Patti Smith – Andy Warhol – William Burroughs | Κοσμικές φωτογραφίες από τη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του 1970
Ήταν στα μέσα της δεκαετίας του 1970 όταν οι παπαράτσι άρχισαν να επηρεάζουν έντονα τις καλλιτεχνικπολιτικές πραγματικότητες Αμερικής και Ευρώπης. Ο Ron Galella ήταν ένας πραγματικά θρασύς φωτογράφος που προσπερνούσε τις κόκκινες γραμμές ιδιωτικότητας διάσημων και πλούσιων. Η Τζάκι Ωνάση τον μήνυσε. Ο Μάρλον Μπράντο τον γρονθοκόπησε. Ο Άντι Γουόρχολ τον αποθέωσε. Ο Galella έφυγε από τη ζωή στις 30 Απριλίου 2022. Η δουλειά του πλέον έχει εγκατασταθεί ως καλλιτεχνικό έργο. Μαζί της λύθηκαν και τα μικροερωτήματα αν τελικά η εκτόνωση της περιέργειας, η αποκάλυψη μιας ιδιωτικής στιγμής προϋποθέτει την απαραίτητη – για καλλιτέχνη ή καλλιτεχνικό έργο – έμπνευση.
Πέρα από τα υπαρξιακά ερωτήματα στο τι μπορεί να θεωρηθεί κουλτούρα ή τέχνη τη λογική φωτογράφισης του Galella ακολούθησαν και άλλοι. Ο φωτογράφος Marc H. Miller και η Ολλανδή καλλιτέχνης Bettie Ringma το 1975 άρχισαν να φωτογραφίζουν ανθρώπους βασισμένοι στη λογική του πατριάρχη της παπαρατσοφωτογραφίας. Πήγαιναν σε καλλιτεχνικά στέκια της Νέας Υόρκης – το θρυλικό CBGB μάλλον ήταν το αγαπημένο τους – και φωτογράφιζαν ανθρώπους που είχαν ρόλο στην εικαστική, μουσική και συγγραφική σκηνή της πόλης. Από τον φακό τους πέρασαν ο Γουίλιαμ Μπάροουζ, η Πάτι Σμιθ, ο Ντέιβιντ Μπερν και οι Talking Heads. Το παράδειγμά τους ακολούθησε το 1978 και ο φωτογράφος Curt Hoppe.Αρχικά ήταν μόνο ένας γείτονάς τους που ενδιαφέρθηκε για τη δουλειά τους και εξέλιξε την παπαράτσι φωτογραφική λογική τους σε κολάζ. Η Ringma έφυγε από τη ζωή στις αρχές του περασμένου Μάρτη.
O Andy Warhol με τον παπαράτσι φωτογράφο Marc H. Miller το 1975 από το “βιβλίο” – συλλογή φωτογραφιών Paparazzi Self-Portraits’ © Marc H. Miller and Bettie Ringma
Η Debbie Harry (Blondie) με την φωτογράφο – καλλιτέχνη Bettie Ringma από το “βιβλίο” – συλλογή φωτογραφιών ‘Bettie Visits CBGB, 1976-87’ © Marc H. Miller and Bettie Ringma

Στο πέρασμα του χρόνου, από τις αθώες μέρες της δεκαετίας του 1970 στο σήμερα, το πράγμα έχει αγριέψει. Ίσως το ίδιο έχει συμβεί και με την άποψή μας γύρω από το τι μπορεί να θεωρηθεί καλλιτεχνικό έργο και τι όχι. Οι φωτογραφίες των παπαράτσι είναι ένα προϊόν μανίας για κατανάλωση προσωπικών στιγμών των άλλων. Σήμερα από τις φωτογραφίες εκείνης της εποχής έχει μείνει, κυρίως, η εξιδανίκευση της νοσταλγίας. Μπορεί η τελευταία να θεωρηθεί τέχνη;

Η Joan Jett το 1978 με τον Marc H. Miller από το “βιβλίο” – συλλογή φωτογραφιών ‘Bettie Visits CBGB, 1976-87’ © Marc H. Miller and Bettie Ringma
Oι Talking Heads με την φωτογράφο – καλλιτέχνη Bettie Ringma από το “βιβλίο” – συλλογή φωτογραφιών ‘Bettie Visits CBGB, 1976-87’ © Marc H. Miller and Bettie Ringma
H Patti Smith με την φωτογράφο – καλλιτέχνη Bettie Ringma από το “βιβλίο” – συλλογή φωτογραφιών ‘Bettie Visits CBGB, 1976-87’ © Marc H. Miller and Bettie Ringma
Ο William Burroughs με τον παπαράτσι φωτογράφο Marc H. Miller το 1975. Από το “βιβλίο” – συλλογή φωτογραφιών Paparazzi Self-Portraits’ © Marc H. Miller and Bettie Ringma