Επιμέλεια – Ελένη Σωτάκη
Yβριστοφιλία ονομάζεται η έλξη που νιώθει κανείς για επικίνδυνους ανθρώπους. Και ενώ για τους περισσότερους είναι κοινοί εγκληματίες, για όσους υποφέρουν από αυτή τη διαταραχή είναι παρεξηγημένα όντα που χρειάζονται αγάπη.
Το ανθρώπινο μυαλό, παρά την εξέλιξη της επιστήμης, παραμένει ένα μεγάλο αίνιγμα. Ένα από τα περίπλοκα και δυσερμήνευτα φαινόμενα της ανθρώπινης συμπεριφοράς αποτελεί η υβριστοφιλία. Ορίζεται ως παραφιλία, στην οποία ένα άτομο έχει την τάση να αναπτύξει μια σεξουαλική και ρομαντική έλξη για εγκληματίες.
Εμφανίζεται σε μεγαλύτερο βαθμό στις γυναίκες από ό,τι στους άνδρες, οι οποίες βλέπουν τους εγκληματίες ως παρεξηγημένους, σέξι και έχουν ανάγκη την αγάπη τους. Το μοτίβο περιλαμβάνει έλξη ακόμα και για τους πιο σκληρούς εγκληματίες, που καταδικάζονται για φρικτές πράξεις εναντίον άλλων γυναικών.
Τι είναι η υβριστοφιλία;
Οι περισσότερες προσεγγίσεις για την υβριστοφιλία περιορίζονται στο να επισημάνουν τη σεξουαλική έλξη προς έναν κακοποιό. Ωστόσο, αυτός ο όρος που επινόησε ο ψυχολόγος John Money τη δεκαετία του 1950 πηγαίνει ακόμη παραπέρα.
Οι μελέτες του Money ήταν εκείνες που καθόρισαν ότι αυτή η διαστροφή επηρεάζει ιδιαίτερα τις ετεροφυλόφιλες γυναίκες, στις οποίες ενυπάρχει ρομαντική έλξη και σεξουαλική διέγερση στην ιδέα του να έχουν έναν βίαιο σύντροφο με ποινικό μητρώο βιασμού, δολοφονίας ή ληστείας.
Είναι επίσης γνωστό ως σύνδρομο Bonnie & Clyde και η έλλειψη μελετών για την υβριστοφιλία καθιστά δύσκολο τον προσδιορισμό του ποσοστού των ατόμων που έχουν αυτή την τάση. Η αιτία είναι ότι δεν αναγνωρίζεται ως διαταραχή, αλλά ως σεξουαλική προτίμηση.
Ο λόγος που ταξινομείται ως παραφιλία είναι ότι η ύπαρξη της υβριστοφιλίας θέτει σε κίνδυνο τη σωματική και ψυχική ακεραιότητα των ανθρώπων. Πολύ περισσότερο, γιατί μερικές φορές αυτή η έλξη θα μπορούσε να εξελιχθεί και να οδηγήσει όσους τη βιιώνουν στο να διαπράξουν εγκλήματα.
Οι δύο τύποι υβριστοφιλίας:
Παθητικός τύπος
Όσοι έχουν παθητική υβριστοφιλία έλκονται από τον εγκληματία με σεξουαλικό και ρομαντικό τρόπο, αλλά δεν συμμετέχουν στις πράξεις του. Στην πραγματικότητα, τείνουν να πιστεύουν ότι με την αγάπη και τη σχέση που αναπτύσσουν μαζί του μπορούν να τον επηρεάσουν θετικά και να τον σώσουν από τη ζωή που κάνει. Με τον ίδιο τρόπο δικαιολογούν τη συμπεριφορά του και πιστεύουν ότι ο εραστής τους δεν θα τους έκανε ποτέ κακό.
Επιθετικός τύπος
Η επιθετική υβριστοφιλία σημαίνει ότι το άτομο που πάσχει από αυτήν συμμετέχει ενεργά στις εγκληματικές πράξεις του εραστή.
Μπορεί να εμπλακεί στην προσέλκυση θυμάτων, ώστε ο εγκληματίας να εκτονώσει την τάση του για έγκλημα, να βοηθήσει στην απόκρυψη των στοιχείων του εγκλήματος ή να εκτελέσει το ίδιο το έγκλημα.
Αυτό το άτομο δεν καταλαβαίνει ότι χειραγωγείται από τον εγκληματία και πιστεύει τυφλά σε μια αγάπη που δεν υπάρχει, γιατί ο εραστής έχει συνήθως ψυχοπαθητικό προφίλ. Η κύρια ανάγκη του είναι να αγαπηθεί και να αναγνωριστεί από τον εγκληματία.
Οι αιτίες της υβριστοφιλίας
Τα συγκεκριμένα αίτια της υβριστοφιλίας είναι ασαφή. Τα πάντα σχετικά με αυτήν την παραφιλία είναι πολύπλοκα και όχι εύκολα προσδιοριζόμενα. Αν και μεταξύ των πιθανών αιτιών μπορούμε να βρούμε τα ακόλουθα:
Ιστορικό κακοποίησης. Μελέτες έχουν δείξει ότι οι γυναίκες που έχουν ιστορικό κακοποίησης στην παιδική τους ηλικία τείνουν να επιλέγουν σεξουαλικούς και ρομαντικούς συντρόφους με εγκληματικό και επιθετικό προφίλ. Αυτό συνεχίζει το μοτίβο της κακοποίησης.
Σκοτεινή τριάδα. Η σκοτεινή τριάδα της προσωπικότητας αναφέρεται σε έναν συνδυασμό τριών χαρακτηριστικών προσωπικότητας: ναρκισσισμός, μακιαβελισμός και ψυχοπάθεια, τα οποία είναι συχνά ελκυστικά για ορισμένους τύπους γυναικών. Οι άνδρες που αναπτύσσουν αυτή την τριάδα έχουν υψηλή τάση να γίνονται εγκληματίες.
Κοινωνικά στερεότυπα. Συνειδητά ή όχι, η κοινωνία επιβάλλει στερεότυπα για το πώς πρέπει να είναι τα ζευγάρια. Ένα από τα πιο κοινά μοτίβα βρίσκεται στον ματσισμό, όπου είναι σύνηθες ο άντρας να κυριαρχεί στη σχέση, σε σημείο να είναι επιθετικός. Αυτή μπορεί συχνά να είναι μία κοινωνικά αποδεκτή συμπεριφορά.
Υβριστοφιλία – Υπάρχει θεραπεία;
Αν και μπορεί να πιστεύετε ότι η υβριστοφιλία μπορεί να θεραπευτεί με την υποστήριξη ενός επαγγελματία ψυχικής υγείας, η απάντηση είναι ότι δεν υπάρχει σαφής και οριστική θεραπεία που να έχει καταφέρει να αντιμετωπίσει αυτήν την παραφιλία.
Αυτό που συμβαίνει στη συγκεκριμένη παραφιλία είναι ότι, καταρχήν, δεν εμφανίζεται ως ψυχική διαταραχή στα διαγνωστικά εγχειρίδια. Εξαιτίας αυτού, δεν υπάρχει καμία γραμμή που να δείχνει πώς θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί. Το δεύτερο έχει να κάνει με τη ρίζα της, η οποία δεν έχει αποκλειστικά και ξεκάθαρα ερωτικό χαρακτήρα. Είναι περισσότερο ακαθόριστη και η μελέτη της σε ένα κλινικό περιβάλλον καθίσταται πολύπλοκη.
Ένα από τα πράγματα που καθιστά δύσκολη τη θεραπευτική αντιμετώπιση των παραφιλιών είναι ότι αυτή η συμπεριφορά συνήθως μαθαίνεται σε ένα κρίσιμο στάδιο της γνωστικής ανάπτυξης.
Διάσημες περιπτώσεις υβριστοφιλίας
Οι περισσότεροι από εμάς γνωρίζουμε μερικές από αυτές τις περιπτώσεις.
Η τηλεόραση είναι υπεύθυνη για την κάλυψη ορισμένων από τα πιο αποτρόπαια εγκλήματα. Αυτός ο καταιγισμός πληροφοριών έχει ξεπεράσει, σε ορισμένες περιπτώσεις, μια πολύ λεπτή γραμμή μεταξύ της παράδοσης των πληροφοριών και της μυθοποίησης του εγκληματία, δίνοντάς του φήμη και δίνοντάς του πολλούς θαυμαστές. Έτσι, μερικές από τις πιο γνωστές περιπτώσεις υβριστοφιλίας είναι οι ακόλουθες:
Μπόνι και Κλάιντ
Η υβριστοφιλία, όπως προαναφέραμε, είναι γνωστή και ως σύνδρομο Μπόνι και Κλάιντ. Ο λόγος βρίσκεται στον τρόπο που εκφράστηκε αυτή η εγκληματική και τοξική αγάπη. Σύμφωνα με τους ιστορικούς, η Μπόνι δεν είχε εύκολη παιδική ηλικία. Παντρεύτηκε για πρώτη φορά σε ηλικία 16 ετών με έναν άνδρα που κατέληξε στη φυλακή με την κατηγορία του φόνου. Γνώρισε στη συνέχεια τον Κλάιντ και ο έρωτας με την πρώτη ματιά ήταν αμοιβαίος. Άφησε αρχικά την εγκληματική ζωή της για να ζήσει ως ένα κανονικό ζευγάρι, ωστόσο δεν μπορούσε να καταπιέσει την εγκληματική της φύση. Αφού πέρασε μερικά χρόνια στη φυλακή για ληστεία, ξαναβρέθηκε με τον αγαπημένο της και έγιναν το εγκληματικό ζευγάρι που τους έκανε τόσο διαβόητους. Το 1934 πέθαναν από αστυνομικά πυρά μαζί.
Τσαρλς Μάνσον
Ο Mάνσον είναι ένας άλλος από τους πιο διάσημους εγκληματίες στον κόσμο. Η παιδική του ηλικία σημαδεύτηκε από εγκλήματα στο περιβάλλον του και κακοποίηση. Γύρω στο 1967, εκμεταλλεύτηκε το κίνημα των χίπις για να καθιερωθεί ως γκουρού και κατάφερε να αποκτήσει μεγάλο αριθμό οπαδών, ιδίως γυναικών.
Η γνωστή οικογένεια Μάνσον έγινε δημοφιλής για τα εγκλήματα που διέπραξε. Η πιο διάσημη και σκληρή ήταν η δολοφονία, με εντολή του Μάνσον, του μοντέλου και ηθοποιού Σάρον Τέιτ, η οποία ήταν 8 μηνών έγκυος στο παιδί του σκηνοθέτη Ρομάν Πολάνσκι. Μαζί της πέθαναν και πολλοί στενοί συνεργάτες και φίλοι του σκηνοθέτη που την μέρα της επίθεσης βρίσκονταν στο σπίτι του.
Τεντ Μπάντι
Η επιδραστικότητα του Τεντ Μπάντι ήταν μνημειώδης, η ελκυστικότητά του έφερε πληθώρα θαυμαστριών παρά το ιστορικό του εγκλημάτων του κατά γυναικών. Ο Μπάντι δολοφόνησε άγνωστο αριθμό γυναικών, αν και ο ίδιος αναγνώρισε 36 ανθρωποκτονίες.
Η δημοτικότητά του ήταν τέτοια που παντρεύτηκε μια θαυμάστρια την οποία γνώρισε μέσω επιστολών στη φυλακή αφού καταδικάστηκε.
πηγή – muysalud
