του Γιώργου Κατραντσιώτη*//

Για τον Βασίλη Μάγγο:

-“Υπάρχουνε όρια κ. Λάμπρου, υπάρχουνε ανθρώπινα δικαιώματα. Σας υπενθυμίζω τη Σύμβαση της Ρώμης, τον ΟΗΕ, τον Ερυθρό Σταυρό”.

-“Αυτά είναι κομμουνιστικές προπαγάνδες. Μόνο οι κομμουνιστές τα λένε αυτά, και δεν με αφορούν. Εγώ ξέρεις που τα ‘χω γραμμένα και κανείς δεν μπορεί να μας κάνει τίποτα. Και ξέρεις γιατί; Γιατί εμείς τολμήσαμε να κάνουμε κάτι παλικαρίσια, ανοιχτά, ενώ αυτοί προσπαθούνε με ημίμετρα. Είμαστε το χαϊδεμένο παιδί της Δύσης. Είμαστε το μέλλον του Δυτικού πολιτισμού. Ξέρουν τα πάντα για εδώ. Τα πάντα. Καταλαβαίνεις τι εννοώ. Και ξέρουνε πως αυτά είναι απαραίτητα να γίνουν, γιατί πάντα γινόντουσαν και πάντα θα γίνονται. Φυσικά, μπορεί να ‘χουμε καμία διαμαρτυρία μελλοντικά, για τα μάτια, αλλά μέχρι τώρα τίποτα δεν έγινε ούτε πρόκειται να γίνει. Αυτά είναι ψιλά γράμματα. Κανείς δε μίλησε για τους σκλάβους που πέθαναν χτίζοντας την Ακρόπολη. Για την Ακρόπολη μιλάνε όλοι”.

-“Η τελευταία σας φράση είναι “κομμουνιστική”. Μόνο οι κομμουνιστές τα λένε αυτά”.

-“Ανακρίνω σταθερά, είκοσι πέντε χρόνια τώρα, κομμουνιστές. Όσο και να ‘ναι κάτι ωφελείται κανείς. Και, όπως φαίνεται, από ‘δω θα πάρω σύνταξη”.

-“Τίποτα δεν είναι αιώνιο κ. Λάμπρου. Τα πράγματα αλλάζουν”.

-“Ήμουνα στη θέση αυτή σ’ όλες τις κυβερνήσεις και να ‘σαι σίγουρος πως θα ‘μαι και ύστερα από αυτή. Για να μην έχεις καμία αμφιβολία (…)”.

•Απόσπασμα από τους Ανθρωποφύλακες του Περικλή Κοροβέση

Ο κ. Λάμπρου, πιστός στη δήλωση του, είναι ακόμα εδώ, μαζί μας. Με άλλο όνομα, με άλλο πρόσωπο και ίσως με διαφορετικό χρώμα κοστούμι. Οι «παλικαρίσιες» πράξεις τους συνεχίζουν να στοιχειώνουν και να διαλύουν ζωές. 

Ο Βασίλης Μάγγος βασανίσθηκε υπό την αιγίδα του σημερινού κ. Λάμπρου της Ελλάδας, του κ. Μιχάλη. Βρέθηκε νεκρός από τη μητέρα του. Ο Βασίλης προέταξε το σώμα του ενάντια στη νεοφιλελεύθερη απανθρωπιά, αψηφώντας το  ζοφερό και καρκινογόνο «μέλλον του Δυτικού πολιτισμού». Η Ελληνική Δημοκρατία κατέστησε αυτό το σώμα εστία εκδικητικής βίας τσακίζοντάς το, μένοντας πιστή στο σκοτεινό της παρελθόν και ανανεώνοντας την υπόσχεσή της για το τι μέλλει γενέσθαι. Κόντρα σε ένα μετα-πανδημικό «τέλος της ιστορίας», όπως θα ήθελε ο κ. Λάμπρου κάποτε, και που με τόση μανία και προστυχιά αποζητά ο κ. Μιχάλης σήμερα, ο Βασίλης αντιπρότεινε κάτι διαφορετικό, κάτι ανθρώπινο. H απάντηση ήρθε με τη μορφή κανιβαλιστικής βίας και εξευτελισμού. Οι προσπάθειες αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης είναι αναμενόμενες και, κοινότοπα πια, χυδαίες. Πρέπει εξάλλου να διατηρήσουμε και τη νομιμοποίηση μας κύριε Περικλή, κι ας είναι εις βάρος σας. 

•Οι σύγχρονες «Ακροπόλεις», τα σύγχρονα αιματοβαμμένα σύμβολα του Δυτικού πολιτισμού θα είναι πιο ψηλά, πιο γυαλιστερά, και θα χτιστούν πάνω σε ανθρώπινα θεμέλια, όπως το σώμα του Βασίλη, που πάλεψε και διαμαρτυρήθηκε ενάντια στην υποβάθμιση του περιβάλλοντος, της υγείας, και της αξιοπρέπειάς του

Το ερώτημα, λοιπόν, είναι το εξής∙ θέλουμε καινούργιες «Ακροπόλεις», ή Δικαιοσύνη για τον Βασίλη, και τον κάθε Βασίλη; Η απάντηση που θα δώσει ο καθένας στον εαυτό του, θα κρίνει και το μέλλον αυτού του τόπου. Αν η απάντηση αυτή αγνοεί τον τρόμο και την οδύνη χάριν ενός φιλελεύθερου πολιτισμικού «μεγαλείου» που προωθείται από τους κυρίους Λάμπρου αυτής της χώρας, τότε το μέλλον προδιαγράφεται σκοτεινό. Κόντρα σε αυτό το σκότος, εμείς θα απαντάμε κρατώντας τους καθημερινούς Βασίληδες ως μια μικρή εστία φωτός, για να μας υπενθυμίζουν το καθήκον μας. 

•Ο πατέρας του Βασίλη πρόσφατα δήλωσε πως μετά τον βασανισμό του, ο Βασίλης κατέρρευσε, έχασε τη θέληση για ζωή. Το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε εμείς λοιπόν, είναι να ζήσουμε τις στιγμές που δεν πρόλαβε να ζήσει, και να παλέψουμε για αυτά που δεν μπορεί πλέον να παλέψει!

*Ο Γιώργος Κατραντσιώτης είναι μεταπτυχιακός φοιτητής Διεθνών Σχέσεων στο Βασιλικό Κολλέγιο του Λονδίνου