5 in / 5 out –  Οι λίστες είναι old school χούι (εντάξει, δεν πάμε και στην εποχή της περισπωμένης), είναι ένα σκάλωμα του μυαλού, είναι μια συνήθεια.

Στην -κάθε- πόλη τρέχουν πράγματα που μας φτιάχνουν τη διάθεση, τρέχουν και εκείνα που τη χαλούν.

Εννοείται υπάρχουν και εκείνα που τρέχουν και κοιτώντας τα απορούμε αν είναι δυνατόν να έχουν συμβεί πραγματικά.

Είναι γνωστό πως ζούμε στην εποχή του συλλογικού ναρκισσισμού, των απανωτών άνγκρι φέις, των δημιουργών περιεχομένου (έτσι γενικώς). Αυτά είναι τα δέκα πράγματα που μας έφτιαξαν χαλώντας μας και μας χάλασαν φτιάχνοντάς μας.

5 in

1 – Ηθοποιοί και κοινό ενωμένοι σε μια ατάκα «Λευτεριά στην Παλαιστίνη» στην «Ορέστεια» του Θεόδωρου Τερζόπουλου στην Επίδαυρο. Η τραγωδία επαναπροσδιορίζεται και η απάντηση στο ερώτημα «γιατί κάνουμε θέατρο» αποστομώνει.

2 –  Τερζόπουλου συνέχεια. «Ανήκω στον πατέρα μου», είπε η Αθηνά στις Ερινύες και θεωρούμε είναι ζήτημα χρόνου κάποια συντάκτρια της LIFO, φορώντας βραδιάτικα τo μπλαζέ γυαλί ηλίου να αποκηρύξει τον Αισχύλο ως σεξιστή, πατριαρχικό και κακοποιητή. Αργείτε παιδιά…

3 – Το βιβλίο “Ο αποικιοκράτης Χίπστερ” του Γκρέγκορι Πιερό (εκδόσεις Αντίποδες). Αντιγράφουμε από το οπισθόφυλλο: “Οι χίπστερ, εμπροσθοφυλακή της αστικής πολιτισμικής αποικιοκρατίας, είναι επίσης η αιχμή του δόρατος του εξευγενισμού που διαγράφει τη μνήμη της διαφορετικότητας, καλύπτοντας το παρελθόν με τη μονοχρωμία της κουλ ομογενοποίησης”. (Τα λέμε στη Σουσουράδα…).

 4 – Ρουμπαγιάτ στα Άνω Πατήσια. Γενικά η γειτονιά παίρνει τα πάνω της. Και τα χαμογελαστά παιδιά που τρέχουν αυτό το μεζεδοπωλείο φτιάχνουν γκουρμεδιές σε τέρμα φιλικό ύφος. Δοκιμάστε το ακόμα και αν είστε από άλλη γειτονιά.  

5 – Η καλύτερη φάτσα του Euro της Γερμανίας ήταν αυτός (Μαρκ Κουκουρέγια). Οι Γερμανοί τον γιούχαραν, ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής Γκάρι Νέβιλ έγραψε στα social ότι ο Κουκουρέγια θα είναι ο λόγος που η Ισπανία δεν θα κερδίσει το Euro. Τελικά το κέρδισε…. η Ισπανία. 

5 Out

1 – Η κλισέ φράση: “Το ποδόσφαιρο είναι ο καθρέπτης της κοινωνίας” που ακούγεται συχνά από θεωρητικούς του ποδοσφαίρου (κύριος παλαίμαχους ποδοσφαιριστές) όταν θέλουν να περιγράψουν την παρακμιακή εικόνα της χώρας μας. Μάλιστα. Δηλαδή οι Ισπανοί που έχουν πάρει στο καπάκι δύο Euro ζουν το ιδεατό ρε ιδρωμένοι κάγκουρες; Βιώνουν την ιδανική κοινωνία;  Νίκησαν τη διαφθορά;  Δεν έχουν πια ανεργία; Είναι η Ισπανία επίγειος παράδεισος;  

2 – «Ας πούμε την αλήθεια. Η Ορέστεια του Τερζόπουλου ήταν μια οδυνηρή εμπειρία. Κακή παρωχημένη εκφορά λόγου, ο κλασικός στόμφος-παγίδα της Επιδαυρου (για να ακουστούν οι ηθοποιοί ως την τελευταία κερκίδα χωρίς να φορούν ψείρες πρέπει να φωνάζουν με πομπώδες ύφος), χορός που σπαρταρούσε ασταμάτητα, γελοίο πολιτικό σχόλιο στο τέλος συμπίλημα ψεκ νεοταξίτικου φιλοπαλαιστινιακού φρονήματος με τιμές μετοχών» δήλωσε η «καθημερινή» Ξένια Κουναλάκη. Εδώ ταιριάζει  γάντι το «Άσε μας κουκλίτσα μου»

2 – Staycation – Γεννάμε τρεντ έτσι για την καυλάντα. Staycation είναι ο τρόπος που μπορείς να περάσεις -με όρους διακοπών- το καλοκαίρι στο δυάρι όταν δεν μπορείς να πας διακοπές. Όταν έχεις πήξει από μητσοτακικό gentrification παίζει να φανταστείς το σουβλάκι καλαμάκι με κομμάτι τρούφας. 

3 –  Staycation (συνέχεια). Μείνε σπίτι την ώρα που κάποιοι άλλοι θα φωτογραφίζονται σε πισίνες και «Μυκόνους». Άιντε θύμα, άιντε ψώνιο…

4 – Θα θυμάστε πως κάποτε (και προεκλογικά) η κυβέρνηση επιδοτούσε τους λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος «ανακουφίζοντας» τα νοικοκυριά. Ήρθε η ώρα να τα πάρει πίσω όσα έδωσε. Οι υπέρογκοι χρεωστικοί λογαριασμοί επιστροφής των επιδοτήσεων έχουν ήδη αρχίσει να φτάνουν. «Δεν ενέκρινε η ΕΕ τα σχετικά κονδύλια» είναι η δικαιολογία και η Ευρώπη των λίγων δείχνει τα σάπια δόντια της για μια ακόμη φορά.

Γιάννης – Κώστας