Ζούμε μπρος σε μια οθόνη. Ένα δεύτερο σύμπαν αναπτύσσεται εκεί. Μέρος της γνώσης του τι μπορεί να συμβαίνει πίσω από τις οθόνες μας, του τρόπου που προσωπικές μας πληροφορίες φτάνουν και πηγαινοέρχονται σε κρατικές υπηρεσίες, μας έδωσε μέσα από μαρτυρίες του ο πρώην υπάλληλος της NSA Εντουαρτ Σνόουντεν. Την ταινία Σνόουντεν (Snowden) από το μακρινό 2016 (!) προβάλλει απόψε -Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου- ο Σκάι στις 23:15. Ο σκηνοθέτης της Όλιβερ Στόουν κατέχει την τέχνη του πολιτικού θρίλερ.
Το 2013, ο Έντουαρντ Σνόουντεν αφήνει κρυφά τη δουλειά του στην Υπηρεσία Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ και πετά στο Χονγκ Κονγκ για να συναντηθεί με τους δημοσιογράφους Γκλεν Γκρίνγουολντ και Ίβεν Μακάσκιλ, καθώς και τη σκηνοθέτιδα Λόρα Πουατράς. Ο Σνόουντεν, ο οποίος εργαζόταν ως υψηλόβαθμος τεχνικός διαχειριστής ηλεκτρονικών συστημάτων, έχει ανακαλύψει ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ παρακολουθεί όλες τις ψηφιακές επικοινωνίες – όχι μόνο ξένων κυβερνήσεων και τρομοκρατικών ομάδων, αλλά και των απλών Αμερικανών. Απογοητευμένος από τη δουλειά του, συγκέντρωσε σχολαστικά εκατοντάδες χιλιάδες απόρρητα έγγραφα που αποκαλύπτουν την πλήρη έκταση των υποκλοπών, και τώρα είναι έτοιμος να αποκαλύψει τα πάντα.
Το να επανέρχεσαι έστω και μέσω της κινηματογραφικής διαμεσολάβησης στη διαδρομή του Σνόουντεν έχει τη δική του γωνία ενδιαφέροντος. Η ταινία που φέρει το επώνυμό του μπορεί να κριθεί και με ντοκιμαντερίστικους όρους.
Τι μένει βλέποντας τον Τζόζεφ Γκόρντον-Λέβι να υποδύεται τον διανοητικά χαρισματικό (τόσο σε ΙQ, όσο και σε EQ) πρώην υπάλληλο των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών; Πως η πορεία της πραγματικότητας (κάθε πραγματικότητας), ο τρόπος που τη βιώνουμε, την αντιλαμβανόμαστε, έχει παραδοθεί απλά ολοκληρωτικά σε εταιρείες και υπηρεσίες που έχουν συσταθεί γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο. Η συγκέντρωση προσωπικών πληροφοριών και επομένως, σε δεύτερη φάση, το φιλτράρισμά τους, πια, φαντάζει αυτονόητη εργασία.
Ακόμα και χωρίς τη θέλησή μας ο επαναπροσδιορισμός του τι μπορεί να θεωρηθεί δημόσιο και τι ιδιωτικό έχει ήδη σχεδιαστεί. Ο πολλαπλασιασμός των επιλογών επικοινωνίας μας, χωρίς καν να έχει φτάσει στο απόγειο του, έχει οριστικά (;) στείλει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας εκείνες που μεγάλωσαν τους παππούδες και τους πατεράδες μας. Ποιος στέλνει γράμμα σήμερα; Πώς θα νιώσει πιθανώς ο ταχυδρόμος που θα παραδώσει επιστολή που δεν είναι ΔΕΚΟ, τράπεζας ή εταιρείας κινητής τηλεφωνίας σήμερα;
Αν δεις το Σνόουντεν σήμερα θα νιώσεις “κάπως”. Οι περιγραφές του μοιάζουν τόσο πολύ, σχεδόν εφάπτονται, με όσα ο λαμπερός νερντ Ζούκερμπεργκ ανακοίνωσε ότι θέλει να κάνει. Το Meta του κατά μία έννοια είναι ο πιο sexy εναγκαλισμός που είχαμε ποτέ με τον καπιταλισμό. Ένα σύμπαν φτιαγμένο από προγραμματιστές. Ποιος θα τον αρνηθεί όταν έρθει η ώρα να συστηθεί μαζί του;
Η κινηματογραφική ιστορία του Σνόουντεν που μπορείς να δεις ή να ξαναδείς απόψε στο Σκάι περιγράφει το δυστοπικό περιβάλλον που με τη συναίνεση μας δημιουργείται, εξελίσσεται. Αυτή η ταινία μας αφορά με το δικό της τρόπο.
Σκηνοθεσία: Όλιβερ Στόουν
Σενάριο: Όλιβερ Στόουν, Κίραν Φιτζέραλντ
Πρωταγωνιστούν: Τζόζεφ Γκόρντον-Λέβιτ, Σέιλιν Γούντλεϊ, Μελίσα Λίο, Νίκολας Κέιτζ
