Εκφραστική soul ερμηνεύτρια, δεινή πιανίστρια και υπερταλαντούχα συνθέτρια, η Laura Nyro συγχώνευσε με μοναδικό τρόπο διαφορετικές μουσικές επιρροές και τις πάντρεψε με λόγο ποιοτικό, γράφοντας τραγούδια που ενώ φάνταζαν απλά στη σύλληψή τους, στην πραγματικότητα ήταν πολύπλοκες ιδιότροπες συνθέσεις, που καθρέφτιζαν τον ανήσυχο ψυχικό της κόσμο.
Γεννημένη το 1947 στο Bronx από ιταλοεβραίους γονείς, η Laura Nyro από παιδί είχε μαγευτεί από τη μουσική. Με πατέρα τρομπετίστα βρέθηκε πολύ γρήγορα να συνοδεύει φωνητικά doo-wop group Πορτορικανών. Και αφού φοίτησε στη σχολή μουσικής του Manhattan μυήθηκε στις μουσικές του Coltraine, του Davis, της Nina Simone, των girls bands και του Brill Building.
Αγνοώντας τους συμβατικούς κανόνες της σύνθεσης, η Nyro αντιλαμβανόταν τα τραγούδια και τη μουσική ως χρώματα, σχήματα και ποιότητες, αποκαλύπτοντας έτσι μια διαφορετική πτυχή στη γραφή της, η οποία τη διαφοροποίησε από τον καλλιτεχνικό περίγυρό της. Μπορεί να μην είναι τόσο γνωστή σήμερα στο νεότερο ακροατήριο της pop, όμως τη δεκαετία του ’60 και του ’70 τα τραγούδια της διασκευάστηκαν και έγιναν τρανταχτές επιτυχίες από πολλούς και ετερόκλητους τραγουδιστές. Από τον Sinatra, τη Streisand, την Aretha Franklin μέχρι τους Fifth Dimension, Mongo Santamaria, Julie Driscoll, μουσικά κομμάτια όπως τα “Stoned Soul Picnic”, “Stoney End”, “Wedding Bell Blues”, “Save The Country”, “And When I Die” ερμηνεύτηκαν άλλοτε λιγότερο και άλλοτε περισσότερο πετυχημένα, αποθεώνοντας το συνθετικό της ταλέντο.
Στο πρώτο άλμπουμ της Laura Nyro – “More Than A New Discovery”, 1967 – μπορεί κάποιος να συναντήσει μερικά απ’ τα γνωστότερα και ομορφότερα τραγούδια της καριέρας της. Στο δεύτερο και στο τρίτο της όμως – “Eli And The Thirteenth Confession”, 1968 και “New York Tendaberry”,1969 – βρίσκεται η πεμπτουσία της προσφοράς της στο rock noir, με αφηγήσεις συναισθηματικού χάους, εγκατάλειψης και μοναξιάς. Δίσκοι που της απέδωσαν τον χαρακτηρισμό “Η Λαίδη Ρεμπό του Rock”.
Η Layra Nyro, έχοντας αφήσει πίσω της έναν γιο και μια πλειάδα τραγουδιών που θα μνημονεύουν αιώνια την παρουσία της, στα σαρανταεννιά της πέθανε από καρκίνο της μήτρας. Ήταν 8 Απριλίου του 1997. Και ήταν μόνο 49 ετών.
