Η καλύτερη κατανόηση του εαυτού μας ως κοινωνικά όντα και των σχέσεών μας, θα μπορούσε να μας βοηθήσει να λάβουμε πιο υγιείς αποφάσεις αναφορικά με τη σύναψη στενών διαπροσωπικών δεσμών. Ποιο είναι αυτό που επηρεάζει τη λήψη αποφάσεών μας, τόσο σε συνειδητό όσο και σε ασυνείδητο επίπεδο ως προς τον τρόπο, με τον οποίο σχετιζόμαστε. Οι δυσκολίες στις σχέσεις, οι οποίες συχνά μπορούν να οδηγήσουν σε άγχος και κατάθλιψη, αναφέρονται συχνά ως κύριοι λόγοι, για τους οποίους οι άνθρωποι αναζητούν τη βοήθεια της θεραπείας ή της συμβουλευτικής.
Είναι δυνατό να αναπαράγουμε μοτίβα σχέσεων, που χρονολογούνται από την παιδική ηλικία: μπορεί να αισθανόμαστε ότι έχουμε κάποιο συγκεκριμένο ρόλο, τον υπερβολικά απαιτητικό ή αυτόν που θέτει τις ανάγκες όλων των άλλων σε προτεραιότητα. Μπορεί να διατηρήσουμε αυτόν τον ρόλο για πολλά χρόνια, έως ότου συνειδητοποιήσουμε, ότι κάτι μας κάνει να είμαστε δυσαρεστημένοι και τα ίδια δύσκολα συναισθήματα συνεχίζουν να έρχονται, για παράδειγμα να αισθανόμαστε, ότι είμαστε πάντα αποκλεισμένοι, ή ότι κανείς δεν μας ακούει. Η θεραπεία μπορεί να μας βοηθήσει να εντοπίσουμε και σταδιακά να αρχίσουμε να επερωτούμε αυτές τις υποθέσεις, έτσι ώστε να μην αισθανόμαστε πλέον παγιδευμένοι σε έναν συγκεκριμένο τρόπο του να είμαστε ή να βλέπουμε τους άλλους.
Ο Ελβετός ψυχίατρος και ψυχαναλυτής του 19ου αιώνα CJ Jung, διάσημος για τη δουλειά του σχετικά με τον προσδιορισμό διαφορετικών τύπων προσωπικότητας, διατύπωσε κάποτε, ότι ο λόγος που αποτυγχάνουν πολλές σχέσεις και γάμοι είναι, επειδή δεν καταλαβαίνουμε ιδιαίτερα τον συντροφικό εαυτό μας, πράγμα που μπορεί να σημαίνει ότι καταλήγουμε να επιλέγουμε το λάθος άτομο. Για τον Jung και πολλούς άλλους, όσο πιο συνειδητοποιημένοι είμαστε για τον εαυτό μας, συμπεριλαμβανομένων των συναισθηματικών μας αναγκών, των μοτίβων των σχέσεών μας και της ιστορίας μας, τόσο πιο πιθανό είναι να έχουμε επιτυχημένες σχέσεις.
•Όταν πρόκειται να ανακαλύψουμε τι ψάχνουμε σε έναν σύντροφο, τα ερωτηματολόγια που βρίσκονται στις ιστοσελίδες γνωριμιών στο διαδίκτυο – ενώ είναι ένα λογικό σημείο για να ξεκινήσει κανείς- είναι απίθανο να ζητήσουν από εμάς να εμβαθύνουμε στις ψυχές μας. Έτσι, ενώ μπορούμε να βασίσουμε τη συμβατότητά μας με έναν άλλο άνθρωπο στο κατά πόσον υπάρχει ένα ταίριασμα στα χόμπι μας, την επιλογή καριέρας ή το αν απολαμβάνουμε τις ίδιες ταινίες, είναι απίθανο να μας ζητηθεί να σκεφτούμε πώς νιώθουμε για την οικειότητα ή πόσο καλοί είμαστε στον συμβιβασμό, για παράδειγμα.
Στη συνέχεια, φυσικά, υπάρχει το ψυχολογικό ζήτημα των προβολών, πώς μπορούμε να πλέξουμε μια φαντασίωση και να δημιουργήσουμε μια ταυτότητα και προσωπικότητα για κάποιον, με βάση ελάχιστες πληροφορίες. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τις διαδικτυακές γνωριμίες, καθώς αυτό που προβάλλουμε σε κάποιον, με βάση την εικόνα του προφίλ του, μπορεί να δείχνει και, εάν έχουμε ήδη σχεδιάσει ένα φανταστικό μέλλον μαζί του ή εναλλακτικά να τον απορρίψουμε με βάση το χτένισμα ή τον τρόπο που ντύνεται.
Ακόμη όμως και όταν κάνουμε μια σοβαρή δέσμευση με κάποιον, που μπορεί να οδηγήσει σε γάμο ή τη δημιουργία οικογένειας, αποτελεί έκπληξη το πόσο συχνά τα ζευγάρια αποτυγχάνουν να συζητήσουν θεμελιώδη ζητήματα, όπως εάν έχουν τα ίδια συναισθήματα για την οικογένεια ή τη μονογαμία ή τα οικονομικά. Ίσως επειδή συνεχίζουμε να κάνουμε υποθέσεις για το άλλο ή απλά δεν θέλουμε να διακινδυνεύσουμε μια αποσταθεροποίηση θέτοντας δυνητικά δύσκολα θέματα. Αν και φυσικά αυτή η λειτουργία της αποφυγής δεν είναι πιθανό να λειτουργήσει μακροπρόθεσμα.
Μπορεί να υπάρξει μια στιγμή στη σχέση που αρχίζουμε να αναρωτιόμαστε, αν το άτομο με το οποίο επιλέξαμε να είμαστε, πραγματικά είναι αυτός που νομίζαμε ότι είναι, ή εναλλακτικά: ποιος θέλουμε να είναι. Αντιμετωπίζοντας και επιλύοντας, ωστόσο, από κοινού πιθανές συγκρούσεις, είναι ζωτικής σημασίας για οποιαδήποτε επιτυχημένη σχέση.
•Κατά καιρούς στη θεραπεία, μπορεί ο θεραπευόμενος να εκφράζει ανησυχία βιώνοντας τον σύντροφό του ολοένα και περισσότερο συναισθηματικά απόμακρο ή υπερβολικά ελεγκτικό. Υπάρχει συχνά μια σταδιακή συνειδητοποίηση ότι έχει δημιουργηθεί μια σχέση βασισμένη σε μια προηγούμενη εμπειρία αγάπης. Το πρόβλημα είναι ότι συχνά προσελκύουμε ασυνείδητα κάποιον, επειδή υπάρχει κάτι οικείο σε αυτήν την επιλογή. Για παράδειγμα, όταν πρόκειται για την επιλογή ενός συντρόφου, ενδέχεται να απορρίψουμε κάποιον που έχει δεσμευτεί και είναι πάντα εκεί για εμάς, για κάποιον που είναι αναξιόπιστος και μας απογοητεύει τακτικά, επειδή αυτή ήταν η εμπειρία μας με έναν γονέα. Αν και φυσικά, δεν έχουμε κάνει αυτήν τη σύνδεση συνειδητά.
Έτσι, ενώ δεν υπάρχουν εγγυήσεις ότι η θεραπεία θα βοηθήσει να βρει κανείς έναν σύντροφο, η κατανόηση των προηγούμενων μοτίβων σχέσεών του και η μεγαλύτερη συνειδητοποίηση του τρόπου με τον οποίο μπορεί να επηρεάσουν το παρόν, θα μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα πιο υγιείς επιλογές στο μέλλον. Η κατανόηση των σχέσεων μπορεί φυσικά να ωφελήσει και τις ήδη υπάρχουσες σχέσεις, είτε πρόκειται για μέλη της οικογένειας, συναδέλφους ή φίλους.
πηγή: welldoing.org
