Ο ζωγράφος Γκούσταφ Κλιμτ θεωρήθηκε – και μάλλον αυτό είναι αλήθεια – πρωτοπόρος καλλιτέχνης.
Από εκείνους τους σπάνιους ανθρώπους που κατάφεραν να λειτουργήσουν μπροστά από την εποχή τους. Μεγάλο μέρος του έργου που δημιουργήθηκε και κατατέθηκε στη διάρκεια της καριέρας του θεωρήθηκε αμφιλεγόμενο. Επικρίθηκε λόγω της ερωτικής και εξωτικής φύσης του.
Ο Γκούσταφ Κλιμτ γεννήθηκε στη Βιέννη το 1862. Ανατράφηκε σε φτωχικές περιοχές. Ο πατέρας του εργαζόταν ως χαράκτης χρυσού, αλλά δεν ήταν πολύ επιτυχημένος στο εμπόριό του. Το 1876, όταν ήταν 14 χρονών, γράφτηκε στη Σχολή Εφαρμοσμένων Τεχνών της Βιέννης και τα επόμενα χρόνια μελέτησε πάνω σε διαφορετικές τεχνικές, όπως το ψηφιδωτό και η νωπογραφία.
Το 1880 ο Κλιμτ ανέλαβε την πρώτη του παραγγελία που αφορούσε πίνακες για το Μέγαρο Sturany της Βιέννης, καθώς και ορισμένες τοιχογραφίες για την οροφή των ιαματικών λουτρών του Κάρλσμπαντ. Σύντομα, ο Κλιμτ άρχισε να καθιερώνεται καθώς το 1888, ο αυτοκράτορας Φραγκίσκος Ιωσήφ του απένειμε το χρυσό μετάλλιο του Τάγματος της Τιμής για το σύνολο της συνεισφοράς του στην τέχνη κι επίσης, για το έργο του ‘Η αίθουσα του παλιού Burgtheater (1888)’ απέσπασε το Αυτοκρατορικό Βραβείο.
Ο Κλιμτ το 1894 φιλοτέχνησε τους τοίχους και την οροφή της Μεγάλης Αίθουσας του Πανεπιστημίου της Βιέννης. Οι τρεις πίνακες που ολοκλήρωσε (Φιλοσοφία, Ιατρική και Νομική) θεωρήθηκαν από πολλούς σκανδαλώδεις, κυρίως εξαιτίας του έντονου ερωτικού στοιχείου τους, με αποτέλεσμα να μη χρησιμοποιηθούν τελικά στη διακόσμηση του πανεπιστημίου.
•Ο Γκούσταφ Κλιμτ πέθανε στις 6 Φεβρουαρίου 1918 από αποπληξία αφήνοντας πολλά έργα ημιτελή. Η ταφή του έγινε τέσσερις ημέρες αργότερα, στο κοιμητήριο Χίτσινχ (Hietzing)