κείμενο Αλέξανδρα Φεφοπούλου – #worldvespa //

Το παρακάτω κείμενο γράφτηκε με αφορμή το σοκ που έπαθα όταν συνειδητοποίησα πως μια αγαπημένη μου φίλη είναι θύμα κακοποίησης και τις προσπάθειες που κάνω να την βοηθήσω. Το πρώτο κομμάτι του κειμένου είναι όλα αυτά που μου είπε εκείνη, το δεύτερο κομμάτι είναι αυτά που της υπενθύμισα εγώ και το τρίτο είναι μια επεξηγηματική προσέγγιση στο ζήτημα της συναισθηματικής κακοποίησης και της βίας.

“Ναι, αλλά” – Μέρος 1

Ναι, αλλά φταίω κι εγώ που του μίλησα έτσι.
Ναι, αλλά κι εγώ θα μπορούσα να μην τον είχα προκαλέσει.
Ναι, αλλά είμαι κι εγώ υπερβολική ώρες-ώρες.
Ναι, αλλά κι εγώ δεν προσπαθώ αρκετά να τον καταλάβω.
Ναι, αλλά πώς να μ’ εμπιστευτεί τέτοια που είμαι.
Ναι, αλλά κι αυτός έχει περάσει δύσκολα στη ζωή του.
Ναι, αλλά δεν ήθελε να το κάνει.
Ναι, αλλά το μετάνιωσε.
Ναι, αλλά μου ζήτησε συγγνώμη.
Ναι, αλλά μου είπε πως είμαι η γυναίκα της ζωής του.
Ναι, αλλά μου είπε πως θέλει να κάνω τα παιδιά του.
Ναι, αλλά μου είπε πως μ’ αγαπάει.
Ναι, αλλά μου είπε πως δε θα το ξανακάνει.
Ναι, αλλά φταίω κι εγώ που του μίλησα έτσι.
Ναι, αλλά κι εγώ θα μπορούσα να μην τον είχα προκαλέσει.
Ναι, αλλά είμαι κι εγώ υπερβολική ώρες-ώρες.
Ναι, αλλά κι εγώ δεν προσπαθώ αρκετά να τον καταλάβω.
Ναι, αλλά πώς να μ’ εμπιστευτεί τέτοια που είμαι.
Ναι, αλλά κι αυτός έχει περάσει δύσκολα στη ζωή του.
Ναι, αλλά δεν ήθελε να το κάνει.
Ναι, αλλά το μετάνιωσε.
Ναι, αλλά μου ζήτησε συγγνώμη.
Ναι, αλλά μου είπε πως είμαι η γυναίκα της ζωής του.
Ναι, αλλά μου είπε πως θέλει να κάνω τα παιδιά του.
Ναι, αλλά μου είπε πως μ’ αγαπάει.
Ναι, αλλά μου είπε πως δε θα το ξανακάνει.
Επαναλάβετε όσες φορές θέλετε.
Ούτως ή άλλως, δεν πρόκειται ν’ αλλάξει.
Ποτέ.

Μέρος 2

Η αγάπη δεν είναι πόνος.
Η αγάπη δεν είναι φόβος.
Η αγάπη δεν είναι άγχος.
Η αγάπη δεν είναι καταναγκασμός.
Η αγάπη είναι ελευθερία. Η αγάπη είναι ανάσα. Η αγάπη είναι ευτυχία.
Επαναλάβετε όσες φορές θέλετε.
Ούτως ή άλλως, ούτε αυτό πρόκειται ν’ αλλάξει.
Ποτέ.

* Κανείς δεν έβλεπε, κανείς δεν άκουγε, κανείς δεν ήξερε. Μέχρι που…

Πολλοί άνθρωποι θεωρούν ότι κακοποίηση υπάρχει μόνο στη σωματική βία, όμως αυτό δεν ισχύει. Η κακοποίηση έχει πολλές μορφές. Κάθε είδος κακοποίησης είναι σοβαρό και δεν αξίζει σε κανέναν να βιώνει οποιαδήποτε μορφή της. Οι άνθρωποι που δεν έχουν κακοποιηθεί, μπορεί ν’ αναρωτιούνται γιατί ένα άτομο δε φεύγει από μια κακοποιητική σχέση. Δυσκολεύονται να καταλάβουν πως η φυγή μπορεί να είναι πιο περίπλοκη απ’ ό,τι φαίνεται. Η φυγή άλλωστε, είναι συχνά η δυσκολότερη και πιο επικίνδυνη στιγμή, επειδή η κακοποίηση ουσιαστικά δεν οφείλεται στην απώλεια του ελέγχου, αλλά αντιθέτως, πρόκειται για μορφή άσκησής του.

•Η συναισθηματική κακοποίηση είναι η προσπάθεια ελέγχου ενός ανθρώπου, όπως συμβαίνει και στην περίπτωση της σωματικής κακοποίησης. Ο αυτουργός της συναισθηματικής κακοποίησης επιλέγει να χρησιμοποιεί ως όπλα τα συναισθήματα. Η συναισθηματική βία περιγράφεται ως ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο συμπεριφορών, που μπορεί να είναι εκούσιο ή ασυνείδητο, αλλά που έχει ως αποτέλεσμα τη συστηματική υποτίμηση του άλλου ανθρώπου και της ψυχοσυναισθηματικής του ακεραιότητας

Υπάρχουν πολλά σημάδια που δείχνουν πως κάποιο άτομο βρίσκεται σε κακοποιητική σχέση. Τα πιο συνηθισμένα είναι το ασταμάτητο άγχος κι ο φόβος. Αν νιώθεις πως πρέπει να προσέξεις τι θα πεις και τι θα κάνεις ανά πάσα στιγμή ώστε να αποφύγεις μια έκρηξη, αν νιώθεις συναισθηματικά μουδιασμένη ή αβοήθητη, αν νιώθεις πως κάνεις πράγματα που κανονικά δε θα έκανες ή πως η σχέση προχωρά πιο γρήγορα απ’ όσο θα ήθελες, αν σου συμπεριφέρεται με τρόπο τέτοιο ώστε να ντρέπεσαι στην περίπτωση που το αντιληφθεί η οικογένεια και οι φίλοι σου, αν σε κάνει να νιώθεις ένοχη για τη δική του συμπεριφορά, αν έχει την τάση να περιορίζει με άμεσο ή έμμεσο τρόπο την επαφή σου με τους φίλους και την οικογένειά σου, αν έχει την τάση να κρίνει αρνητικά τις επιλογές σου, αν έχεις αρχίσει να νιώθεις πως δεν μπορείς να ξεχωρίσεις τι είναι πραγματικό, τι θέλεις εσύ και τι νιώθεις, αν αισθάνεσαι πως “χάνεις τον εαυτό σου”, τότε είναι εξαιρετικά πιθανό πως βρίσκεσαι σε μια κακοποιητική σχέση. (επί τούτω χρήση του θηλυκού γένους εδώ – χωρίς σε καμία περίπτωση να παραγνωρίζεται το γεγονός πως βία μπορεί να υπάρχει σε όλες τις σχέσεις, ανεξαρτήτως φύλου των συντρόφων)

Τα κακοποιητικά επεισόδια δε συμβαίνουν συνέχεια, αλλά ακολουθούν κάποια συγκεκριμένα στάδια εκδήλωσης, που εναλλάσσονται με περιόδους ηρεμίας. Αυτός ο “κύκλος της βίας” περιγράφεται σε τρεις βασικές φάσεις:

  1. Η φάση της αυξανόμενης έντασης: σ’ αυτή τη φάση τα αισθήματα θυμού του κακοποιητικού συντρόφου αρχίζουν ν’ αυξάνονται. Το άλλο άτομο συνήθως προσπαθεί να ελέγξει και να κατευνάσει τον θυμό του συντρόφου του με το να γίνεται υποχωρητικό, γεγονός που οδηγεί στην αύξηση του άγχους του. Είναι πιθανό ν’ αναζητά τα αίτια της έντασης και να παρουσιάζει συναισθήματα ενοχής και αυτομομφής αλλά κι εύρεση δικαιολογιών και άρνηση αναγνώρισης του προβλήματος. Αυτή η φάση μπορεί να διαρκέσει μεγάλα χρονικά διαστήματα.
  2. Η έκρηξη: η συσσωρευμένη ένταση ξεσπά κι εκδηλώνονται περιστατικά βίας. Ο κακοποιητικός σύντροφος αναγνωρίζει πως η βία που ασκεί είναι κοινωνικά αποδοκιμαστέα και γι’ αυτόν τον λόγο υιοθετεί συμπεριφορές απόκρυψής της. Πρόκειται για την πιο σύντομη φάση, χρονικά. Επίσης, συνήθως μετά το τέλος του περιστατικού βίας, το άτομο που τη δέχεται δυσκολεύεται ν’ αποδεχτεί τη σοβαρότητα του περιστατικού, παρουσιάζει συμπεριφορές άρνησης ή εκλογίκευσης, και τόσο ο ένας όσο κι ο άλλος σύντροφος, προσπαθούν να υποβαθμίσουν τη σημαντικότητά του ή ν’ αποφεύγουν να αναφέρονται σ’ αυτό. Το άτομο που δέχεται τη βία αυτό-απομονώνεται, ενώ δεν αποκλείεται να παρουσιάζει συναισθήματα ενοχής, επιρρίπτοντας στον εαυτό του ευθύνες.
  3. Η φάση της ηρεμίας: πολλοί ονομάζουν αυτή τη φάση και “μήνα του μέλιτος”. Οι συναισθηματικοί δεσμοί των συντρόφων γίνονται ιδιαίτερα στενοί και το ζευγάρι συμφιλιώνεται. Ο κακοποιητικός σύντροφος, τις περισσότερες φορές παρουσιάζει συμπεριφορά μετάνοιας, υπερβολικής εκδήλωσης αγάπης και συναισθηματικής προσκόλλησης στο άλλο άτομο. Το άλλο άτομο εγκλωβίζεται μέσα σ’ αυτή τη σχέση, πιστεύοντας πως η μεταμέλεια του κακοποιητικού συντρόφου είναι οριστική και πως η βία που προηγήθηκε δε θα επαναληφθεί. Όμως, σύντομα ο κύκλος της βίας επαναλαμβάνεται. Οι συγκρούσεις εμφανίζονται όλο και πιο συχνά και με αυξανόμενη ένταση.

Αν αναγνωρίζεις τον εαυτό σου ή κάποιον δικό σου άνθρωπο στο παραπάνω κείμενο, ζήτα βοήθεια!

Οι πληροφορίες αντλήθηκαν από άρθρα στα:

socialpolicy.gr/
doctoranytime.gr/
www.psychologynow.gr/
womensos.gr/

ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΒΙΑΣ: 15900

Υπηρεσία εθνικής εμβέλειας που δίνει τη δυνατότητα στις γυναίκες θύματα βίας ή σε τρίτα πρόσωπα να επικοινωνήσουν άμεσα μ’ έναν φορέα αντιμετώπισης της έμφυλης βίας. Τη γραμμή στελεχώνουν ψυχολόγοι και κοινωνιολόγοι, παρέχοντας άμεση βοήθεια όλο το 24ωρο, 365 μέρες τον χρόνο. Ηλεκτρονική επικοινωνία μέσω e-mail: [email protected]