Του Τουρκοκύπριου δημοσιογράφου και πολιτικού Σενέρ Λεβέντ* //
πηγή: politis.com.cy
Ένας μετανάστης κατέφυγε στη νεκρή ζώνη στη Λευκωσία, λέει. Στο Λήδρα Πάλας. Στην περιοχή ανάμεσα στο τουρκικό και το ελληνικό οδόφραγμα. Είναι Ιρανός. Ο Ομίντ Τουτιάχ. Ένας καλλιτέχνης. Γράφει τραγούδια διαμαρτυρίας. Έφυγε από το καταπιεστικό καθεστώς στο Ιράν. Πρώτα πήγε στην Τουρκία και από εκεί ήρθε εδώ σε εμάς. Επειδή η Τουρκία εκδίδει στο Ιράν τους πολιτικά επικίνδυνους δεν μπόρεσε να μείνει στον βορρά και θέλησε να περάσει στον νότο, δηλώνει. Για να κάνει αίτηση για πολιτικό άσυλο. Όμως, δεν κατέστη δυνατόν να περάσει το ελληνοκυπριακό οδόφραγμα στο Λήδρα Πάλας. Και κατέφυγε σε ένα γκρεμισμένο έρημο σπίτι στη νεκρή ζώνη. Μένει εκεί για δύο βδομάδες.
•Όλοι ξέρουμε τι παθαίνουν οι πολιτικοί πρόσφυγες που φεύγουν από το Ιράν όταν εκδοθούν πίσω στη χώρα τους. Εκτελέστηκαν όσοι επιστράφηκαν από την Τουρκία. Ακόμα και αν δεν εκτελεστούν και τους χαριστεί η ζωή, καταδικάζονται σε διά βίου φυλάκιση.
Γιατί συμπεριφέρεται έτσι η κυβέρνηση στον νότο γνωρίζοντάς το αυτό; Γιατί δίνει το δικαίωμα πολιτικού ασύλου στους Κούρδους που φεύγουν από την Τουρκία και σε αυτόν δεν δίνει τούτο το δικαίωμα; Τι να κάνει τώρα αυτός ο άνθρωπος; Πού να πάει; Πού να καταφύγει σε τούτο τον τεράστιο κόσμο; Έμεινε ξεκρέμαστος. Δεν του έμεινε άλλη λύση από το να εγκατασταθεί στη νεκρή ζώνη σε αυτήν τη χώρα. Ούτε στον βορρά μπορεί να πάει, ούτε στον νότο. Αν πάει στον βορρά, το έργο του είναι δύσκολο. Στον βορρά υπάρχει η Τουρκία. Η Αστυνομία μας κοιτάει τι λέει η Τουρκία. Αν της πουν στείλε τον, θα τον στείλει. Και εκείνη θα τον παραδώσει στους μουλάδες στο Ιράν. Και θα του πάρουν το κεφάλι. Αντιλαμβάνεσαι την ευθύνη που ανέλαβες κ. Νίκο; Αν μία μέρα πάθει κάτι τέτοιο αυτός ο άνθρωπος, δεν θα μπορείς να σωθείς από αυτήν την ευθύνη. Δεν παίρνεται τέτοιο ρίσκο!
Ο κόσμος γέμισε μετανάστες μετά την κόλαση που ονομάστηκε Αραβική Άνοιξη στη Μέση Ανατολή, το φιτίλι της οποίας πυροδότησαν η Αμερική και τα κράτη της Δύσης. Χιλιάδες πνίγηκαν στις θάλασσες. Ξέρω ότι η Αμερική δεν έχει συνείδηση. Αν η Ευρώπη έχει, πρέπει να φθαρεί! Έφυγαν και πολλοί από την Τουρκία. Από τη δικτατορία του Ταγίπ Ερντογάν. Μήπως είναι δυνατόν να ζήσει κανείς σαν άνθρωπος σε μια χώρα που έχει εκμηδενιστεί η δικαιοσύνη, έχει φιμωθεί ο Τύπος και κάνει ό,τι θέλει ένας άνθρωπος; Δημοσιογράφοι, καλλιτέχνες, συγγραφείς, ακαδημαϊκοί. Έφυγαν όσοι από αυτούς μπόρεσαν. Αν δεν έφευγαν, θα ήταν στα μπουντρούμια των φυλακών της Τουρκίας τώρα. Αν έρθει πίσω η θανατική ποινή, υπάρχουν τόσοι άνθρωποι που καίγονται από την επιθυμία να κρεμάσουν. Η Ευρώπη είδε τους πιο πολλούς Τούρκους μετανάστες κατά την περίοδο του Ερντογάν. Δεν ήρθαν στην Κύπρο όσοι έφυγαν. Δεν κατέφυγαν σε αυτό το κράτος-φάντασμα. Δεν θα μπορούσαν να καταφύγουν άλλωστε. Ξέρουν ότι και τούτο εδώ το μέρος βρίσκεται στα χέρια της Τουρκίας. Δεν είναι μέρος που θα μπορούσαν να εμπιστευτούν. Έστω και αν υπήρξαν κάποιοι που έφυγαν και ήρθαν εδώ, δεν μπόρεσαν να σωθούν από τα χέρια τους. Εκδόθηκαν από τη διοίκησή μας που εξαρτάται από την Τουρκία και δεν είδαν ποτέ ξανά το φως της μέρας. Δεν ξεχάσαμε και όσα έκαναν στον Μπαρμπαρός Σανσάλ. Τον συνέλαβαν και τον έβαλαν άρον-άρον στο αεροπλάνο. Τον έστειλαν στην Κωνσταντινούπολη. Και προτού κατέβει από το αεροπλάνο ο Μπαρμπαρός δέχθηκε επίθεση. Μπροστά στα μάτια όλων δέχθηκε επίθεση λιντσαρίσματος αφότου κατέβηκε. Αποτελεί κηλίδα για εμάς τους Τουρκοκύπριους. Κανένας πολιτικός εδώ σε εμάς δεν υπερασπίστηκε τον Μπαρμπαρός.
•Πράγματι πρέπει να έχει φθαρεί η συνείδηση της Ευρώπης, η οποία εφαρμόζει εμπάργκο στη Λευκορωσία και δεν βλέπει όσα συμβαίνουν στην Τουρκία. Να μην μου ξαναμιλήσουν για ανθρώπινα δικαιώματα. Στη Λευκορωσία ακόμα δεν πέταξαν άνθρωπο από ελικόπτερο, από αεροπλάνο. Στην Τουρκία πέταξαν. Το έκαναν και αυτό. Σάμπως δεν έφτανε που έλιωσαν δύο χωρικούς, τους πέταξαν και από ελικόπτερο. Ακριβώς όπως είχαν κάνει κάποτε στην Αργεντινή. Ο φασισμός δεν γνωρίζει σύνορα όταν αφανίζει. Στην Τουρκία υπάρχουν πολύ χειρότερα από αυτά που συμβαίνουν στη Λευκορωσία. Σταμάτα να κοροϊδεύεις τη νοημοσύνη μας Ευρώπη!
Από πού αρχίσαμε και πού φτάσαμε. Ένας άνδρας ζει στη νεκρή ζώνη. Ένας καλλιτέχνης. Ιρανός. Δεν έμεινε μέρος να πάει σε αυτόν τον κόσμο. Δεν ζητά πολλά από εσάς κ. Νίκο. Μόνο το δικαίωμα να ζήσει! Αν του το δώσετε δεν θα χάσετε τίποτα από τον ανθρωπισμό σας. Θα γίνετε πιο πολύ άνθρωποι. Αν δεν του το δώσετε, η αμαρτία του θα σας βαραίνει! Θα βαραίνει όλους σας! Θέλω να πιστεύω ότι ακόμα δεν έχει αλλοιωθεί η συνείδησή μας!
- Ο Σενέρ Λεβέντ γεννήθηκε το 1948 στην Λευκωσία, όπου και ολοκλήρωσε την δημοτική και μέση εκπαίδευσή του. Το 1969 μετέβη στην Σοβιετική Ένωση για να σπουδάσει δημοσιογραφία στο Κρατικό Πανεπιστήμιο Λομονόσοφ στην Μόσχα. Αποφοίτησε το 1975 αποκτώντας τον τίτλο «μάστερ». Από το 1979 μέχρι το 1990 διατέλεσε διευθυντής σύνταξης σε διάφορες εφημερίδες στην Κύπρο. Εργάστηκε στις εφημερίδες “Söz”, “Kıbrıs Postası” και “Ortam”. Το 1990 μετέβη ξανά στην Μόσχα ως διαπιστευμένος ανταποκριτής. Το 1997 επαναπατρίστηκε και εξέδωσε την εφημερίδα “Avrupa”. Από το 2001 εκδίδει την εφημερίδα “Afrika” (γνωστή για τις θέσεις της εναντίον της τουρκικής κατοχής του βόρειου τμήματος της Κύπρου.)
