Ζοχράν Μαμντάνι: Ο 33-χρονος δήμαρχος που θέλει να ξαναδώσει ψυχή στη Νέα Υόρκη
Ο Ζοχράν Μαμντάνι έχει πρωτοποριακή ατζέντα. Θα την εφαρμόσει; Είναι ο νέος δήμαρχος της πόλης που οι ουρανοξύστες αγγίζουν τα σύννεφα και τα ενοίκια αγγίζουν τα όρια του παραλόγου.
Ο Μαμντάνι, γιος διανοούμενων με καταγωγή από την Ουγκάντα και την Ινδία, πήρε ιστορική νίκη στις εκλογές της 4ης Νοεμβρίου 2025, όταν εκλέχθηκε δήμαρχος της Νέας Υόρκης.
Η τελετή ανάληψης των καθηκόντων του έχει οριστεί για την 1η Ιανουαρίου 2026.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Γεννημένος στην Καμπάλα το 1991, ο Μαμντάνι μεγάλωσε ανάμεσα σε δύο κόσμους: τον ακαδημαϊκό και τον καλλιτεχνικό. Ο πατέρας του, Μαχμούντ Μαμντάνι, είναι ένας από τους πιο αναγνωρισμένους στοχαστές των αφρικανικών σπουδών, ενώ η μητέρα του, Μίρα Νάιρ, σκηνοθέτιδα σημαντικών ταινιών – υπόβαθρα που έδωσαν στον Ζοχράν έναν πολυπολιτισμικό τρόπο σκέψης και δράσης. Όταν η οικογένεια μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, ο Ζοχράν ανακάλυψε την πόλη που αργότερα θα προσπαθούσε να αλλάξει.
Ο Μαμντάνι σπούδασε Αφρικανικές Σπουδές στο Bowdoin College. Προτού μπει στην πολιτική εργάστηκε ως σύμβουλος αποφυγής κατασχέσεων κατοικιών στο Κουίνς – εκεί όπου είχε τις πρώτες επαφές με τις πραγματικές προκλήσεις της καθημερινότητας μιας μεγαλούπολης. Η εμπειρία αυτή έγινε ο πυρήνας της πολιτικής του φιλοσοφίας: ότι η πόλη πρέπει να δουλεύει για τους ανθρώπους της, όχι για τις εταιρείες που την εκμεταλλεύονται.
Το 2020 εκλέχθηκε στη Πολιτειακή Συνέλευση της Νέας Υόρκης, και πέντε χρόνια αργότερα, στις εκλογές της 4ης Νοεμβρίου 2025, κατάφερε να κατακτήσει το δημαρχιακό αξίωμα. Ο Μαμντάνι δεν υπόσχεται απλώς «αλλαγή». Μιλά για μια πόλη όπου τα ενοίκια δεν θα καταπίνουν τους μισθούς, όπου τα λεωφορεία θα είναι δωρεάν, όπου η παιδική φροντίδα θα είναι καθολική, και όπου η οικολογία δεν θα είναι πολυτέλεια αλλά καθημερινή πολιτική πράξη.
«Δεν μπορείς να αγαπάς τη Νέα Υόρκη και να αγνοείς πόσο δύσκολο είναι να ζήσεις σε αυτήν», είπε στην ομιλία της νίκης του. Η φράση αυτή συνοψίζει το ήθος του: έναν συνδυασμό ρεαλισμού και ρομαντισμού, πολιτικής και ανθρωπιάς.
Πίσω από τον δήμαρχο υπάρχει κι ένας άνθρωπος. Ο Μαμντάνι γνώρισε τη γυναίκα του, τη Rama Duwaji, στην εφαρμογή γνωριμιών Hinge. Εκείνη, καλλιτέχνης και animator με ρίζες από τη Συρία και έδρα το Μπρούκλιν· εκείνος, πολιτικός με πάθος για τη μουσική και το κοινωνικό έργο. «Βρήκα τη γυναίκα μου στο Hinge – οπότε υπάρχει ακόμα ελπίδα για αυτές τις εφαρμογές», αστειεύτηκε σε συνέντευξή του. Η σχέση τους εξελίχθηκε φυσικά, με κοινές αξίες και κοινό ρυθμό ζωής. Ο γάμος τους έγινε αρχικά με μια μικρή, ιδιωτική τελετή στο Ντουμπάι στα τέλη του 2024, και ακολούθησε μια απλή πολιτική τελετή στο Δημαρχείο της Νέας Υόρκης. Ζουν στην Αστόρια του Κουίνς, ανάμεσα σε φυτά, βιβλία και καμβάδες ζωγραφικής, επιμένοντας να μετακινούνται με ποδήλατο και μετρό.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Η πολιτική του Μαμντάνι δεν πέρασε απαρατήρητη. Ο Ντόναλντ Τραμπ, σε σειρά δηλώσεών του, τον χαρακτήρισε «κομμουνιστή τρελό» και «εχθρό του Ισραήλ», απειλώντας ακόμη και να κόψει την ομοσπονδιακή χρηματοδότηση προς τη Νέα Υόρκη. Σε άλλη ανάρτηση, δήλωσε ότι «όποιος Εβραίος ψηφίζει τον Μαμντάνι είναι χαζός». Οι δηλώσεις αυτές προκάλεσαν θύελλα αντιδράσεων, αλλά και ένα κύμα συμπάθειας προς τον νέο δήμαρχο. Ο ίδιος απάντησε ψύχραιμα: «Όταν αγωνίζεσαι να αλλάξεις ένα σύστημα που κρατά εκατομμύρια ανθρώπους πίσω, είναι φυσικό να σε πολεμούν όσοι το ελέγχουν». Η στάση του αυτή — χωρίς επιθετικότητα, χωρίς προσωπικές αντεγκλήσεις — ενίσχυσε τη δημόσια εικόνα του ως πολιτικού που δεν φοβάται να παραμείνει αξιοπρεπής μέσα στη θύελλα.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Για πολλούς Νεοϋορκέζους, ο Μαμντάνι είναι η ενσάρκωση μιας νέας γενιάς ηγετών: νεανικός, αυθεντικός, με βαθιά συνείδηση της ανισότητας και της ελπίδας. Πίσω από τις πολιτικές του εξαγγελίες κρύβεται κάτι πιο προσωπικό: η πεποίθησή του ότι η πόλη πρέπει να είναι ένα σπίτι, όχι ένα εμπόρευμα. Και ίσως αυτός να είναι ο λόγος που η ιστορία του συγκινεί — γιατί ο Μαμντάνι δεν είναι απλώς ένας ακόμα πολιτικός — είναι ένας άνθρωπος που αγαπά βαθιά τη Νέα Υόρκη, με όλα τα ελαττώματα και τη μαγεία της.
Ίσως τελικά αυτή να είναι η μεγαλύτερη του υπόσχεση: να θυμίσει στους Νεοϋορκέζους πως η πόλη τους μπορεί ακόμα να ανήκει στους ανθρώπους της.
