Νίκος Κούρκουλος που έφυγε από τη ζωή στις 30 Ιανουαρίου 2007 έχει μείνει στο συλλογικό μας συνειδητό -κυρίως – ως ο ακαταμάχητος γόης του σινεμά.
Και όμως, ο ηθοποιός πίσω από το προσωπείο του Ζεν Πρεμιέ, ήταν ένας εργάτης του θεάτρου.
Μέσα από το αρχείο της ΕΡΤ ανακαλύψαμε τη συνέντευξη που έδωσε πίσω στη δεκαετία του 1970 και μιλούσε για τα θεατρικά του όνειρα και προσδοκίες. Ο λόγος του είναι γεμάτος πάθος για την τέχνη που της αφιερώθηκε.
Ο Νίκος Κούρκουλος αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου το 1958 και την ίδια χρονιά έκανε το θεατρικό του ντεμπούτο στο έργο “H κυρία με τις καμέλιες” με τον θίασο Λαμπέτη – Xορν.
Ερμήνευσε πρωταγωνιστικούς ρόλους στο αρχαίο ελληνικό δράμα και σε μεγάλα κλασικά αλλά και σύγχρονα έργα του αμερικάνικου και του ευρωπαϊκού θεάτρου.
Πρωταγωνίστησε σε πλειάδα αξιόλογων έργων, ανάμεσα σε άλλα, στη Μήδεια (1959) και τον “Ορέστη (1971) του Ευριπίδη, στον “Οιδίποδα Τύραννο” (1982) και στον “Φιλοκτήτη” (1992) του Σοφοκλή, στο αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, που ήταν και η τελευταία του θεατρική εμφάνιση.
Από το 1994 και ως τον θάνατό του, διετέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού θεάτρου στο οποίο πρόσφερε ανεκτίμητες υπηρεσίες. Δημιούργησε το «Παιδικό Στέκι», τη «Διεθνή Σκηνή», τη «Θερινή Ακαδημία Θεάτρου», την «Πειραματική Σκηνή», το «Εργαστήρι των Ηθοποιών», ενώ αναβάθμισε και τη Δραματική Σχολή του Εθνικού. Ίδρυσε ακόμη τον θίασο «Περιοδειών Αρχαίου Δράματος».
Στον ελληνικό κινηματογράφο μεσουράνησε ως μεγάλο αστέρι τη δεκαετία του ’60 και διακρίθηκε σε πρωταγωνιστικούς ρόλους ιδίως σε κοινωνικά δράματα που άφησαν εποχή, όπως “Οργή”, “Ο Κατήφορος” (1961), “Ορατότης Μηδέν”(1970), “Το Χώμα Βάφτηκε Κόκκινο” (1966).
Ο Νίκος Κούρκουλος τιμήθηκε δύο φορές με το Α΄βραβείο ανδρικού ρόλου στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για την ερμηνεία του στις ταινίες “Οι Αδίστακτοι” (1965) του Ντίνου Κατσουρίδη, και “Ο Αστραπόγιαννος” (1970), σε σκηνοθεσία Νίκου Τζήμα. Η τελευταία του κινηματογραφική παρουσία ήταν στην ταινία “Το Φράγμα” (1982).
Το 1974 ο Νίκος Κούρκουλος ίδρυσε το Θέατρο Κάππα όπου στέγασε το θίασό του, αναλαμβάνοντας το ρόλο του σκηνοθέτη αλλά και συνεργαζόμενος με κορυφαίους θεατράνθρωπους όπως τον Μίνωα Βολανάκη και τον Ζυλ Ντασέν. Τότε ήταν που διετέλεσε πρόεδρος της Ένωσης Θιασαρχών του Ελληνικού Θεάτρου (1975-1980).
Το Αρχείο της ΕΡΤ παρουσιάζει μια σπάνια τηλεοπτική του συνέντευξη, που παραχώρησε το 1974, στην εκπομπή του ΕΙΡΤ «Οι Ρεπόρτερς» και στον δημοσιογράφο Κοσμά Λιναρδάτο στην οποία, μεταξύ άλλων, μιλά και για το Θέατρο Κάππα, που άνοιξε εκείνη τη χρονιά για πρώτη φορά τις πύλες του στο κοινό.
με πληροφορίες από ΕΡΤ
