Ο Χοακίν Φίνιξ γεννήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 1974. Ξεκίνησε την πορεία του στην υποκριτική σε ηλικία οκτώ ετών.
Είναι αδελφός του Ρέιν και του πολύ σπουδαίου Ρίβερ Φίνιξ –θα μείνει αλησμόνητη η ερμηνεία του στο «Δικό μου Αϊντάχο»- που σε ηλικία 23ων ετών πέθανε από ναρκωτικά. Το 2000, ο Χοακίν Φίνιξ κέρδισε την πρώτη του υποψηφιότητα για Όσκαρ στην ταινία “Ο Μονομάχος”. Για τον ίδιο ρόλο απέσπασε το Βραβείο BAFTA και Χρυσή Σφαίρα Καλύτερου Β’Ανδρικού Ρόλου σε Δράμα. Ακολούθησαν τα Quills και The Yards.
Το 2002 Φίνιξ πρωταγωνίστησε στο “Οιωνός” (Signs) του Μ. Νάιτ Σιάμαλαν και δύο χρόνια αργότερα ξανασυνεργάστηκε με τον σκηνοθέτη για το θρίλερ “Σκοτεινό Χωριό” (The Village).
Το 2006 ο Χοακίν Φίνιξ κατέπληξε τους πάντες ενσαρκώνοντας τον Τζόνι Κας στο Walk the Line. Για την ερμηνεία του ήταν υποψήφιος για Όσκαρ κι απέσπασε τη Χρυσή Σφαίρα Καλύτερου Ανδρικού Ρόλου, ενώ ήταν και υποψήφιος για Βραβείο BAFTA και SAG.
Το 2007 πρωταγωνίστησε σε δύο ταινίες: “Η νύχτα μας ανήκει” (We Own the Night) του Τζέιμς Γκρέι και “Μοιραία σύγκρουση” (Reservation Road) του Τέρι Τζορτζ. Το 2008 συνεργάστηκε για τρίτη φορά με τον Τζέιμς Γκρέι στο “Two Lovers”. Το 2010 εμφανίστηκε στο mockumentary του Κέισι Άφλεκ “I’m Still Here”, που έκανε ντεμπούτο στο Φεστιβάλ της Βενετίας και του Τορόντο.
Το 2011 ο Φίνιξ ήταν υποψήφιος για Όσκαρ, Χρυσή Σφαίρα και BAFTA για την ερμηνεία του στο “The Master”.
Το 2014 πρωταγωνίστησε στην ταινία του Σπάικ Τζόουνς “Δικός της” (Her) και το 2015 συνεργάστηκε ξανά με τον Πολ Τόμας Άντερσον για το “Έμφυτο Ελάττωμα” (Inherent Vice). Την ίδια χρονιά εμφανίστηκε στο “Παράλογος Άνθρωπος” (Irrational Man) του Γούντι Άλεν. Πρόσφατα πρωταγωνίστησε στο “Don’t Worry, He Won’t Get Far onFoot” του Γκας Βαν Σαντ. Επόμενη ταινία του το “The Sisters Brothers” του Ζακ Οντιάρ.
To 2019 ο Φίνιξ υποδύθηκε τον Τζόκερ. Έναν αδύναμο, ψυχικά άρρωστο κλόουν, που βρίσκει τη φήμη μέσα από μία πράξη βίας στη Νέα Υόρκη του 1980. Για να αποδώσει τον ρόλο αναγκάστηκε να χάσει 22 κιλά. Η ερμηνεία του ήταν συνταρακτική. Του έδωσε και το πρώτο του Όσκαρ στην Κατηγορία Α΄ Ανδρικός Ρόλος. Οι προκλήσεις για τον Φοίνιξ στον Τζόκερ ήταν πολλές. Ο ήρωας της ταινίας δεν ήταν ένας εκ φύσεως παρανοϊκός τύπος αλλά το δημιούργημα μιας ψυχρής και αδίστακτης κοινωνίας που βασίζεται στην εκμετάλλευση των ανθρώπων και δε δίνει την ίδια σημασία σε όλες τις κοινωνικές τάξεις, που υποβιβάζει και υπονομεύει τους μη προνομιούχους,αντιμετωπίζοντάς τους σαν χολεριασμένους και που με τρομακτική ευκολία πετάει στα σκουπίδια.
Η ερμηνεία του Φίνιξ, στο “Τζόκερ”, ήταν ισάξια δυναμική με εκείνη του Αλ Πατσίνο στο “Σέρπικο” του Σίντνεϊ Λιούμετ και του Ρόμπερτ Ντε Νίρο στον “Ταξιτζή” του Μάρτιν Σκορτσέζε. Θα μπορούσε να διαφωνήσει ποτέ κανείς με αυτό;
