του Μάρκου Ψυχάρη //
Τότε τις λέγαμε υποκλοπές. Σήμερα τις λέμε επισυνδέσεις. Και τότε και τώρα το επώνυμο Μητσοτάκης έπαιζε ψηλά στη μαρκίζα των συνακροάσεων. Τότε ήταν τριάντα χρόνια πριν που μοιάζουν σαν να είναι “σήμερα”. Πόσο σήμερα; Τι ώρα σήμερα; Βάλε όσο σήμερα θες. Ψήφισα πρώτη φορά το 1990. Ένα χρόνο μετά το βρώμικο 1989. Όταν η Ελλάδα μπούκαρε στη σκανδαλολογία με την ίδια φόρα που το κάνει σήμερα.
Τότε ήταν η πυρηνική άνοδος του Κοσκωτά στην οικονομικομιντιαθλητική πολιτική σκηνή της χώρας. Και λίγο μετά ήρθε η ειδική δίκη της δεκαετίας όπου Συνασπισμός και Νέα Δημοκρατία έστειλαν τον πρώην πρωθυπουργό, Ανδρέα Παπανδρέου, και πρωτοκλασάτους υπουργούς του σε δίκη. Όπως και σήμερα η τότε σκανδαλολογία είχε και τους “γάτους” τους. Το ντουέτο Μαυρίκη – Τόμπρα μάρκαρε μια ολόκληρη εποχή με τις υποκλοπές που λέγονταν πως έκανε.
Ο Τόμπρας, ένας πρώην στρατιωτικός ενταγμένος στο βαθύ Πα.Σο.Κ. πρώην διοικητής του ΟΤΕ και μέσο των μίντια της εποχής, απειλούσε θεούς και δαίμονες με τις παράνομες υποκλοπές που είχε κάνει σε ηχογραφημένες κασέτες. Ίσως η μόνη κραυγαλέα διαφορά ανάμεσα στο τότε και το σήμερα είναι πως εκείνος ηχογραφούσε σε κασέτες ενώ σήμερα μιλάμε για ένα απλό αρχείο ήχου mp3 ή mp4. Τέσπα. Οι ΤDK ή οι Basf του Τόμπρα, τότε, έδειχναν ευθέως τη Νέα Δημοκρατία και τις παρασκηνιακές ζυμώσεις που γίνονταν εντός της. Από την άλλη μεριά ο Μαυρίκης, ο άνθρωπος με το μουστάκι που θύμιζε σκούπα, έκανε το δικό του σουλάτσο στην επικαιρότητα. Ο Χρήστος Μαυρίκης, κι ενώ έχει προηγηθεί η δημοσίευση στον Τύπο, εμφανίστηκε με πλήθος κασετών τηλεφωνικών υποκλοπών πολιτικών προσώπων, κυρίως του ΠΑΣΟΚ – ανάμεσά τους και ο Ανδρέας Παπανδρέου. Ο ίδιος ο υπάλληλος του ΟΤΕ σε τηλεοπτικές εμφανίσεις δήλωνε ότι το περιεχόμενο των συνομιλιών τον διασκέδαζε, εκβιάζοντας έτσι εμμέσως αρκετά πρόσωπα που πλέον γνώριζαν ότι παρακολουθούνταν.
•Τον Μάιο του 1993 συγκροτήθηκε επιτροπή για τη διερεύνηση των καταγγελιών του Χρήστου Μαυρίκη σε βάρος του πρωθυπουργού, Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, για τις τηλεφωνικές υποκλοπές. Στο στόχαστρο μπαίνουν αυτή τη φορά ο τότε πρωθυπουργός, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, και η κόρη του, Ντόρα Μπακογιάννη. Τον Ιανουάριο του 1994 οι Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και Ντόρα Μπακογιάννη παραπέμπονται σε προανακριτική επιτροπή. Μετά το πόρισμα της προανακριτικής ακολούθησαν οι παραπομπές στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο
Στις 16 Ιουνίου 1994 η Βουλή παρέπεμψε ως «υποκλοπέα» μόνο τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη χωρίς τους πιθανούς συνενόχους του για πέντε αδικήματα με 164 υπέρ, 6 κατά και 5 «παρών», αλλά με απόντες τους βουλευτές της ΝΔ. Τον Νοέμβριο του 1994 το δικαστήριο παραπέμπει τα μη πολιτικά πρόσωπα και στις 16 Ιανουαρίου 1995 ο Ανδρέας Παπανδρέου ζητεί από τη Βουλή την αναστολή των ποινικών διώξεων.
Ο τότε πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Μιλτιάδης Έβερτ, ζητάει να προχωρήσουν οι διαδικασίες για να μην δοθεί η εντύπωση του συμψηφισμού. Τα αποτελέσματα της μυστικής ψηφοφορίας οδήγησαν στην αναστολή των διώξεων του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και των συνεργατών του.
•Μιλάμε για την εποχή που η κεντρική πολιτική σκηνή της χώρας είχε ξεχάσει τους Τούρκους, είχε ξεχάσει την αξία του νομοθετικού έργου, είχε ξεχάσει την Εθνική Ελλάδος, τους τουρίστες. Ασχολούνταν μόνο με παράγωγα υποκλοπών, με εκβιασμούς και υποψήφιους λίντερς που ήθελαν να αναρριχηθούν σε κομματικούς μηχανισμούς. Κάποιοι από αυτούς παίζουν μπαλίτσα ακόμα.
Να τα λέμε αυτά. Για έναν σαν και μένα η διετία 1989 – 1990 ήταν μια καλή προπόνηση γύρω από αυτό που ονομάζουμε ελληνική διαφθορά και σκανδαλολογία. Τριάντα χρόνια μετά η ιστορία κάνει κύκλους.
