Γνωστός για τις αξέχαστες κινηματογραφικές του εικόνες, ο Πέτερ Λίντμπεργκ (1944-2019) αναγνωρίζεται ως ένας από τους πιο σημαντικούς σύγχρονους φωτογράφους. Γεννημένος στην Πολωνία, πέρασε την παιδική του ηλικία στην πόλη Ντούισμπουργκ της Γερμανίας.
Εργάστηκε σε ένα τοπικό κομμωτήριο και κατόπιν φοίτησε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Βερολίνου στις αρχές της δεκαετίας του 1960. Θυμάται αυτά τα χρόνια: «Προτίμησα να αναζητήσω ενεργά την έμπνευση από τον Βαν Γκογκ, το είδωλό μου, αντί να ζωγραφίσω τα υποχρεωτικά πορτρέτα και τοπία που διδάσκονται στις σχολές καλών τεχνών …». Εμπνευσμένος από το έργο του Ολλανδού ζωγράφου, μετακόμισε στην Αρλ για σχεδόν ένα χρόνο και στη συνέχεια ξεκίνησε ένα ταξίδι ωτοστόπ στην Ισπανία και τη Βόρεια Αφρική.
Σπούδασε στη συνέχεια ζωγραφική στο Κολλέγιο Τέχνης του Κρέφελντ. Επηρεασμένος από τον Joseph Kosuth και το εννοιολογικό κίνημα, προσκαλείται πριν αποφοιτήσει για να παρουσιάσει το έργο του στη διάσημη αβανγκάρντ γκαλερί Denise René – Hans Mayer το 1969. Αφού μετακόμισε στο Ντίσελντορφ το 1971, έστρεψε την προσοχή του στη φωτογραφία και εργάστηκε για δύο χρόνια βοηθώντας τον Γερμανό φωτογράφο Χανς Λούξ, πριν ανοίξει το δικό του στούντιο το 1973. Καθώς αποκτούσε αναγνώριση στην πατρίδα του, έγινε μέλος της ομάδας του περιοδικού Stern μαζί με τους θρύλους της φωτογραφίας Helmut Newton, Guy Bourdin και Hans Feurer, και μετακόμισε στο Παρίσι το 1978 για συνεχίσει την καριέρα του.
•O Λίντμπεργκ θεωρείται πρωτοπόρος στη φωτογραφία. Εισήγαγε μια μορφή νέου ρεαλισμού επαναπροσδιορίζοντας τα πρότυπα ομορφιάς με διαχρονικές εικόνες. Η ανθρωπιστική του προσέγγιση και η εξιδανίκευση των γυναικών τον ξεχωρίζει από τους άλλους φωτογράφους, καθώς εξυμνεί την ψυχή και την προσωπικότητα
Ο Λίντμπεργκ αλλαξε δραστικά τα πρότυπα της φωτογραφίας μόδας σε περιόδους υπερβολικού ρετουσαρίσματος, λαμβάνοντας υπόψη ότι υπάρχει κάτι άλλο που κάνει ένα άτομο ενδιαφέρον, πέρα από την ηλικία του. Εξηγεί: “Αυτή πρέπει να είναι ευθύνη των φωτογράφων σήμερα, να ελευθερώσουν τις γυναίκες, και τελικά όλους, από τον τρόμο της αιώνιας νεότητας και της τελειότητας”. Το μοναδικό του όραμα, παρουσιάζει τους ανθρώπους στην αλήθεια τους, “με κάθε ειλικρίνεια”, αποφεύγοντας όλα τα στερεότυπα, καθώς προβάλλει ένα πρόσωπο με σχεδόν καθόλου μακιγιάζ, ενισχύοντας την αυθεντικότητα και τη φυσική ομορφιά των γυναικών του. Προσέφερε μια νέα ερμηνεία των γυναικών μετά τη δεκαετία του 1980 χωρίς να δώσει μεγάλη προσοχή στα ρούχα, θεωρώντας ότι: “Αν αφαιρέσεις τη μόδα και το αντικείμενο, τότε μπορείς να δεις το πραγματικό άτομο”.
Ο Λίντμπεργκ είναι ο πρώτος φωτογράφος που πρόσθεσε μια αφήγηση στη σειρά φωτογραφιών μόδας του, η αφήγησή του έφερε ένα νέο όραμα στην τέχνη. Με τα χρόνια, δημιούργησε εικόνες που σηματοδοτούν την ιστορία της φωτογραφίας, και οι οποίες χαρακτηρίζονται από μια μινιμαλιστική προσέγγιση της μεταμοντέρνας φωτογραφίας.
•Το 1988, ο Λίντμπεργκ κέρδισε διεθνή αναγνώριση παρουσιάζοντας μια νέα γενιά μοντέλων, όλα ντυμένα με λευκά πουκάμισα, τα οποία είχε ανακαλύψει πρόσφατα στο ξεκίνημα της καριέρας τους. Ένα χρόνο αργότερα, οι Linda Evangelista, Naomi Campbell, Cindy Crawford, Christy Turlington και Tatjana Patitz, νεαρά μοντέλα τότε, φωτογραφήθηκαν μαζί για πρώτη φορά στο θρυλικό εξώφυλλο της βρετανικής Vogue τον Ιανουάριο του 1990
Ο ποπ τραγουδιστής Τζορτζ Μάικλ, ο εμπνευστής του κινήματος των Supermodels, εμπνεύστηκε από τις φωτογραφίες που τράβηξε ο Λίντμπεργκ για την Vogue, για να δημιουργήσει το κλασσικό βίντεο κλιπ του τραγουδιού Freedom 90. Στο τεύχος Μαΐου 2016 του διάσημου περιοδικού Art Forum, ο Λίντμπεργκ δηλώνει ότι «ένας φωτογράφος μόδας πρέπει να συμβάλει στον καθορισμό της εικόνας της σύγχρονης γυναίκας ή άνδρα στην εποχή τους, ώστε να αντικατοπτρίζει μια συγκεκριμένη κοινωνική ή ανθρώπινη πραγματικότητα . Πόσο σουρεαλιστική είναι η σημερινή διαφημιστική ατζέντα που ρετουσάρει όλα τα σημάδια της ζωής και της εμπειρίας και τελικά ρετουσάρει την προσωπική αλήθεια του ίδιου του προσώπου; “
Το έργο του Λίντμπεργκ είναι γνωστό για τα απλά και αποκαλυπτικά πορτρέτα του, τη νεκρή φύση και τις έντονες επιρροές από τον πρώιμο γερμανικό κινηματογράφο και τα βιομηχανικά περιβάλλοντα της παιδικής του ηλικίας, του χορού και των καμπαρέ, αλλά και των τοπίων και του διαστήματος. Συνεργάζεται με τις πιο διάσημες μάρκες και περιοδικά μόδας από τα τέλη της δεκαετίας του 1970, συμπεριλαμβανομένων διεθνών εκδόσεων Vogue, The New Yorker, Rolling Stone, Vanity Fair, Harper’s Bazaar US, Wall Street Journal Magazine, The Face, Visionaire, Interview και W. Το 2016 του ζητήθηκε να φωτογραφήσει για τρίτη φορά στην έκδοση 2017 για το ημερολογίο Pirelli. Eίναι η πρώτη φορά που φωτογράφος εμφανίζεται περισσότερο από δύο φορές στην ιστορία των πενήντα ετών του ημερολογίου. Είχε κάνει επίσης τα ημερολόγια του 1996 και του 2002.
Το έργο του αποτελεί μέρος μόνιμων συλλογών πολλών μουσείων σε όλο τον κόσμο και έχει επίσης εκτεθεί σε διάσημες γκαλερί.
•Ο Λίντμπεργκ σκηνοθέτησε μια σειρά από βραβευμένες ταινίες και ντοκιμαντέρ: Models, The Film (1991), Inner VoIces (1999) που κέρδισε το βραβείο καλύτερου ντοκιμαντέρ στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο (TIFF) το 2000, Pina Bausch, der Fensterputzer (2001) και Everywhere At Once (2007), που αφηγήθηκε η Ζαν Μορό και παρουσιάστηκε στα Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών και Τραϊμπέκα.
πηγή εικόνων: facebook
