Γιάννης Παναγόπουλος
Τι μένει μετά την τελευταία εμφάνιση των Thievery Corporation -Τρίτη 9 Ιουλίου – στην πλατεία Νερού για το Release Athens 2024; Ίσως ή σίγουρα πως η (δική τους) συναυλία θα μπορούσε να έχει γίνει το 2006 ή το 2016 ή θα μπορούσε να γίνει το 2026. Το ντουέτο (παραμένει άραγε ντουέτο;), που δισκογραφικά γέννησε ένα από τα πιο χαρακτηριστικά downtempo άλμπουμ (Sounds from the Thievery Hi-Fi) της δεκαετίας του 1990 (κυκλοφορία του 1996) παραμένει επίκαιρο όχι πια για τη δισκογραφική του παρουσία, η τελευταία ήταν το άλμπουμ Treasures from the Temple (2018), αλλά για την ενέργεια που καταθέτει ένας θίασος μουσικών, τραγουδιστών στη σκηνή.
Η σχέση του κοινού της Ελλάδας με τους Thievery Corporation είναι γνωστή. Ίσως η χώρα μας είναι εκείνη που μπορεί το όνομά τους να αναρτηθεί ως headlining σε φεστιβάλ. Ένα καθόλου πρωτόγνωρο φαινόμενο. Η Ελλάδα έχει το δικό της παραδοσιακό στιλ όταν αναβαθμίζει καλλιτέχνες -του εξωτερικού- ως προτιμώμενους της. Θυμάστε τους Nits και τους Wipers στη δεκαετία του 1980; Τους Puressence τη δεκαετία του 1990; Τα soldout τους σε κλαμπ και φεστιβάλ -εντός επικράτειας- σε έναν βαθμό ήταν ανεξήγητα ακόμα και από τις ίδιες τις μπάντες.
Ας γυρίσουμε όμως στη βραδιά του Release Athens, της βραδιάς που εμφανίστηκαν οι The Budos Band, οι Black Pumas και οι Thievery Corporation.
Στην Πλατεία Νερού έφτασα μόλις ανέβηκαν στη σκηνή οι Black Pumas. Η μπάντα του ιδιοφυούς κιθαρίστα και παραγωγού Adrian Quesada. Το μπούρου – μπούρου των θεατών του φεστιβάλ ερχόταν ισόπαλο σε ένταση με των ηχείων. Το σετ τους πέρα από το θέμα (;), πρόβλημα (;) του ήχου ήταν πως νιώθαμε ότι βλέπουμε μια μη φεστιβαλική μπάντα σε φεστιβάλ.
Θεωρώ πως οι The Black Pumas, ο ρυθμός τους θα κολλούσε ιδανικά με κλειστό χώρο. Εδώ βέβαια να πούμε πως πέραν του σταρ της μπάντα, Quesada, η μπάντα Black Pumas διαθέτει τον Eric Burton, ένα έξοχο τραγουδιστή – performer στις τάξεις της. Η φωνή του κουβαλά την soul-rock παράδοση. Τα φαλτσέτα του σε παραμυθιάζουν. Ναι, αυτή η μπάντα από το Όστιν του Τέξας όταν ερμήνευσε τραγούδια σαν το “Rock and Roll” και “Gemini Sun” μας έκανε να σκεφτούμε πως θέλουμε να τη δούμε ξανά σε χώρο και ηχητικές συνθήκες που θα της ταιριάζουν.
Οι Thievery Corporation έχουν τα τραγούδια, τους στίχους, την πόζα, την πολιτική άποψη που σε κάνουν να ταυτιστείς μαζί τους. Η παρουσία τους στο Release Athens θα μπορούσε ν’ ανήκει στο πλαίσιο εθιμοτυπίας. Κάτι σαν συνταγή γιατρού. Τους βλέπεις κάθε δεύτερο καλοκαίρι της ζωής σου λίγο πριν φύγεις διακοπές. Καλή φάση; Καλή. Τι κρατάμε από τη δική τους εμφάνιση; Ίσως οι δύο πιο δυνατές της στιγμές ήταν η ερμηνεία του Warning Shots, που έκλεισε με την εμφάνιση του τραγουδιστή Notch κρατώντας τη σημαία της Παλαιστίνης, και η ακουστική έκδοση του The Richest Man In Babylon.
