινκ ένας βιρτουόζος του ασπρόμαυρου καρέ το 1966 φωτογράφισε τον πάπα της ποπ αρτ και τους υιοθετημένους από εκείνον καλλιτέχνες.

Το λεύκωμα Fink on Warhol: New York Photographs of the 1960s ντοκουμεντάρει τη ζωή στη Νέα Υόρκη μέσα από φωτογραφίες που πρωταγωνιστούσε ένας πανεγωιστής καλλιτέχνης που, γεμάτος σκοπιμότητες, δοκίμαζε να φέρει φρεσκάδα στην καλλιτεχνική της ζωή.

Άντι Γοουόρχολ 1964-1967

 

Μπροστά ο Ζεράρ Μαλάνγκα, δίπλα του (δεξιά) η Ingrid Superstar, στο φόντο ο Andy Warhol

Ο Φινκ φωτογράφισε τον Γουόρχολ και το γκρουπ των σελέμπριτις – καλλιτεχνών που συμβίωνε μαζί του στο Lower East Side του Μανχάταν.

Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν η πανέμορφη Έντι Σέντγουικ, τα ροκ αστέρια Λου Ριντ, Τζον Κέιλ, ο ποιητής Ζεράρ Μαλάνγκα. Οι εικόνες αρχικά έγιναν για λογαριασμό του λογοτεχνικού περιοδικού East Side Review. Το περιοδικό έκλεισε πριν δημοσιευτούν. Οι εικόνες απλώς μπήκαν στο αρχείο του φωτογράφου. Ο ατζέντης του Φινκ τον έπεισε να τις κυκλοφορήσει σε βιβλίο.

Ζεράρ Μαλάνγκα και Άντι Γουόρχολ

 

Στο factory. Από αριστερά στα δεξιά στον πίσω καναπέ: Λου Ριντ, Άντι Γουόρχολ, Τζον Κέιλ

 

Τζον Κέιλ, Σουζάνα Κάμπελ, Άντι Γουόρχολ, Έντι Σέντγουικ, Λου Ριντ

 

Velvets

Ο Φινκ  έχει δηλώσει για τη δεκαετία του 1960: “Εκείνη η εποχή βούιζε από τις μάχες για τα κοινωνικά δικαιώματα και τις αντιπολεμικές δράσεις. Ήμουν ένας αριστερός γεμάτος πάθος για δράσεις που θα έφερναν αλλαγές στην κοινωνία. Ακόμα και μέσα στην αυταπάτη μου αισθανόμουν ατρόμητος όταν την υπερασπιζόμουν. Η Νέα Υόρκη στα μέσα της δεκαετίας του 1960 δεν ήταν μια πλούσια πόλη, δεν ήταν γκλάμουρους. Σήμερα για να είσαι χίπστερ πρέπει να είσαι εκατομμυριούχος απλώς και μόνο για να πάρεις ένα t-shirt. Εκείνη την περίοδο έμενα σε διαμέρισμα που το νοίκι του ήταν 35 δολάρια μηνιαίως. Ας το πούμε και έτσι. Τα όνειρα που κάνεις για τη ζωή τιμολογούνται. Αν ζεις σε ένα φτηνό διαμέρισμα μπορείς πραγματικά να ονειρεύεσαι. Αν το διαμέρισμα που μένεις είναι ήδη ακριβό δεν ονειρεύεσαι καθόλου.”

Ο Λάρι Φινκ μέχρι το τέλος της ζωής του παρακολουθούσε τον κόσμο με τη δική του ματιά.

Οι κοινωνικές αλλαγές δεν σταμάτησαν να τον ενδιαφέρουν. Τον Ιανουάριο 2017 βρέθηκε για ακόμα μια φορά στους δρόμους της Νέας Υόρκης φωτογραφίζοντας πορείες γυναικών που αντιδρούσαν στην εκλογή Τραμπ.

57 χρόνια από την περίοδο που ο φωτογράφος με την τόσο διεισδυτική ματιά φωτογράφισε τον Άντι Γουόρχολ στους δρόμους της Νέας Υόρκης, προκαλεί την επικοινωνία με το κοινό που θέλει ν’ ανακαλύψει περισσότερα γύρω από μια πόλη που ορίζει την ζωή άλλων πόλεων του πλανήτη.

Ο Λάρι Φινκ ήταν βραβευμένος φωτογράφος. Έχει αυτοπροσδιοριστεί ως “Ο Μαρξιστής από το Λονγκ Άιλαντ”.

πηγές: http://larryfink.blogspot.gr/ – https://www.damianieditore.com – http://www.widewalls.ch/