Eurovision – Το Nemo έδωσε την πρωτιά στην Ελβετία

Eurovision – Τι θα θυμάσαι από τον τελευταίο διαγωνισμό τραγουδιού; Την πρωτιά ενός: “Το”. Την αποσιώπηση κάθε άποψης γύρω από ένα παγκόσμιο δράμα υπέρ της ουδέτερης “θετικής ενέργειας” που επιβλήθηκε με ψεύτικα χειροκροτήματα και mute στις αρνητικές εκδηλώσεις των θεατών. Ο τρόπος που τοποθετήθηκε η παρουσία του Ισραήλ στην Eurovision σπάει κάθε πρόσχημα ισότητας, αλληλεγγύης ανάμεσα σε διαγωνιζόμενους.

Ίσως η Eurovision του Μάλμε ήταν η πιο πολιτικοποιημένη Eurovision που είδαμε ποτέ όχι από την επίσημη αναμετάδοση της αλλά από τα social media.

Η Μαρίνα Σάττι μ’ ένα καθόλου Eurovisioniko τραγούδι δεν κατάφερε να κάνει την ανατροπή. Δεν μπήκε ούτε καν στην πρώτη δεκάδα. Ήταν άδικο αυτό; Το Ζάρι ήταν ένα κομμάτι με αντι-eurovision άποψη. Άραγε θα μπορούσε να επιβιώσει στην επιθετική μανία χωρών που ήρθαν να σηκώσουν την πρωτιά στον θεσμό με κάθε μέσο, πάση θυσία; Να πούμε εδώ πως η συνολικότερη παρουσία του τραγουδιού – με την αναχρονιστική χορογραφία που θα μπορούσε να είναι copy – paste από Eurovision περασμένης δεκαετίας- δεν πρότεινε εκείνο που θα αναζητά η εποχή.

H τρίτη θέση της Ουκρανίας, η πέμπτη του Ισραήλ είναι μια μιντιακή επιβεβαίωση πως η ιδρυματοποίηση είναι στοιχείο που μας κρατά “ενωμένους”.

Η παρουσία της τραγουδίστριας του Ισραήλ Eden Golan έγινε μεσα σ’ ένα ορυμαγδό αποδοκιμασιών. Οι χρήστες των social media κάλυψαν ένα γεγονός που η επίσημη τηλεοπτική κάλυψη του διαγωνισμού αποσιώπησε ουσιαστικά παραμορφώνοντας με ηχητικά εφέ τη διαμαρτυρία.

Το Nemo έφερε πρωτιά στην Ελβετία. Το τραγούδι Code είχε τα πάντα, έντονη σκηνική παρουσία, δυνατό ρυθμό, καμία φολκλόρ αναφορά και σύγχρονη χορογραφία μίλησε στην καρδιά μιας πλειοψηφίας ψηφοφόρων που αναζητούν την αποκοπή από το παρελθόν πιο επιτακτικά από ποτέ στο παρελθόν.