«Η προκυμαία» (2022) Ή πώς σε μια τόσο στενή λουρίδα γης αναπτύχθηκε ένας τόσο μεγάλος πολιτισμός; Το ντοκιμαντέρ μας επιστρέφει στη Σμύρνη και τη σημασία που είχε αποκτήσει ως σημείο συνάντησης διαφορετικών πολιτισμών, ως σημείο συνάντησης διαλόγου ανάμεσα σε ανθρώπους διαφορετικής καταγωγής πριν την καταστροφή της, το 1922. Το ντοκιμαντέρ που έπαιξε την Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου η ΕΡΤ3 πια προβάλλει το Ertflix – ΕΔΩ
Η συνύπαρξη διαφορετικών εθνών, λαών, γλωσσών και νοοτροπιών σε ένα ξεχωριστό πολιτιστικό κράμα, η οποία εκφράστηκε στην τέχνη, την καθημερινή ζωή, τις επιχειρήσεις, αντικατοπτριζόταν και στην προκυμαία, το περίφημο QUAI της Σμύρνης. Το ντοκιμαντέρ βασίζεται στο βραβευμένο από την Ακαδημία Αθηνών βιβλίο των Γιώργου Πουλημένου και Αχιλλέα Χατζηκωνσταντίνου «Η Προκυμαία της Σμύρνης» (Εκδόσεις Καπόν).
Το 1922 είναι μια σημαντική χρονολογία για τους Έλληνες. Είναι το εθνικό μας πένθος. Όμως γνωρίζουμε τι ακριβώς όμως θρηνούμε;
Τι ξέρουμε για αυτόν τον λαμπρό πολιτισμό που άκμασε πριν από το πένθος; Τι ξέρουμε για τους Λεβαντίνους: Επιχειρηματίες, έμποροι, καλλιτέχνες, διανοούμενοι. Αρμένιοι, Εβραίοι, Ευρωπαίοι, λίγοι Τούρκοι και φυσικά οι Έλληνες: η πιο σημαντική εθνότητα.
Όλοι τους έλκονται από τις ευκαιρίες που δημιουργούνται, καθώς η Σμύρνη αναδύεται από τα μέσα του 19ου αιώνα σε ένα από τα σημαντικότερα λιμάνια της Μεσογείου.
Η συνύπαρξη αυτών των διαφορετικών εθνών, λαών, γλωσσών και νοοτροπιών σχημάτισε ένα ξεχωριστό πολιτιστικό κράμα, που αντικατοπτρίζεται στις επιχειρήσεις, την αρχιτεκτονική, τη μουσική, το θέατρο, την ποίηση και βρίσκει την εμβληματική της έκφραση σε μια στενή λωρίδα γης μήκους περίπου 3350 μέτρων: Η προκυμαία της Σμύρνης, η περίφημη Quai.
Το Quai δεν είναι μόνο «ένα από τα σημαντικότερα τεχνικά έργα της εποχής». Είναι κυρίως το μέρος όπου υπέροχα σπίτια, καφετέριες, εστιατόρια, θέατρα, κινηματογράφοι, πρεσβείες, προξενεία, τράπεζες, δημόσια κτίρια, παρατεταγμένα το ένα δίπλα στο άλλο, υποδέχονταν τον επισκέπτη για να αναδείξουν τον πολιτισμό που αναδύθηκε ως αποτέλεσμα του νεωτερισμού στο αυγή του 20ου αιώνα.
Σκηνοθεσία: Άγγελος Κοβότσος
Σενάριο: Άγγελος Κοβότσος
Σύμβουλοι Γιώργος Πουλημένος, Αχιλλέας Χαντζηκωνσταντίνου
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Αργύρης Θέος
Μοντάζ: Σπύρος Τσιφτσής
Μουσική: Vangelis Fampas
Παραγωγή: Πόπη Μέλλιου, Άγγελος Κοβότσος, Smiling Sketches
