Ορέστης Τριγάζης
Ο Κώστας Μπακογιάννης αποτελεί ίσως την αρχετυπική ενσάρκωση του νεοελληνικού επαρχιωτισμού σε επίπεδο αυτοδιοίκησης.
Εκπρόσωπος του αφηγήματος της «ανοιχτής κοινωνίας», κάτοχος κληρονομικώ δικαιώματι της ταυτότητας του φιλελεύθερου Ευρωπαίου που ανέλαβε να μας κάνει ανθρώπους, γιος της Μπακογιάννη (και του Παύλου Μπακογιάννη), σπούδασε στο Χάρβαρντ, παντρεύτηκε την Κοσιώνη και άλλες τέτοιες σαχλαμάρες που ηχούν στα αυτιά του κατοίκου της Αθήνας (και της χώρας βέβαια) ως μελωδία εκδυτικισμού, εξευρωπαϊσμού, εκσυγχρονισμού κλπ.
Να τονιστεί εδώ ότι ο «επαρχιωτισμός» δεν είναι γεωγραφικός αλλά πολιτισμικός όρος.
Δεν παραπέμπει δηλαδή στον άξεστο κάτοικο της επαρχίας αλλά χρησιμοποιείται για να περιγράψει την κοντόθωρη σκέψη, τη φτωχή αναλυτική ματιά, τη συρρίκνωση σύνθετων φαινομένων σε τσιτάτα και στερεοτυπικές προσεγγίσεις για τις ανθρώπινες κοινωνίες.
Στην περίπτωση του δημάρχου Αθηναίων ο ίδιος εκφράζει μια πολιτική που τρέφει το θυμικό των ψηφοφόρων του με φαντασιώσεις μετατροπής της Αθήνας σε πόλη αντίστοιχη των μεγαλουπόλεων της πατρίδας μας, της Ευρώπης.
Μεγάλος Περίπατος, ουασιγκτόνιες, ζαρντινιέρες, φοίνικες, μεταλλικά παγκάκια, πλατάνια, βουλεβάρτο κλπ συνθέτουν ένα σκηνικό-κακέκτυπο ευρωπαϊκής πόλης που δεν ενδιαφέρει στο ελάχιστο αν τελικά θα μοιάζει με τέτοια (πώς θα μπορούσε άλλωστε;) αλλά αρκεί να παραμένει ως φαντασίωση.
Φαντασίωση προερχόμενη απευθείας από εικόνες κακοχωνεμένου εσωτερικού οριενταλισμού, αρχοντοχωριατισμού με γκλίτερ αποχρώσεις και επικάλυψη επιτυχούς μετασχηματισμού του χώρου σε «αυτό που επιτέλους του ταίριαζε (και του άξιζε) αλλά κάποιοι δεν το θέλαμε». Γι’ αυτό και εστιάζει αποκλειστικά στο Σύνταγμα και στην ανάπλαση της Πανεπιστημίου.
Ο ίδιος γνωρίζει καλά ότι η διατήρηση, η αναπαραγωγή και εμπέδωση αυτής της πολιτικής εύκολα θα του εξασφαλίσει την παραμονή στη θέση του δημάρχου την ίδια στιγμή που σπαταλά δημοτικούς πόρους κατά το δοκούν και αφειδώς.
Εκπροσωπεί ιδανικά τη βαθιά ριζωμένη στο ελληνικό ασυνείδητο αντίληψη της «καθυστέρησης της Ελλάδας σε σχέση με τα κράτη της Δύσης» σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης, αντίληψη βέβαια που συναντά κανείς και στην πολιτική της κυβέρνησης εν γένει.
Διότι, εν τέλει, πώς η επίδοση του ελληνισμού (sic) θα βελτιωθεί αν όχι (κρατώντας στον νου ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί) με πλατάνια στην Πανεπιστημίου;
Ο Κώστας Μπακογιάννης θα είναι ξανά υποψήφιος δήμαρχος της Αθήνας
