του Γιάννη Παναγόπουλου //
εικόνες: ©stavroshabakis
Πίσω από τη βιτρίνα του περιζήτητου ηθοποιού υπάρχει ένας άνθρωπος με αδιαπραγμάτευτη θέληση, έντονη αυτοπειθαρχία. Πριν λίγους μήνες “παρουσιάστηκε” ως Αλέξης Τσίπρας στο πολιτικό θρίλερ του Γαβρά. Σήμερα είναι ο δύστροπος δισεκατομμυριούχος Όλιβερ Γουόρμπακς στο λαμπερό, αθώο μιούζικαλ Annie. Ο Αλέξανδρος Μπουρδούμης μοιάζει να απολαμβάνει την ερμηνεία ετερόκλητων ρόλων. Απόφοιτος της δραματικής σχολής του Θεάτρου Τέχνης, “Μιας κλασικής θεατρικής σχολής” όπως ο ίδιος λέει, “με αυστηρούς δασκάλους”, αυτός ο προσγειωμένος ηθοποιός μοιάζει να έχει χαράξει τη δική του ερμηνευτική πορεία σε θέατρο, κινηματογράφο, τηλεόραση βήμα – βήμα. Άραγε όλα αυτά του είναι αρκετά;
-Να πούμε εδώ πως αυτή η συνέντευξη γίνεται αργά το βράδυ. Από το πρωί ήσουν συνεχώς σε υποχρεώσεις. Συμμετέχεις σε δύο παραστάσεις, την Annie και την “Προσωπική Συμφωνία”, που ανεβαίνει για δεύτερη χρονιά στο “Από Μηχανής Θέατρο”. Πώς είναι μια τυπική σου μέρα Αλέξανδρε Μπουρδούμη;
Είμαι σε μια δουλειά που πρέπει να είμαι μόνο απίκο και διαρκώς συγκεντρωμένος, πειθαρχημένος. Εντάξει, τα τελευταία τρία χρόνια έχω τεστάρει τις αντοχές μου. Δεν το μετανιώνω. Είναι όμορφο να προκύπτουν καλές δουλειές, ενδιαφέρουσες παραστάσεις. Κοίτα, αυτή η δουλειά είναι λίγο σαν το κύμα. Πρέπει να το καβαλάς. Αν το αφήσεις για λίγο καιρό ίσως να μην μπορέσεις να το ξαναπιάσεις. Είναι όμως και το άλλο. Οι ηθοποιοί στην Ελλάδα είμαστε και μάνατζερ του εαυτού μας. Το τι κάνουμε τώρα, πού παίζουμε τώρα δεν είναι αρκετό. Προσπαθούμε διαρκώς να δούμε τι θα κάνουμε μετά. Εμείς φροντίζουμε τα οικονομικά μας, το ρεπερτόριό μας, το πώς θα κινηθούμε. Ένας ηθοποιός στην Ευρώπη δεν χρειάζεται να ασχολείται με όλα αυτά. Έχει ατζέντη, μάνατζερ. Όσο προχωράς σε αυτή τη δουλειά δυσκολεύουν οι όροι της. Πρέπει να ξεχωρίζεις πού θα αφιερωθείς, με ποιους όρους θα δοθείς σε κάτι.
//Η λέξη συγκέντρωση είναι το κλειδί σ’ αυτή τη δουλειά. Δεν είναι μόνο τι έχεις να κάνεις σήμερα. Ο χρόνος τρέχει. Πρέπει να γνωρίζεις πως οι αντοχές που έχεις σήμερα δεν είναι ίδιες με εκείνες που είχες “χτες” ή εκείνες που θα “έχεις” αύριο//
-Είπες πως πρέπει να είσαι πειθαρχημένος. Βγάζει μια αυστηρότητα αυτό. Ήσουν πάντα έτσι;
Ποτέ δεν ήμουν χύμα στο κύμα άνθρωπος. Μπήκα στη δραματική σχολή του Θεάτρου Τέχνης σε ηλικία 18 ετών. Είχα δασκάλους πολύ αυστηρούς. Κατανόησα γρήγορα τους λόγους της συμπεριφοράς τους. Η λέξη συγκέντρωση είναι το κλειδί σ’ αυτή τη δουλειά. Δεν είναι μόνο τι έχεις να κάνεις σήμερα. Ο χρόνος τρέχει. Πρέπει να γνωρίζεις πως οι αντοχές που έχεις σήμερα δεν είναι ίδιες με εκείνες που είχες “χτες” ή εκείνες που θα “έχεις” αύριο.
-Σήμερα, στo μιούζικαλ Annie, ερμηνεύεις τον δισεκατομμυριούχο Όλιβερ Γουόρμπακς. Είσαι φαν των μιούζικαλ;
Σαν παιδί τα έβλεπα. Θυμάμαι να πιάνω τον εαυτό μου να βλέπει το West Side Story και να μαγεύομαι. Μια από τις πρώτες επαγγελματικές παραστάσεις που πήρα μέρος ήταν το Γκριζ το 1997, με τον Μάριο Φραγκούλη. Γενικά με το μουσικό θέατρο έχω καλή σχέση. Είτε αυτό λέγεται μιούζικαλ είτε μουσικό θέατρο. Έχω ερμηνεύσει ρόλους σε μουσικοχορευτικές παραστάσεις όπως “Αναζητώντας τον Αττίκ” και “Ο Αλέκος βγήκε απ΄ τον παράδεισο” όπου τραγουδούσα κομμάτια του Αλέκου Σακελλάριου. Έχω καλή σχέση με το τραγούδι, θα έλεγα πως είναι ένα “όπλο” που μπορώ να το χρησιμοποιήσω. Γενικά το μιούζικαλ είναι απαιτητικό είδος. Θα κληθείς να τραγουδήσεις, να χορέψεις, να κινηθείς έντονα.
-Ποιο είναι το μιούζικαλ που μπορείς και να ξαναδείς;
Νομίζω το West Side Story. Βλέποντάς το ανακαλύπτεις πράγματα.
-Έλεγες προηγουμένως πως έχεις τελειώσεις το Θέατρο Τέχνης, μια κλασικού τύπου σχολή. Έχοντας σπουδές που βασίζονταν στη θεατρική ερμηνεία πόσο έτοιμος ήσουν να βγεις στην τηλεόραση και το σινεμά;
Κακά τα ψέματα, δεν υπάρχει σχολή για να μάθεις την τέχνη της κάμερας. Και οι διαφορές ανάμεσα στο θέατρο και την κάμερα είναι τεράστιες. Είναι σαν να λες σ’ έναν μάγειρα πως ζαχαροπλαστική και μαγειρική είναι το ίδιο πράγμα. Ξέρεις, βγαίνοντας από τη σχολή οι ρόλοι σε σινεμά και τηλεόραση ήρθαν αφού πέρασε δεκαετία. Και μέχρι εκείνη τη στιγμή δούλευα στο θέατρο χειμώνα – καλοκαίρι. Όταν βρέθηκα μπροστά από την κάμερα είχα τριανταρίσει, είχα ψηθεί, είχα κάνει καλό “αγροτικό” στη δουλειά.
-Πήρες μέρος σε ταινία του Κώστα Γαβρά. Έχεις οργανώσει το επόμενο κινηματογραφικό σου βήμα;
Ο κινηματογράφος στην Ελλάδα δεν παίζει με όρους βιομηχανίας. Και η ελληνική αγορά είναι μια μικρή αγορά. Σίγουρα υπάρχουν πολύ αξιόλογοι σκηνοθέτες που θα ήθελα να δουλέψω μαζί τους. Ένα παράδειγμα είναι ο Οικονομίδης και σίγουρα σημαντικό θα ήταν να δουλέψω με τον Λάνθιμο. Σε μορφή ευχής όλοι οι ηθοποιοί λέμε τι καλά που θα ήταν να είχαμε τριάντα σκηνοθέτες και να δουλεύαμε μαζί τους στο σινεμά. Η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Το θέατρο έχει μια σκληρή καθημερινότητα. Εκτός από την Annie είμαι και στην “Προσωπική Συμφωνία” μαζί με τον Νικήτα Τσακίρογλου στο “Από Μηχανής Θέατρο”. Συμπληρώνουμε τις 200 παραστάσεις. Στον κινηματογράφο το πράγμα είναι αλλιώς. Πας στο γύρισμα, το κάνεις, τελειώνεις. Δουλεύοντας με τον Γαβρά στον κινηματογράφο είναι σαν να πήρα διδακτορικό στο σινεμά. Τα γυρίσματα κράτησαν σχεδόν ένα χρόνο. Η εμπειρία να δουλεύω μαζί του θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη μου όλη μου τη ζωή.
Annie έως 29 Δεκεμβρίου στο Ταε Κβο Ντο
Σκηνοθεσία-απόδοση κειμένου και στίχων: Θέμις Μαρσέλλου
Τη μικρή ηρωίδα της Annie εμπνεύστηκε ο Χάρολντ Γκρέι (το 1924) φτιάχνοντας το κόμικ «Little Orphan Annie». Η μεταφορά του σε μιούζικαλ στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία, αφού απέσπασε 7 βραβεία TONY και 6 βραβεία κριτικών (Drama Desk Award) εκ των οποίων και το Tony Award for Best Musical. Δεν είναι τυχαίο πως δύο από τα τραγούδια του μιούζικαλ, το «Tomorrow» και το «Hard-Knock Life» θεωρούνται από τα δημοφιλέστερα τραγούδια μιούζικαλ όλων των εποχών. Το πολυβραβευμένο μιούζικαλ, που έχει αγαπηθεί παγκοσμίως από μικρούς και μεγάλους, έκανε πρεμιέρα το 1976 στο Κονέκτικατ και τον αμέσως επόμενο χρόνο μπήκε στο Μπρόντγουεϊ. Υπολογίζεται από τους New York Times πως ανεβαίνει ετησίως μόνο στις ΗΠΑ 700 με 900 φορές.
Πρωταγωνιστούν: Μίρκα Παπακωνσταντίνου, Αλέξανδρος Μπουρδούμης, Νάντια Μπουλέ, Αργύρης Αγγέλου/ Άρης Πλασκασοβίτης, Κατερίνα Στικούδη. Στον ρόλο της Annie οι μικρές Πέγκυ Μανωλά και Δανάη Τσούμου
Σκηνοθεσία-απόδοση κειμένου και στίχων: Θέμις Μαρσέλλου
Μουσική διεύθυνση- Διδασκαλία ορχήστρας: Ηλίας Καλούδης
Χορογραφία: Άννα Αθανασιάδη
Σκηνικά: Μαίρη Τσαγκάρη
Κοστούμια: Παναγιώτα Κοκκορού
Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα
Video design: Κάρολος Πορφύρης
Φωνητική διδασκαλία: Δημήτρης Μπουζάνης
Παραστάσεις: Τετάρτη (25/12): 17.30 Πέμπτη (26/12): 14.30, 17.30 Παρασκευή (27/12): 17.30, Σάββατο (28/12): 14.30, 17.30 Κυριακή (29/12): 11.30, 14.30. Τιμές εισιτηρίων: Διακεκριμένη Ζώνη: 45 ευρώ Α’ Ζώνη: 32 ευρώ Β’ Ζώνη: 25 ευρώ Γ’ Ζώνη: 20 ευρώ Δ’ Ζώνη: 15 ευρώ Ε’ Ζώνη: 10 ευρώ
Εισιτήρια: https://www.viva.
