του Γιάννη Παναγόπουλου //
Στάνταρ πόζα. Σφιγμένα φρύδια και περίπου φράντζα στο μαλλί που δεν άλλαξε στροφή. Όπως τη βλέπεις, με κατεύθυνση από αριστερά στα δεξιά. Αξύριστος τέσσερις-πέντε μέρες, μια ωδή στην τιμή της σοφτ αλητείας. Εκείνης που δίδαξε και χορήγησε απλόχερα από την πρώτη στιγμή που πάτησε στα μίντια. Ο Πέτρος Κωστόπουλος ανακοινώνει την επιστροφή του εκεί που μεγαλούργησε, στα περιοδικά. Δεν περιμένεις κάτι καινούργιο από εκείνον. Και τι έγινε; Σημασία έχει τι περιμένει εκείνος από τον εαυτό του. Έτσι πήγαινε πάντα. Από τις ημέρες που έπαιρνε συνεντεύξεις από την πάρτη του στο Κλικ, στο σήμερα και την εκδοτική του επιστροφή με περιοδικό κατηγορίας ειδικού σκοπού.
Σαν έκπτωτος βασιλιάς που θέλει πίσω κάτι από το στέμμα του, σαν γκομενάκι που πιστεύει ότι το σύμπαν δεσμεύτηκε κάθε φορά που βλέπει τον εαυτό του στον καθρέπτη να βλέπει ρουστίκ ομορφιά, ο πάλαι ποτέ έκδοτης σήμερα θέλει να υπενθυμίσει ποιος ήταν. Ο καιρός το σηκώνει. Η τάξη, που το υαλουρονικό στα χείλια φούσκωσε σαν τα μπρατσάκια μπέμπη που φτιάχνει κάστρα στην άμμο, θέλει το μανιφέστο της. Μπότοξ ως την ψυχή αλάνια μου. Η ζωή είναι πολύ μεγάλη όταν είναι θλιβερή, το σλόγκαν του Κλικ ανάποδα.
Last Drive και Άννα Βίσση. 30 πράγματα που πρέπει να έχεις κάνει ως τα 30 και αφιέρωμα στη σωστή ρουφηξιά πούρου που τυλίχτηκε σε μπούτι Κουβανέζας. Πίσω στα 80’s, o Πέτρος Κωστόπουλος ήταν η πρόταση του Πα.Σο.Κ. όταν θέλησε να φτιάξει εκείνη την τάξη Ελλήνων που “απενοχοποιημένη” θα γυροβολούσε νταλκαδιάρικα σε πίστες σκυλάδικων μοστράροντας την ιδρωμένη ούγια του Βερσάτσε της. Η πρωτοπορία της βαρεμάρας. Ο Πετράν επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος. Όπως ο ίδιος δηλώνει σε συνέντευξή του στο iefimerida και στον δημοσιογράφο Θανάση Διαμαντόπουλο, επανακυκλοφορεί το Nitro. Δηλώνει: “Πιστεύω ότι τα περιοδικά πέθαναν. Θα μου πεις “τρελός είσαι, πού πας, στο νεκροταφείο;”. Δεν είμαι τρελός. Τα περιοδικά πέθαναν (και δεν μιλάω για αυτά που βγαίνουν με τις εφημερίδες, όπου υπάρχουν μερικές πολύ καλές εκδόσεις, μιλάω για τα περιοδικά στα περίπτερα), ζήτω τα coffee-table magazines! Δεν κομίζω γλαύκα στην Αθήνα, είναι μια παγκόσμια τάση. Τα coffee-table magazines είναι περιοδικά υψηλής αισθητικής, με ακριβό χαρτί, που δεν βγαίνουν κάθε μήνα, γιατί δεν μπορεί να γίνει τέτοια παραγωγή κάθε μήνα, και έχουν πάρει τη θέση των κανονικών περιοδικών που σε όλο τον κόσμο πέφτει.”
Κουράγιο Πετράν.

πηγή εικόνων: instagram