γράφει ο Στέλιος Μακρής, ψυχολόγος //
Η πυροδότηση της παράνοιας είναι το παραδοσιακό προπαγανδιστικό όπλο της ακροδεξιάς. Χωρίς αυτό δεν θα υπήρχε το κύμα μίσους που σάρωσε τη Γερμανία και την Ευρώπη μετά την κρίση του ’29 με τα γνωστά αποτελέσματα. Έναν αιώνα μετά και τόσο πίσω συνάμα, η εποχή της μετασυνομωσιολογίας σφραγίζεται από τη δράση του αμερικανικού κινήματος QΑnon.
Q-ανώνυμος (QAnon) ορίζεται ο οποιοσδήποτε (κυβερνητικός) μπορεί να γνωρίζει τις απόρρητες πληροφορίες για τα πυρηνικά όπλα.
Το κίνημα αυτό βρίσκεται πίσω από την κατάληψη του Καπιτωλίου αλλά και από τη δημιουργική κατασκευή προς ψυχωτική επένδυση, ενός πλαισίου εντός του οποίου υποτίθεται πως παιδόφιλοι σατανιστές που καθοδηγούνται από εξέχοντες Δημοκρατικούς, απαγάγουν, κακοποιούν, τρώνε παιδιά και πίνουν το αίμα τους για να ζήσουν αιώνια.
Ο σούπερ ήρωας Τραμπ πολεμούσε και θα πολεμά όπως απείλησε αυτή τη διαβολική ομάδα ώστε να οδηγήσει στη μαζική σύλληψη των κακών, πολιτικών και δημόσιων προσώπων, μεταξύ των οποίων ο Σόρος, ο Γκέιτς, η Όπρα Γουίνφρεϊ. Πλακάτ του κινήματος Q εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στην Ευρώπη, κατά τη διάρκεια αντι-covid διαδηλώσεων σε Βερολίνο, Λονδίνο και Παρίσι. Στο Βερολίνο, ακροδεξιοί εξτρεμιστές κρατούσαν πλακάτ του QAnon και σημαίες του 3ου Ράιχ, καθώς προσπάθησαν να εισβάλλουν στη γερμανική βουλή.
Είναι εντυπωσιακό και τρομακτικό μαζί, με αφορμή τις υποθέσεις σεξουαλικής εκμετάλλευσης, το πως σχηματοποιείται κι εδώ το βασικό Q αφήγημα, που αναπαράγουν με ευκολία άνθρωποι και πολιτικοί χώροι με “προοδευτικό” υποτίθεται αφήγημα, φτιάχνοντας μια σαλάτα που τα χωράει όλα. Βαθύ κράτος, ΜΚΟ προαγωγούς (Σόρος), διαβολικές οικογένειες, ανάγκη σωτηρίας, κυκλώματα που συγκαλύπτονται. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή στην αναπαραγωγή ειδήσεων. Όπου σταθείς δέχεσαι δονήσεις του παρανοειδούς. Κι είναι λυπηρό στο όνομα ενός κίβδηλου προοδευτισμού να γίνεσαι το βούτυρο στο ψωμί της ακροδεξιάς.
